انقلاب 1357 ایران

به مناسبت انقلاب 1357 ایران

بیانیه‌ی مشترک سه نهاد جمهوری‌خواه، دموکرات و لائیک

ما سه نهاد جمهوری خواه دموکرات و لائیک بر این باوریم که مردمان کشورمان توانایی و شایستگی آن را دارند که از تجربیات تلخ دوران دیکتاتوری پهلوی و صدمات مهلک استیلای شوم و تام گرای اسلامی بهره گرفته و در راستای ارزش های برخاسته از خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی، به جمهوری ای آزاد، دموکراتیک، لائیک و مستقل دست یابند.

0

ویژگی‌های استبدادزای انقلاب ایران

شیدان وثیق

در انقلاب ایران، نفی قدرت شاه هیچ گاه با نقد قدرت به طور کلی همراه نشد. نفی دیکتاتوری شاه هیچ گاه با نفی دیکتاتوری به طور کلی همراه نشد. علت این امر را باید در درک قدرت‌طلبانه از «سیاست» و «انقلاب» پیدا کرد. درکی که در اندیشه‌ی سیاسی کلاسیک، از ارسطو تا کنون، و در نزد احزاب سیاسی همواره حاکم بوده و هم‌چنان هست. این درک در مقابل درک دیگری قرار دارد که ما رهایی‌خواهانه می‌‌نامیم. درک رهایی‌خواهانه آنی است که سیاست و سیاست‌ورزی را حکومت‌گرائی و دولت‌مداری نمی‌شناسد.

میز گرد مشترک سیاسی

به مناسبت سالروز انقلاب 57 ایران

ویژگی های استبدادزای انقلاب ۵۷ ایران
شرایط سیاسی-اجتماعی ایران بعد از ۴۳ سال حاکمیت جمهوری اسلامی
وظایف نیروی های جمهوری خواه و لائیک در فردای ایران

جمعه ۴ مارس، ساعت ۲۰:۰۰ به وقت اروپای مرکزی

در اتاق زوم

0

انقلاب دیرهنگام

هرمز هوشمند

رویدادهای تاریخی را می توان به دو صورت کلان یا نگاه خرُد بررسی و تحلیل کرد. این مقاله تحلیلی تاریخی است با نگاه کلان برای روشن شدن روندهای اصلی انقلاب سال ٥٧.  اما این به معنی کم کردن از ارزش نگاه خرُد در رویدادهای تاریخی نیست. هر دو روش برای تبیین کلیت وقایع تاریخی ضروری است.  بخش اول روایت از دوران تاریخی انقلاب است و بخش دوم به رفتار نیروهای سیاسی واجتماعی در برخورد با انقلاب سال ٥٧ میپردازد.

به مناسبت سالروز انقلاب ٢٢ بهمن ١٣٥٧

بيانيه جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران

جنبش جمهوري‌خواهان دموكرات و لائيك ايران، به مناسبت سالروز انقلاب ۵۷، بار ديگر بر تعهد همه جانبه‌ی خود در دفاع و پشتیبانی از مبارزات مردم و جنبش‌های مدنی آنان علیه نظام تمامیت‌خواه جمهوری اسلامی تاكيد ورزیده و تلاش می‌کند صدای آنان در خارج از کشور باشد.

به مناسبت سالگرد انقلاب 1357

فرامرز دادور

 بنا بر شعارهایِ اولیه در دورانِ انقلابِ آزادیخواهانه و ضد سلطنتی در 1357، قرار بود کهِ دمکراسی، عدالتِ اقتصادی و نهایتآ حاکمیتِ مستقیمِ توده ها مستقر شود و مردم قادر باشند که آزادانه در امور جامعه شرکت نمایند. اما متاسفانه وضعیت کنونی در ایران نشان میدهد که برعکس، روند سیاسی و اجتماعی به قهقرا رفت و نظامی با مشخصاتِ سرمایه داریِ عقب افتاده، تحت سلطهِ رژیمی سرکوبگر و فاسد بر رویِ کار است. سوال عمده در مقابل کنشگرانِ دمکرات و بویژه جریاناتِ چپ و حامیانِ آنها در جنبشهایِ اجتماعی این است که هم اکنون چه باید کرد؟

image_pdfimage_print