دوستان گرامی!

درودهای صمیمانه ما را به مناسبت برگزاری دوازدهمین کنگره سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) بپذیرید. ضمن سپاس از دعوت تان، با این امید به اتخاذ سیاست های سازنده ای که هم نیروی مبارزه برای آزادی و عدالت را در صفوفتان توانمند تر و هم راه نزدیکی، همکاری و ائتلاف با دیگر مبارزان راه آزادی و عدالت و جدایی دین و دولت را هموارتر نماید، برگزاری این کنگره را به شما و همه اعضاء و دوستداران تبریک میگوئیم.

تاریخچه چند دهه این سازمان با فراز و نشیب های گوناگونی همراه بوده است. قربانیان بسیار جان باخته فدائی چه در مبارزه علیه سلطنت پهلوی و چه در دوران جمهوری اسلامی خود نشانگر بهایی است که طیف های وابسته به فدائیان و از جمله این سازمان در طول حیات خود در پیکار علیه استبداد حاکم بر میهنمان پرداخته است. اما اتخاذ برخی سیاست ها توسط سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در نزدیکی به این و یا آن جناح جمهوری اسلامی ایران در برخی از مقاطع به گونه ای بوده است که نه تنها از منظر بسیاری از دیگر نیروهای اپوزیسیون مستقل، تحول خواه و دمکراتیک مورد نقد جدی قرار گرفته است، بلکه در درون خود سازمان نیز هرچه بیشتر به زیر پرسش کشیده شده است. برآمد دوباره گرایشی در این سازمان که نامه نگاری به رهبر و ارشاد او را پایه سیاست ورزی خود قرار داده است، موج جدیدی از نگرانی در باره فرایند تحولات در این سازمان ایجاد کرده است. به باور ما هر گامی که این سازمان در به چالش کشاندن نظام های دینی، موروثی و مسلکی و ادای سهم در پیشرفت پروژه های صلح، جدایی دین و دولت، دمکراسی و عدالت اجتماعی در ایران بردارد، میبایست بدور از هر گونه تنگ نظری و تعصبی توسط دیگر نیروهای دمکرات و به ویژه نیروهای جمهوری خواه و لائیک ایران با استقبال روبرو گردد. همان گونه که هرگامی در جهت خلاف آن باید با صراحت مورد انتقاد قرار گیرد.

دوستان عزیز !

همان طور که میدانید شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران خود را موظف میداند بر پایه قرار تک ماده ای نخستین گردهمایی سراسری در سپتامبر ۲۰۰۴ ” در راستای شکل‌دهی اتحاد گسترده‌ی همه‌ی نیروهایی که استقرار یک نظام مبتنی بر دموکراسی، جمهوریت و لائیسیته به جای جمهوری اسلامی را می‌پذیرند، درهماهنگی با دیگر مؤلفه‌ها و تشکلهای این مجموعه، کلیه‌ی تلاشها و اقدامات ضرور را سازمان دهد.” از این رو هر سیاست مثبتی که کنگره شما در راه تقویت اهداف فوق اتخاذ کند بی شک با استقبال ما روبرو خواهد شد. در این راستا ما خود یکی از نیروهای بوده ایم که در راه همکاری های حقوق بشری میان ۹ گروه جمهوری خواه گسترش آن کوشیده ایم.

ضرورت این گونه همکاری ها در میان اپوزیسیون جمهوریخواه لائیک ، سکولار و دمکراتیک ایران که بتواند صدای سومی را مستقل از کشاکش سیاسی درون حاکمیت و اصلاح طلبان دینی و یا آلترناتیو سازی قدرت های بیگانه بگوش مردم ایران و جهانیان برساند به ویژه در شرایط حساس کنونی بیش از پیش برجسته شده است. همان طور که پیشتر نیز گفته ایم تغییر چشم انداز تیره در داخل کشور و در صحنه بین المللی قبل از هرچیز مستلزم شکل دادن بلوک نیرومندی از نیروهای مستقل, جمهوریخواه, مردم سالار و باورمند به جدائی دین و دولت می باشد.

آرزومندیم کنگره شما با تاکید هر چه بیشتر بر ضرورت فرارفتن از نظام جمهوری اسلامی به جای همزیستی با آن و تاکید بر صلح، عدالت، دمکراسی، جمهوری و لائیسیته، به تقویت این صدا یاری رساند.

شورای هماهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران

۲۲ آپریل ۲۰۱۱

 فراخوان نخست

به آگاهی همۀ همراهان، دوستان و علاقمندان میرسانیم که چهارمین نشست همگانی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران در روزهای شنبه و یکشنبه ۱۹ و ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ ( ۱۲ و ۱۳ فوریه ۲۰۱۱ ) در شهر پاریس برگذار خواهد شد.

