معلمان

سندیکاهای فرانسوی و سوئیسی

به مناسبت کنگره سالانه سازمان بین‌المللی کار، در 10 ژوئن 2022 در ژنو یک گردهمآیی توسط سندیکاهای فرانسوی و سوئیسی در حمایت از مبارزات و خواست‌های کارگران و معلمان در ایران برگزار شد.

بیانیه سندیکاهای فرانسه

معلمان، با بسیج های وسیع خود، مهر خود را بر صحنه اجتماعی کشور زدند. به استناد شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان ایران، یک چند تجمعات اعتراضی در روزهای 10، ۱1، 12 و 23 دسامبر ۲۰۲۱ در سراسر کشور برگزار شدند. این مبارزات توسط بسیج های دیگر، با ابعادی وسیع تر، دنبال شدند. در روزهای 20 و 30 ژانویه یک تحصن  دو روزه، و 11000 تحصن در 213 شهر، عمدتاً در مدارس برگزار شد. هم چنین در 31 ژانویه تظاهرات اعتراضی در خیابان ها و در مقابل ادارات وزارت آموزش و پرورش برگزار شدند.

فدراسیون اروپرس

ما از خواست‌های آموزگاران کشورمان پشتیبانی کرده و بر این باور داریم که معلمان، شاگردان و خانواده ها و کل جامعه به طور یکپارچه به پا خواهند خواست و آن روز دیر نیست.
ما خواهان آزادی همه معلمان زندانی و بازگشت آنان بر سرکار خود هستیم.
ما خواهان جدایی کامل دولت به ویژه موسسات آموزش و پرورشی از دین هستیم.

اتحادیه معلمان کشور آلمان

برای آزادی اسماعیل عبدی بارها نهاد آموزش بین الملل و همچنین سندیکای معلمان آلمان تلاش کرده اند. سندیکای معلمان آلمان فراتر از مورد عبدی خواستار آزادی تمامی همکاران سندیکایی خود میباشد که بدلیل فعالیتهای خود در زمینه حقوق بشر و حقوق سندیکایی دستگیر شده و در حبس بسر میبرند.

 حبس محمد حبیبی تخطی از حقوق بشر و آزادی های اساسی سندیکایی است. از این رو ما خواستار آزادی فوری او هستیم. همچنین به دلیل نقض همین حقوق، ما آزادی فوری و بی قید و شرط همه فعالان زن و مرد زندانی، از جمله اسماعیل عبدی ومحمود بهشتی، معلمان دربند را خواستاریم، کسانی که هدفی جز فعالیت های سندیکائی و دفاع از حقوق قانونی مزدبگیران ندارند.

سه فعال مستقل در این سفر تا توانستند شرایط طبقه کارگر، نهادهای مستقل کارگری، و خواست های خود را در اروپا و با طبقه کارگر جهانی در میان گذاشتند. آنان در نشست با نهادهای کارگری فرانسه، آلمان، سوئد، ایتالیا، تونس، مصر، فلسطین، لبنان، ترکیه، سنگال، نروژ، اسپانیا و نیز برخی از مسئولین سازمان جهانی کار،  سخنی جز بیان درد و رنج و خواست‌های کارگران ایران نداشتند و سخنی جز اتحاد  و همبستگی نگفتند. در هر تریبون همان گفتند که در بازداشتگاه ها، زندان ها، بازجویی ها،  اعتصاب ها،  حوزه کار و تولید گفته بودند. آن ها در تریبون ها، در نشست ها، درپرسش و  پاسخ ها، و در مصاحبه ها برملا می ساختند.