به مناسبت چهلمين سالروز جانباختن کاک فواد مصطفی سلطانی
پيام “همبستگی برای آزادی و برابری در ايران”
جنبش وسيع و مردمی در سراسر ايران عليه نظام مستبد سلطنتی، فروپاشی آن را رقم زد. اما بختکی دیگر به جای آن بر جامعه چنگ انداخت و ديری نپائيد که کليه شريان های حياتی جامعه را در برگرفت و سياهی و تباهی، جنايت و کشتار را بر سراسر کشور حاکم ساخت.
بعضی از احزاب، کانون ها، نهاد ها و مناطق ایران، از همان اوان، به نحوی از انحا بوی تعفن خشونت عريان را حس کردند. آنان با تمام توان خود، در دفاع از اهداف جنبش های مردمی و برای مقابله با استبداد دينی، مقاومت و مبارزه را سازمان دادند. بدین جهت این نیروها جزء اولين اهداف سرکوب نظام تازه به قدرت رسيده جمهوری اسلامی قرار گرفتند.
کردستان يکی از اين مناطق بود که با بهره گيری از عوامل متعدد، از جمله سابقه تاريخی جنبش های ملی ـ دمکراتيک، مسلحانه و انقلابی در دهه های پيشين، سازمانيافتگی نسبی جامعه سياسی با افکار مترقی جدایی دولت و دین و خواسته برابری زن و مرد، به مکانی تبديل شد که به درستی “سنگر آزادگان” نام گرفت. اعتماد توده مردم به اين مجموعه، جنبشی را به وجود آورد که تا کنون نيز ادامه دارد. در ميان اين مجموعه، کسان زیادی بودند که به خاطر مقاومت در زندان، رفتار و کردار انسانی و تلاش برای محرومترين و تهيدست ترين اقشار جامعه، بی آنکه دیدگاه‌ها و گرایشان فکری و حزبی آنان مورد پرسش مردم قرار گیرند، به زودی در دل توده ها جای گرفتند.
کاک فواد مصطفی سلطانی، از جمله اين چهره‌های ماندگار است. مقاومت او در زندان های شاه، فعاليت و تلاش خستگی ناپذيرش در ميان جوانان و مردم، پس از آزادی از زندان و مشارکت وی در هدايت جنبش همگانی تا سرنگونی استبداد سلطنتی زبانزد توده ها و مبارزان کردستان بوده و می باشد. تلاش فراوان برای گرد هم آوری آن دسته از نيروهای سياسی که دارای تشکيلاتی نبودند، تشکيل “اتحاديه کشاورزان”، ایجاد شورای شهر مريوان و گفتگو با نمايندگان حکومتی و دیگر کنش های سياسی در کارنامه درخشان فواد و در تاریخ معاصر کردستان ایران، برای همیشه ثبت است. کوشش ها، تیزبینی سیاسی متانت و بردباری و عشق به توده ها، وی را در زمره شخصيت های دور انديش و سیاستمدار و محبوب جامعه قرار داده است.
کوچ تاريخی مردم مريوان و ابتکارات سياسی برای جلوگيری از يورش نيروهای رژيم به شهر و مردم بی‌دفاع، با نام زنده ياد کاک فواد عجين گشته است. حرکتی که بر خواسته های جنبش مقاومت در کردستان پای می فشرد و به حق شجاعانه و در عین حال پر مسئوليت بود.
اين حرکت سياسی نه تنها نشان از درايت و مصلحت انديشی کاک فواد داشت، بلکه بيانگر اين واقعيت است که متکی به مردم بودن و حفظ حمايت و همراهی آن ها با اعتماد به نفس کامل به خود در عمل سياسی، از جمله عواملی هستند که کسانی چون کاک فواد را در جامعه برجسته می کنند. بی دليل نيست که او برای مردم کردستان و بسياری ديگر يکی از رهبران جنبش مقاومت خلق کرد محسوب می شود.
خمينی در بيست و هشتم مردادماه 1358 فرمان جهاد داد و يورش همه جانبه به کردستان آغاز شد. متاسفانه چند روز بعد، در نهم شهريور ماه، کاک فواد در نزديکی روستای “بسطام” در محور مريوان ـ بانه آماج گلوله های ارتجاع قرار گرفت و به همراه يکی ديگر از فعالان سياسی جان باخت.
عمرکوتاه کاک فواد بدان گونه بود که گوئی همواره در کنار مردم زيسته و برای آنها بوده است. تلاش چند ماهه بعد از انقلاب ثمره داد و بی گمان نقش وی در پاگيری جنبش در کردستان ماندگار است. کاک فواد از بنيانگذران “کو مه له” محسوب می شود. چهار تن از ديگر برادران کاک فواد قبل و پس از جانباختن وی نيز قربانی جنايت و توحش جمهوری اسلامی شده و به جوخه های اعدام سپرده شدند.
ما ضمن تجديد خاطره و عهد با خانواده بزرگ مصطفی سلطانی، با همه جريانات، نهادها و کسانی که به نحوی خود را ادامه دهنده راه کاک فواد می دانند، بار دگر در مقابل مبارزات و تلاش های خستگی ناپذير کاک فواد ادای احترام می کنيم.
در شرايط حساس کنونی، جای کاک فواد ها خالی است. اما رهروان و همراهان او می بايست به وظيفه تاريخی خود برای تحقق اهداف مبارزاتی مشترک عمل نموده و تلاش های خود را در امر همکاری مشترک عليه نظام جمهوری اسلامی ايران، چندین برابر کنند.
سرنگون باد رژيم جمهوری اسلامی ايران!
“همبستگی برای آزادی و برابری در ايران” *
شهريورماه 1398 – سپتامبر 2019
*- احزاب و سازمانهای تشکيل دهنده : کومه له زحمتکشان کردستان، شورای موقت سوسياليستهای چپ ايران، سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران، حزب مردم بلوچستان، حزب کومه له کردستان ايران، حزب دمکرات کردستان، حزب دمکرات کردستان ايران، حزب تضامن دمکراتيک اهواز، جنبش جمهوريخوهان دموکرات و لائيک ايران، اتحاد دمکراتيک آذربايجان – بيرليک
