بر مزار ساعدی در پاریس

سالگرد درگذشت غلامحسین ساعدی

غلامحسین ساعدی

۱۳۶۴-۱۳۱۴ / ۱۹۸۵-۱۹۳۶

پناهندۀ سیاسی کسی است که چهره به چهره، رو به رو، در برابرحکومت مسلط ایستاده بود و اگربیرون آمده، از ترس جان نبوده است. او با همان فکر مبارزه و با سلاح اندیشۀ خویش ترک خاک و دیار کرده است….پناهندۀ سیاسی نیّت اش این است که با جلادان حاکم بر وطنش تا نفس آخر بجنگد و حاضر نیست از پای بیفتد. به لقمه نانی بسنده می کند، ناله سر نمی دهد و شکوه نمی کند. مدام در تلاش است که دیوار جهنم آخوندها را بشکند و به خانه برگردد. – غ.س.

امسال بسی پیش از آغاز آذرماه، که سالگرد درگذشت غلامحسین ساعدی را به همراه می آورد، جوانان و نوجوانان میهن ما در جنبشی شکوهمند شعار زن، زندگی، آزادی را در سراسر جهان طنین‌افکن کردند و دیوارهای قلعۀ تعصّب و تزویر و خودکامگی را به لرزه درآوردند.

با فرا رسیدن سی و هفتمین سالگرد درگذشت این نویسندۀ بزرگ ایران معاصر که با آرمان‌های نهفته در همین شعار بود که زیست و آثار ماندگاری آفرید و دریغ، بسی زود از میان ما رفت، روز شنبه پنجم آذر / بیست و ششم نوامبر در ساعت ۱۱ صبح بر مزار او در پاریس ( قطعۀ ۸۵، گورستان پر لاشز ) گرد هم می‌آییم و یاد  بیدارش را گرامی می‌داریم.

خانواده و دوستان