این نشست فرصتی خواهد بود برای گفت و شنود حضوری در بارۀ برخی از مبرم ترین مسائل اجتماعی و سیاسی جامعۀ ایران و بحران های حاکم بر آن، پس از خیزش و سرکوب جنبش اعتراضی و شهروندی و تبادل نظر میان همراهان، یاران و علاقمندانی که همچنان بر ضرورت تحول دموکراتیک و برقراری جمهوری مبتنی بر رأی آزاد و همگانی مردم و جدائی دین و دولت در ایران پافشاری میکنند و جمهوری اسلامی را، در همۀ جلوه هایش، مانع اصلی این تحول به سوی آزادی، برابری و دموکراسی میدانند و همگرائی نیروها و ظرفیت های اجتماعی و سیاسی حامل این تحول را ضرورتی عاجل به شمار میآورند.

در این گردهمآئی، همراهان جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک، در عین حال، کوشش خواهند کرد ارزیابی و سنجشی واقع بینانه از کارنامۀ گذشته خود و عملکردهای دو سال اخیر به دست دهند و به ویژه نارسائی ها و تنگناهای کار خویش را بازنمایانند و برای برخی از گرهگاه های اصلی آن، راهکارها و چاره های تازه ای بیندیشند و پیشنهاد دهند. ملاحظات و نقد همۀ یاران و دوستداران جنبش آزادی خواهی در این زمینه، برای ما مغتنم خواهد بود.

یک روز پیش از گشایش گردهمآئی، در نظر داریم پیرامون گذر ازجمهوری اسلامی و شعار جدائی دولت و دین، در میز گردی، نظرات و آرای طیف متنوعی از فعالان سیاسی را، در گفت و شنودی رویاروی، به بحث عمومی بگذاریم.

آگاهی های لازم در بارۀ چگونگی تماس، محلّ همآیش ها، امکانات اقامت و برنامه ها، در فراخوان بعدی منتشر خواهد شد.

شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران

گروه کار تدارک گردهمآئی سراسری چهارم

دوشنبه ۲۲ آذر ۱۳۸۹

۱۳ دسامبر ۲۰۱۰

پيرامون فاجعه ملی کشتار زندانیان سیاسی

چهارشنبه ۲۰ مرداد ۱٣٨۹ – ۱۱ اوت ۲۰۱۰

جريان های سیاسی امضا کننده این بیانیه، ضمن گرامیداشت یاد هزاران مرد و زنی که ۲۳ سال پیش در چنین روزهایی تنها به خاطر عقاید خویش یا وابستگی خود به اپوزیسیون به دستور مستقیم خمینی رهبر جمهوری اسلامی ایران به پای چوبه دار رفتند، برآنند برای جلوگیری از فاجعه‏ای مانند کشتار همگانی زندانیان سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷ و اعدام های پيش از آن، دست در دست هم هر آنچه در توان دارند انجام دهند.

