کانون نویسندگان ایران

برآمدن دوره‌ای اعتراض‌های گسترده در ایران گواه حل نشدن مسایل و مصایب مزمنی است که گریبان جامعه را در چنگ گرفته است. هر بار که صاحبان قدرت با استفاده از قوه‌ی قهریه اعتراض‌ها را پس زده‌اند، زمانی دیگر، با توان، سرعت و خشم بیشتر سر برآورده است؛ چنان‌که دور تازه‌ی اعتراض مردم که از ۲۴ آبان آغاز شده، به سرعت گسترش یافت و دامنه‌اش در کمتر از ۲۴ ساعت به ده‌ها شهر کوچک و بزرگ رسید.

با اعلام ضربتی افزایش چند برابری قیمت بنزین، مردم به جان آمده از فقر و تبعیض و سرکوب، همان‌ها که به اقرار دست‌اندرکاران دولت، توان تامین معاش خانواده را ندارند و نزدیک به ۸۰ درصدند، صدای اعتراض خود را بلند کردند؛ آنها که کوچکی سفره‌شان، جای دستبردی دیگر نداشت، رنج تلنبار شده در دل و جانشان را به خیابان بردند مگر گوش شنوایی بیابند؛ اما این بار نیز با ضرب و جرح و بازداشت و گلوله پاسخ گرفتند.

هما‌‌ن‌طور که در چهار دهه گذشته هرگاه کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان و نویسندگان و فعالان مدنی و سیاسی مستقل برای بیان مطالبات خود، حتی مطالبات جزیی صنفی، ناگزیر دست به اعتراض زدند یا تشکلی ایجاد کردند، با انگ‌هایی چون «اخلالگر»، «وابسته به بیگانه»، «مخل امنیت ملی» و با یورش ماموران امنیتی و انتظامی و زندان مواجه شدند.

هم‌اکنون پرونده‌های امنیتی که برای فعالان عرصه‌های گوناگون ساخته شده، از شمار خارج است. نتیجه‌ی این واکنش‌ها خفه کردن صدای مردم بوده است. تحمیل سکوت در شرایطی که هر دم بر رنج مردم افزوده می‌شود، فوران خشم و برخاستن فریاد اعتراض را به دنبال دارد و این همان اتفاقی است که اکنون در حال روی دادن است.

اعتراض به هر اجحاف و ستم، بخشی از آزادی بیان و حق مردم است؛ مقابله با آن با دستبند و باتوم و گلوله، گرچه روال معمول حاکمیت در چند دهه‌ی اخیر بوده است، این‌بار شدتی بیشتر یافته طوری که فقط در پنج روز نخست صدها کشته و هزاران زخمی و بازداشتی بر جا گذاشته است.

قطع سراسری اینترنت و محروم کردن مردم ایران و جهان از دسترسی به اخبار رویدادها، شگردی دیگر برای سرکوب اعتراض‌ها دور از چشم جهانیان و شکلی دیگر از سانسور است. طرفه آنکه در همین وضع، مقامات پشت تریبون‌ها از حق قانونی مردم برای اعتراض داد سخن می‌دهند! با تبدیل کردن خیابان‌های شهرها به میدان جنگ و با استفاده از خشونت و بگیر و ببند و قطع اینترنت شاید بتوان آتش مطالبات مردم را زیر خاکستر برد، اما قطعا نمی‌توان آن را خاموش کرد.

کانون نویسندگان ایران مقابله‌ی خشونت‌بار با آزادی بیان مردم را محکوم می‌کند و خواهان رهایی همه‌ی بازداشت‌شدگان اعتراض‌های اخیر است و هشدار می‌دهد: حاکمان به جای تحقیر، تهدید و سرکوب معترضانی که جز فریاد سلاحی ندارند، به حق آزادی بیان آنها تمکین کنند، نیروهای امنیتی و انتظامی را با آلات و ادوات سرکوبگریشان از خیابان‌ها جمع کنند و به مردم فرصت اعتراض و بیان خواسته‌هایشان را بدهند.

