نه به جمهوری اسلامی، نه به نمایش انتصابات ریاست جمهوری

در اعتراض به سرکوب توده های مردم توسط رژیم جمهوری اسلامی هم صدا شویم
در چند روز گذشته بار دیگر دامنه تجاوز به حقوق شهروندان ایرانی و توده های معترض به نحوه انتخابات فرمایشی و ضد دمکراتیک ریاست جمهوری بالا گرفت.تا کنون هشت نفر کشته، صدها نفر از جوانان این مرز و بوم مورد توهین، اذیت و ازار، پی گرد، دستگیری و شکنجه قرار گرفتند. اگر چه در این انتخابات تنها “خودی ها” تحت قیمومیت کامل “رهبری” نظام و کنترل شدید شورای نگهبان به رقابت با یکدیگر پرداختند، اما از ابتدا روشن بود که اراء عمومی مردم تا حدی مورد قبول است که تناسب مورد نظر را بر هم نزند. با این وجود کاندیدا های مورد تائید “رهبری” از تمامی امکانات موجود ، از تحمیق توده های مردم برای شرکت در انتخابات گرفته تا جعل ارا برای انتخاب و یا انتصاب خود کوتاهی نکردند.
بازنده واقعی این انتخابات توده های ملیونی مردم بودند که یا به باور خود و یا تحت تاثیر برخی از نیروهای “اپوزیسیون” می پنداشتند که تنها حضورشان در صحنه انتخابات به سود این و یا آن چهره “اصلاح طلب”، می تواند تغییراتی را به نفع مردم حادث شود و یا حداقل میان بد و بدتر، بد حاکم شود. پیروزی محمود احمدی‏نژاد و برون آمدن اش از صندوق رای اگر چه برای این توده ها و نیروهای “اپوزیسیون” حامی اصلاحات از درون تا حدودی غیر قابل تصور بود، اما برای کاندیدا های اصلاح طلبان حکومتی روشن بود که بدون پشتیبانی ولی “فقیه” شانس چندانی برای پیروزی در این انتخابات نخواهند داشت. حضور گسترده مردم در انتخابات تنها اهرمی بود که می شد از آن “رهبری” را یا مجبور به عقب نشینی ویا حد اقل سکوت وادار نمود، تا به طور روشن از احمدی نژاد پشتیبانی نکند. در ضمن حضور مردم برای نظام نیز نعمتی بود تا بتواند تنور انتخابات را داغ تر کند و و به جهانیان نشان دهد که هنوز از استقبال مردمی برخوردار است.
کانون دفاع از مبارزات مردم ایران در بیانیه خود به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری به طور بسیار روشن و صریح عنوان کرد که نباید در این نمایش انتخاباتی شرکت کرد. این انتخابات ضد دمکراتیک در فقدان احزاب و رسانه های مستقل، و بدور از هر نوع نظارت معتبر برگزار می شود، لذا نه دمکراتیک است و نه آزاد.
بخشی از اپوزیسیون از این تجربه سی ساله حاکمیت جمهوری اسلامی درسی نگرفت و به تشویق توده ها برای شرکت در به اصطلاح انتخابات پرداخت. اینک نیز در اعتراض به انتصاب احمدی نژاد برای دور دوم، به دولت ها و افکار عمومی جهانی پناه می برد. گویا منتظر یک دست غیبی است که فضای سیاسی ایران را به سود دمکراسی تغییر دهد.
کانون دفاع از مبارزات مردم ایران در بیانیه خود در مورد انتخابات “ضمن احترام به حق رای مردم و باور به آن که آنان به صلاحدید خود تصمیم لازم را خواهند گرفت” خود را “موظف” دید به این توهم و انتخابات “نه دیگری” بگوید.
کانون دفاع از مبارزات مردم ایران دفاع از صدها جوان پرشوری که در روزهای اخیر در اعتراضات خیابانی توسط عوامل و نیروهای رژیم دستگیر شده اند، دفاع از جنبش های دمکراتیک و مستقل زنان، دانشجویان، کارگران، اقوام و اقلیت های فرهنگی، مذهبی و جنسی که خارج از رقابت های دو جناح حکومتی در جریان است را وظیفه خود می داند و در این راه تمامی توان خود را به کار می بندد.
ما از تمامی نیروهای دمکراتیک دعوت می کنیم که در اعتراض به دستگیری های اخیر خیابانی، در اعتراض به شکنجه، کشتار و اعدام، در اعتراض به سرکوب کارگران و دستگیری ده ها کارگر در ماه های گذشته، در اعتراض به آپارتاید جنسی و سرکوب زنان، در اعتراض به زیر پا گذاشتن حقوق حقه معلمان و پرستاران، در اعتراض به سرکوب روشنفکران، دانش جویان و دگراندیشان، در اعتراض به سرکوب اقلیت های قومی، ملی، فرهنگی و مذهبی، در اعتراض به برگزاری انتخابات غیر آزاد و غیر دمکراتیک ریاست جمهوری و در دفاع از حقوق تمامی مردم در حرکت های اعتراضی که در روز های آینده، چه از طرف ما و چه از طرف نیروهای مترقی و دمکراتیک انجام می گیرد شرکت فعال نموده و از مبارزات مردم به پا خاسته ایران حمایت کنید. تنها با حرکت های عمومی و اعتراضی می توان رژیم جمهوری اسلامی را مجبور به عقب نشینی نمود و فضای سیاسی را به سود مردم تغییر داد. نشست ها و اکسیون های بعدی متعاقبا به اگاهی هم میهنان خواهد رسید.
اکسیون اعتراضی ما روز جمعه 19 یونی ساعت 17 در مرکز شهر بین “Bahnhof” و “Kaufhof”
و روز یشنبه 20 یونی ساعت 13 در برابر مجسمه شیلر بین “Karstadt” و ” C&A ” برگزار میشود