رویدادهای تاریخی برای هر کشوری میراثی به جای می‏گذارند. آنان که امروز مدعی آزادی و عدالت در ایرانند، نمی‏تواند به رویدادهای دهه‏های اخیر تاریخ کشور ما و نقش خود در آن بی‏اعتنا باشند و از روشنگری درباره جنایت هایی که بر مردم رفته است طفره روند و یا در برابر آن سکوت اختیار کنند. مردم، اعتبار سخن امروز هر کس را در هر موقعیتی که هم باشد با درسی که از گذشته گرفته‏ایم می سنجند. نه از نقد این گذشته می توان طفره رفت و نه آن را به فراموشی سپرد.
ما امضاکننده کان این بیانیه، از جمله بر این باوریم که یکی از مهمترین درس های رویدادهای سه دهه اخیر ایران، ضرورت مبارزه برای جامعه‏ای است که دولت را در اعمال قهر کنترل و شیوه‏های استبدادی را در سرکوب دگراندیشان، برای همیشه نفی کند.
زننده ترین، غیرانسانی ترین و فاجعه بارترین این شیوه ها، درهم شکستن شخصيت انسان ها، شکنجه و اعدام است. جمهوری اسلامی، پیشینه سیاه بیش از سه دهه شکنجه و اعدام ده‏ها هزار ایرانی را در پرونده خود دارد. ماشين کشتار جمهوری اسلامی همچنان دگرانديشان دربند را بيرحمانه قربانی می کند و برای زهر چشم گرفتن از مردم، پيوسته تعدادی از زندانيان را به اعدام محکوم میکند. یکی از بزرگترین موج اعدام ها در سه دهه اخیر، در تابستان ۱۳۶۷ رخ داد. با استناد به همه اسناد، شواهد و تحقيقات، اکنون دیگر سرسخت‏ترین انکارکنندگان واقعیت قتل عام زندانیان سیاسی ایران در سال ۱۳۶۷ نیز نمی‏توانند حاشا کنند که در آن روزها، حکومت ایران، فوج فوج زندانیان بی‏دفاع را تنها به خاطر مخالفتشان با حکومت یا عدم اعتقاد به ایدئولوژی حاکم به کام مرگ فرستاد.
ما ضمن گرامی داشت یاد جان باختگان این جنایت بزرگ در بيست و دومين سالروز آن، برآنیم جلوگیری از امکان تکرار چنین فجایعی در گرو تغییر رفتار، اندیشه، قوانین و ساختاری است که با شکنجه و اعدام در پی جذف دگراندیشان و تثبیت قدرت در جامعه اند. اما تا به امروز، نهایت کوشش به کار برده شده تا فاجعه ی قتل عام چند هزار زندانی در سال ۶۷ توسط حکومت اسلامی و بدستور رهبر آن، در پرده بماند و جامعه ی ایران از این جنايت هولناک آگاهی نیابد. ما می‏خواهیم کشور ما از شرایطی برخوردار شود که در آن هیچ حکومتی نتواند به شکنجه و اعدام مخالفان بپردازد. ما برای آن مبارزه می‏کنیم که اندیشه نابود کردن دیگران ریشه کن شود.
ما همه نیروهای سیاسی ایران را به عقد پیمانی فرا می‏خوانیم که برای جلوگیری از هر نوع فاجعه مشابهی در آینده ایران، حکم شکنجه و اعدام و زندان سیاسی محو شود. اکنون که برآمد مردم ایران برای آزادی، یاد قربانیان فاجعه ۶۷ را زنده تر از هر زمان کرده است، بهترین فرصت برای هر چه گسترده تر کردن حلقه چنین پیمانی است. بايد ماشين کشتار جمهوری اسلامی ایران را متوقف کنيم و برای جلوگيری از انتقام گيری بیشتر حکومت و اعدام زندانيانی که به گروگان گرفته است، چاره ای بيانديشيم.
ما پيگيری پرونده کشتار سال 67 ، روشن شدن همه ابعاد اين جنايت تاريخی جمهوري اسلامی و عاملان آن، رسیدگی به دادخواهی قربانيان و بازماندگان جانباختگان را وظيفه خود می دانيم و از هر اقدامی که در اين راه انجام گيرد پشتيبانی می کنيم. در اين راستا همدلی و همکاری همه آزاديخواهان ايران راه چاره ما می باشد.

اتحاد جمهوریخواهان ایران
حزب دمکرات کردستان ایران
حزب دمکراتیک مردم ایران
حزب کومه‌له کردستان ایران
جبهه ملی ایران ـ اروپا
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
کميته هماهنگی شورای موقت سوسیالیست‏های چپ ایران
شورای همآهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران

شنبه ۱۶ مرداد ۱٣٨۹ – ۷ اوت ۲۰۱۰

در سحرگاه روز دوشنبه ۳١ ماه مه ۲٠١٠ با هجوم ناگهانی ارتش اسرائیل به کاروان کشتی های حامل کمک های غذائی وبهداشتی برای ساکنین منطقه نوار غزه در فلسطین، دهها نفر به قتل رسید ه و یا زخمی شد ند و بسیاری دستگیر شدند که هم اکنون در بازداشتگاه های نظامی بسر می برند و از وضعیت بسیاری از آن ها بطور دقیق اطلاعی در دست نیست.

این نخستین بار نیست که ارتش اسرائیل بدینگونه سبعانه و خشونت بار حقوق مردم فلسطین را پایمال کرده و با استفاده از قهرامیزترین اشکال ممکن و حملات نظامی مبارزه برای احقاق حقوق آنان را سرکوب میکند. این عملیات پیامی است از سوی دولت اسرائیل مبنی بر اراده آن در تداوم سیاست برسمیت نشناختن حقوق فلسطینی ها و بیرون راندن آنان از سرزمین خود که بیش از نیم قرن بطور مستمر با حمایت نیروهای بنیادگرای صهیونیست در منطقه و جهان به اجرا درآمده است.

