خوانش گرامشی از والنتینو جراتانا – ترجمهی مهران زنگنه
امروز به چه معنا خصیصهی کلاسیک آثار گرامشی برجسته میشود؟ اگر یک «نویسندهی کلاسیک» نویسندهای است که مفسر زمانهی خویش است، اما برای ازمنهی دیگر – برای نسلهای جدید با تجارب دیگر و متفاوت نسبت به تجارب او- باشا میماند و اگر یک «فرد کلاسیک» نویسندهای است که به زحمتش میارزد در پرتو نیازها و مسائل نو دوباره خوانده و تفسیر بشود، آیا میتوان گفت که امروزه گرامشی سزاوار عنوان نویسندهی کلاسیک است؟….