کانون نویسندگان ایران
۲۹  آبان  ۱۳۹۸

شنبه 23 نوامبر ساعت 15

میدان سن میشل

فراخوان مشترک تعدادی از سازمان‌های شرکت کننده به زبان فرانسه 

Rassemblement du soutien aux lutes des iraniens contre la République Islamique 

En Iran, face aux durcissements des situations de la vie journalière, et à la suite d’augmentation du prix de carburants et les escalades de la répression, la population contestataire manifeste depuis plusieurs jours dans les rues de plus de 100 villes dont la capitale Téhéran, Shiraz, Ispahan et autres grandes villes. s

Khamenei, le « guide » du régime a traité les manifestants « les rebelles » et avec tous les autres dirigeants ensemble, ils ont donné l’ordre de la répression farouche. Le régime a coupé les connections d’internet et empêche ainsi la diffusion de l’information en rendant la communication difficile. s

Les nouvelles d’Iran sont très alarmantes et les agences de presse parlent de plus de centaines tués, des milliers blessés et l’arrestation de plus de mille manifestants. Les gardiens de révolution, les forces militaires et les milices nommées « Bassidjis » tirent avec les balles réelles sur les manifestant.s

Pour que le massacre s’arrente immédiatement, notre solidarité doit être forte. Nous devons faire l’écho des cris de colère et de résistance des iraniens sous la répression sauvage du régime islamique et soutenir pleinement leur mouvement juste.e

Pour soutenir le mouvement de contestation des iraniens, pour condamner les nouvelles vagues de l’emprisonnement, les attaques des forces de la « sécurité » et la répression exercée par les agents militaires et sécuritaire du régime, participons tous au rassemblement du soutien au peuple d’Iran.n

Le Samedi 23 novembre 2019, à partir du 15H

Place Saint-Michel, Paris

Association de Défense des prisonniers politiques et d’opinions en Iran- Paris

Solidarité Socialistes avec les travailleurs en Iran, SSTI

Alliance international du soutien aux travailleurs en Iran

Association des kurdes résident en France-Paris

رژیم جمهوری اسلامی، به یک‌باره و بدون آگاهی قبلی، در شامگاه 24 آبان، افزایش سه برابری قیمت بنزین را اعلام کرد. این مصوبه در شرایطی به اجرا در می آید که نرخ تورم رسمی از مرز 43 % فراتر رفته و حقوق کارگران و کارکنان کفاف یک چهارم هزینه یک خانوار را هم نمی‌کند. بیش از 70 % بازنشستگان زیر خط فقر زندگی می‌کنند. بنا به آمار منتشره، تنها در دو سال گذشته توان خرید اقشار و طبقات پائین جامعه با کاهش بیش از 70 % رو به رو بوده است. مردم می‌دانند که افزایش 300 % قیمت بنزین به عنوان عمده ترین عامل انرژی حمل و نقل، پیامدی جز گرانی، تورم، بیکاری و سقوط هر چه بیشتر قدرت خریدشان را ندارد. همچنین سرانجامی جز افت حجم تولید و عمیق تر شدن رکود اقتصادی همراه با ورشکستگی ساختارهای تولیدی به بار نمی آورد.

گر چه روحانی همصدا با خامنه ای و دیگر سران نظام جمهوری اسلامی فریبکارانه، این دستبرد بی شرمانه به معیشت مردم را اقدامی در جهت بهبود اوضاع فلاکت بار اکثریت جامعه عرضه می کنند. حافظه همگانی هنوز پوچی وعده‌های آب و برق رایگان، تقسیم پول نفت و اخیرن وعده بسته حمایتی روحانی در استان کرمان را از یاد نبرده اند.

پس از 40 سال تجربه زندگی در رژیم تمامیت خواه مذهبی، برای مردمان ایران پوشیده نیست که این دستبرد به سفره و جیب خالی مردم، ترفند گستاخنه دیگری برای تامین کسر بودجه ناشی از ناکارائی، فساد حاکم بر اقتصاد کشور و نیز تضمینی برای ادامه توسعه طلبی پر هزینه و تنش آفرین در منطقه و جهان است.  و این در حالی است که امروز بیش از پیش دزدی ها و اختلاس های نجومی افسار گسیخته بی کم و کاست ادامه دارند. تنها مزد بگیران و تهی دستان شهر و روستا هستند که مجبورند مثل همیشه بار سنگین تصمیم های ویرانگر رژیم را به دوش کشند.