با به سررسیدن دوران زمامداری سیاسی جورج بوش جوان و پیامدهای ویرانگر آن برای مردمان منطقه خاورمیانه و آغاز دوران ریاست جمهوری اوباما و وعده های او که با تلاشهای اروپا برای اجرای سیاست های “معتدل تر” در جهت حل بحران خاورمیانه همراه بود، امید به کاهش بحران قوت گرفت. اما سیاستهای انعطاف ناپذیر دولت اسرائیل به رهبری نتانیاهو رهبرحزب دست راستی افراطی لیکود، با محاصره غزه و ادامه شهرک سازی و راندن ساکنین فلسطینی از زمین های خود، این امیدها نقش برآب شدند. ازآغاز جنگ غزه در اواخر ۲٠٠٨ تا کنون هزاران زن و مرد، جوان و کودک از ساکنین غیر نظامی غزه در اثر حملات نظامی جان باختند و تعداد زیادی ناتوان و بی خانمان شدند. با وجود انتقادات و اعتراضات گوناگون نهادها، سازمان ها و مراجع رسمی سیاسی و حقوقی جهانی مانند انتقادات “کمیته حقیقت یاب” سازمان ملل متحد، پارلمان اروپا و حتی انتقادات وزارت امور خارجه امریکا نسبت به دولت اسرائیل، کما کان این سیاست ها ادامه یافته و نقض حقوق بین المللی در جلوگیری از یاری رسانی به مردم بی پناه غزه توسط اسرائیل به بهانه جلوگیری از حملات گروه های مسلح حماس هنوز ادامه دارد. این درحال است که تنها نتیجه تداوم سیاست های خشن دولت اسرائیل، قطبی تر شدن هر چه بیشتر فضای سیاسی و رشد بنیادگرایان اسلامی در فلسطین بوده است. تداوم این سیاست ها به ابزاری در خدمت مشروعیت بخشیدن به یهودستیزی، تبعیضگرائی و تنش زائی نیروها و حکومتهای بنیادگرا و مذهبی در منطقه بدل شده و در پناه آن سرکوب تلاش های طرفداران آزادی و دمکراسی برای بهبود و تغییر شرایط موجود توجیه می شود. سیاست های رژیم جمهوری اسلامی ایران در این زمینه نمونه روشنی از این دست است.

اکنون بیم آن می رود که نیروهای بنیادگرای اسلامی و ضد دمکراتیک در منطقه با توسل به حربه “دشمن خارجی” به ماجراجویی دست زده و با اقدامات غیر منتظره امکان زندگی مسالمت آمیز ملت های منطقه را بیش از پیش با مخاطره روبرو سازند.

ترتیب اثر ندادن به اعتراض ها و انتقاد ها نسبت به ادامه سیاست دولت اسرائیل، نیروهای طرفدار حقوق

بشر و صلح طلب را بر آن داشت که در برابراین حق کشی، بیاری مردم تحت ستم فلسطین بشتابند. ابتکار ناوگان

امدادی نمونه برجسته ای از همبستگی بین المللی با مردم منطقه غزه است. سرنشینان این ناوگان بدرستی نشان دادند که هر کجا حقی پایمال شود صدای اعتراض و مقاومت بر خواهد خواست.

ما جمهوری خواهان دمکرات ولائیک ایران که خواستار برقراری صلح عادلانه در منطقه هستیم سیاست های نظامی و خشونت باردولت اسرائیل را بشدت محکوم می کنیم وخواستار محاکمه عاملین این حمله نظامی وقاتلین سرنشینان ناوگان همبستگی در دادگاه های ذی صلاح بین المللی هستیم.

ما در سوگ جانباختگان ناوگان همبستگی با نزدیکان آنان همدردیم وخواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط دیگر سرنشینان می باشیم.

ما همچنین خواستارفوری پایان محاصره نوار غزه بوده و خواهان از سرگرفتن مذاکرات صلح برای همزیستی عادلانه دو ملت فلسطین و اسرائیل می باشیم.

ما کلیه نیروها، سازمان ها، نهادها و مراجع مدافع دمکراسی و حقوق بشر را فرا می خوانیم تا با اعتراض خود در گسترش جنبش همبستگی جهانی با مردم فلسطین برای آزادی، صلح و دمکراسی با ما همگام شوند.

شورای همآهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران

چهارشنبه ۱۲ خرداد ۱٣٨۹ – ۲ ژوئن ۲۰۱۰

دعوت احزاب و سازمان‌های سیاسی از نیروهای آزادیخواه به شرکت در گردهمائی‏ها و تظاهرات روز شنبه

جمهوری اسلامی پنچ زندانی سیاسی به نام‌های فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و مهدی اسلامیان را در سحرگاه روز یکشنبه ١٩ اردیبهشت در زندان اوین به دار آویخت. اعدام پنج زندانی سیاسى با معیارهای انسانی، قوانین بین‌المللی و حتى با قوانین جمهورى اسلامى هم مغایرت دارد.

اعدام پنج زندانی سیاسی در آستانه سالگرد ٢٢ خرداد، نشانگر واهمه سران رژیم از برآمد اعتراضی مردم است. آن‌ها با راه انداختن ماشین اعدام، می‌خواهند فضای رعب و وحشت بر کشور حاکم گردانند،از حضور مردم در خیابانها و انسجام اعتراضات عمومی علیه جمهوری اسلامی جلوگیری کنند و نگذارند مردم علیه دیکتاتوری شعار دهند. غافل از اینکه ماشین سرکوب و اعدام‌، ناکارائی خود را در سه دهه گذشته در فرونشاندن جنبش اعتراضی نشان داده است. اگر سرکوب و اعدام قادر بود صدای اعتراض مردم علیه دیکتاتوری را خاموش سازد، امروز سرکوب‌گران این چنین از حرکت اعتراضی مردم در ٢٢ خرداد در وحشت به سر نمی‌بردند.

ده‏ها نفر دیگر از هموطنان ما در کردستان، تهران و برخی دیگر از مناطق ایران در بیدادگاه‌های رژیم محکوم به اعدام شده‏اند وخطر مرگ جان آن‏ها تهدید می‏کند. باید ماشین سرکوب و اعدام جمهوری اسلامی را متوقف کرد و اجازه نداد که گردانندگان رژیم بیش از این فرزندان کشور ما را اعدام کنند.

ما احزاب و سازمان‌های سیاسی، از تمام نیروهای آزادیخواه دعوت می‌کنیم که روز شنبه ٢٥ اردیبهشت (١٥ ماه مه) در کشورها و شهرهای مختلف در گردهمائی‏ها و تظاهرات شرکت کرده و صدای اعتراض خود را علیه اعدام‌ها به گوش جهانیان برسانند و همدردی خود را با خانواده اعدام‌شدگان ابراز دارند.

روز شنبه هر کجا که هستیم گردهم بیاییم و یکپارچه و یکصدا اقدام جنایتکارانه رژیم را محکوم کنیم و خواهان لغو تمامی احکام اعدام و آزادی همه زندانیان سیاسی شویم.

اتحاد جمهوریخواهان ایران

حزب دمکرات کردستان ایران

حزب دمکراتیک مردم ایران

حزب کومه‌له کردستان ایران

جبهه ملی ایران-اروپا

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت)

شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران

شورای همآهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران

پنج‌شنبه ۲٣ اردیبهشت ۱٣٨۹ – ۱٣ می ۲۰۱۰

در آستانه ۲۱ اردیبهشت روز زندانیان سیاسی و سالگرد خیزش بزرگ مردم میهنمان در خرداد ٨٨، دژخیمان زندان های جمهوری اسلامی ایران پنج تن از زندانیان سیاسی را بدون آنکه حق دفاع از خود را در یک دادگاه عادلانه، علنی و همراه با وکیل مدافع داشته باشند، با چوبه های دار، اعدام کردند!

این خشونت بی پایان رژیم نسبت به مخالفین سیاسی نظام که بر مبارزه مسالمت آمیز تکیه می کنند، خشم و نفرت آزادی خواهان ایران و جهان را برانگیخته است.

شورای همآهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران ضمن محکوم نمودن این عمل جنایتکارانه، بار دیگر خواهان لغو بی قید و شرط حکم اعدام به هر شکل و به هرعنوان در ایران است. ما خواهان آزادی تمامی زندانیان سیاسی و پایان بلادرنگ ترور، شکنجه و اذیت و آزار دگر اندیشان در ایران هستیم. ما سازمان ها و نهادهای اپوزیسیون مترقی و مجامع بین المللی دمکراتیک را به مقابله و مبارزه با این جنایات و برپائی کارزارهای موثر در سراسر جهان دعوت می کنیم.

جنبش ومبارزه آزادی خواهانه نوین مردم ایران هرگزمرعوب احکام وحشیانه بیدادگاه های جمهوری اسلامی نخواهد شد و تا سرنگونی رژیم قتل و کشتار و اعدام، ژرفا و گسترش بیشتری خواهد یافت.

شورای همآهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران

۱۰ مای ۲۰۱۰ ، ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۹