اعلام مصوبه افزایش 300 % (لیتری سه هزار توامان) قیمت بنزین جرقه ای شد بر خرمن نارضائی ها و سر‌خوردگی های تل انبار شده مردم که دیگر توش و توانی برایشان باقی نمانده و راهی جز برآشفتن علیه این بی‌عدالتی‌ها را ندارند.

چندین روز است که خیابان‌های شهرهای کوچک و بزرگ سراسر کشور شاهد موج اعتراض های مردمی شده و همچنان ادامه دارند. این اعتراضات که در آغاز با مخالفت به افزایش قیمت بنزین آغاز شد، دیری نپائید که کلیت رژیم و خامنه ای و روحانی در تیر رس انزجار و خشم توده ها قرار گرفتند.

موج تظاهرات اعتراضی گسترده مردمی روز های گذشته که در بیش از صد شهر کشور  برگزارشد و معترضین خواهان گرفتن حقوق پایمال شده خود شدند مانند گذشته با یورش مزدوران نهادهای سرکوب رو در رو گردید. حکومت به جای پاسخ به مطالبات دموکراتیک و به حق مردم، صفوف اعتراض های به حق و مسالمت آمیز را با حملات وحشیانه نیروهای پلیسی، آمنیتی و یگان های ضد شورش  به خشونت کشید. بنا به گزارش رسانه ها، طی این درگیری های خونین، بیش از 40 نفر جان باخته اند و صدها نفر زخمی و تعداد زیادی دستگیر شده‌اند. در برخی از مناطق کشور رژیم با اعلام شرایط  اضطراری، به نوعی حکومت نظامی برقرارکرده و با قطع خطوط ارتباطی اینترنتی، مذبوحانه تلاش دارد از پیوند و گسترش اعتراضات جلو گیری کند و مانع رسیدن اخبار خواست های به حق مردم به گوش جهانیان شود. خامنه ای و سران سلطه فاشیستی مذهبی، معترضین را طبق آداب و رسوم همیشگی خود، با تهمت های “ تخریب “ و “ ناامنی “ به “ ضد انقلاب و دشمنان ایران “ نسبت داده و ارگان های سرکوب قضائی واطلاعات“ برخورد با اشرار را وظیفه “ خود اعلام کرده‌اند.

•  جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران با پشیبانی قاطع از خواست های دموکراتیک و به حق خیزش های مردمی، دستگیری، سرکوب و کشتار مردم را به شدت محکوم می کند و اعتراض، نافرمانی مدنی، شورش و قیام در برابر خودکامگان سرکوبگر نظام جمهوری اسلامی را حق مسلم و غیر قابل انکار مردمان ایران می‌داند.
• جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران برون رفت از نابسامانی، فقر، بیکاری، جنگ و سرکوب را در گرو براندازی رژیم و برچیدن نظام جمهوری اسلامی از طریق استقرار جمهوری، دموکراسی و جدائی دولت و دین در ساختاری غیر متمرکز/ فدرالی، برپایه منشور جهانی حقوق بشر می‌داند.
• جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران به منظور همصدائی و همگامی برای تعمیق همبستگی با مبارزات مردمان ایران و برای دستیابی به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، نیروهای مترقی در سراسر جهان را فرا می خواند که برای پشتیبانی از خواست های به حق جنبش اعتراضی بپاخیزند. اپوزیسون مترقی باید در کارزارهای خود با افشای جنایت های جمهوری اسلامی و بسیج افکار عمومی جهان و جلب پشتیبانی جامعه جهانی و احزاب آزادی خواه و نیروهای بشر دوست فشارهای لازم برای تحقق خواست های مردم را فراهم کند.

زندانی سیاسی آزاد باید گردد

سرنگون باد جمهوری اسلامی

برقرار باد جمهوری، دموکراسی، جدائی دولت و دین

شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران

28آبان 1397/ 18 نوامبر 2019