گزارش بزرگداشت خاطره عباس عاقلی‌زاده

25 اوت 2017 – 3 شهریور 1396

آلمان – هانوفر

عباس عاقلی زاده از اعضاء شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران, یکی از بنیانگذاران و همراهان جنبش جمهوری خواهان دمکرات، لائیک  ایران و چهره پرسابقه سوسیالسیتی و از یاران زنده یاد خلیل ملکی، در پنچشنبه دهم اگوست ٢٠١٧ دیده از جهان فروبست وما را در اندوه از دست دادنش به سوگ نشاند. گزارش زیر مروری است اجمالی برمراسم تدفین و بزرگداشت او

انبوهی از همراهان و دوستداران عباس ازساعت یک بعد ازظهر روز جمعه, بیست وپنجم اگوست در گورستان
St. Nikolai از ملیت های مختلف اجتماع کرده بودند تا ضمن ادای احترام به این شخصیت سیاسی، فرهنگی با او وداع کنند.

چون طبق توافق خانواده وکمیته برگزار کننده مراسم بنا شده بود که شرکت کننده گان، هزینه خرید گل را به کمک به خانواده زندانیان سیاسی اختصاص دهند لذا کمیته برگزارکننده، ٨١ شاخه گل روز سفید بین حضار تقسیم کرد تا بعنوان تجلیل و آخرین وداع نثار آرامگاه او کنند، اما با این وجود وعلی رغم اعلام قبلی تعداد از شرکت کننده گان نیز با خود گل به هم راه داشتند.

رأس ساعت یک بعد از ظهر ماشین حامل پیکر زنده یاد عباس وارد گورستان شد و تابوت به وسیله مسئولین امور روی چهار چرخ مخصوص قرار گرفت، ودر مدخل گورستان، فرزندان عباس (مینا و خلیل) سخنان کوتاهی در مورد پدرشان بیان داشتند، پس از آن تابوت با بدرقه و همراهی شرکت کنندگان تا محل دفن حمل گردید. در آنجا به وسیله یکی از حضار متنی همراه با شعری شورانگیز قرائت شد و سپس تابوت در جایگاه ابدی قرار گرفت و شاخه گلها به نشان ادای احترام نثار پیکر عباس گردید.

پس از پایان مراسم تدفین، گروهی از شرکت کنندگان همراه با تعداد کسیری از دوستان و آشنایان، برای شرکت در مراسم بزرگداشت عباس به خانه کارگاه مراجعه و ساعت ٤ بعد از ظهر مراسم بزرگ داشت اغاز گردید.

مراسم بزرگداشت

سامان دهی مراسم بزرگداشت را کمیته ای تحت عنوان (کمیته برگزار کننده بزرگداشت) متشکل از دوستان و رفقای عباس و کانون کنشکران سوسیالیست و دمکرات هانوفر و فعالین کارگاه ایرانیان بعهده داشتند. در تقسیم کاری که قبل از مراسم به انجام گرفته بود (کمیته برگزار کننده) اداره جلسه را به بعهده دو تن از فعالین سیاسی شهر(فردوس میرآبادی و سعید آرمان) گذاشته شده بود. در ابتدا و در آغاز شروع مراسم، به پاس احترام عباس و خدماتش به جنبش سوسالیستی و ترقیخواهانه، حاضران یک دقیقه ایستاده  دست زدند. لازم به یاد آوری است که دیوار های سالن مراسم با تراکتهائئ با مضامینی چون سرنگونی رژیم استبدادی جمهوری اسلامی و زندانی سیاسی آزاد باید گردد .پوشانده شده بود، همچنین تعداد ٨١ گل سفید به نشانه ٨١ سال زندگی عباس و ٣١ گل رز قرمزبه علامت ٣١ سال مبارزه علیه نظام سلطنتی (١٣٢٦-١٣٥٧) و ٣٨ رز قرمز به نشانه ٣٨ سال مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی، به وسیله کانون کنشکران سوسیالیست ودمکرات هانوفر به مراسم تقدیم و فضای سالن بزرگداشت را عطراگینی کرده بود. در ادامه ی مراسم یکی از اداره کننده گان، شمه ای از سوابق سیاسی زنده یاد عباس عاقلی زاده و مبارزات او در رژیم پیشین و جمهوری اسلامی بیان داشت و سپس دولت دوست وهمراه او در جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک، نوازمصلی نژاد بیانه کنشران سوسیالیت دمکرات هانوفر و متنی مستقل که دلنوشته شخصی او بود قرائت کرد. سپس اقای یوسف اردلان که در دوران شاه با زنده یاد  عباس همبند بوده، پشت تریبون قرار گرفت و خاطراتی از دوران زندان را بیان کرد. در این خاطرات به طور ویژه به برخورد های انسانی و مقاومت زنده یاد عباس در برابر زندانبانان و انعطاف او در رابطه  با دیدگاه های مختلف زندانیان اشاره داشت. پس از پایان صحبت های اقای یوسف اردلان نوبت به بیانیه ی سازمان های سیاسی رسید که متأسفانه به علت کسرت وذیق وقت (کمیته) موفق به ارائه کامل آنها نشد، اما برخی از آنها خواندن و بقیه بردن اسامی آنها اکتفا گردید، که کمیته تلاش میکند در حد توان و امکانانت تمامی پیام ها و سخنرانی ها را ضمیمه این گزارش به اطلاع عموم برساند.

در ادامه برنامه بزرگداشت خانم سرور صاحبی و آقایان احمد مصطفی نژاد وپرویز….. و مجید زربخش سخرانی در رابطه با عباس بیان داشتند. فیلم هائی نیز در ارتباط با گوشه هائی از فعالیت های عباس و همچنین حضورش در جمع دوستان و برخوردهای امید بخش و پرنشاطش به نمایش گذاشته شد و در ادامه دولت هنرمندان (سیامک) چند قطعه از ترانه های مورد علاقه عباس را اجرا کرد که مورد توجه قرار گرفت و شرکت کنندگان مراسم با این هنرمند درخواندن ترانه ها همراهی و همنوایی کردند. برنامه بزرگداشت زنده یاد عباس عاقلی زاده پس از صرف شام همچنان تا نیمه شب با خواندن ترانه وصرف شراب و بیان خاطرات از طرف دوستان و همراهان عباس ادامه یافت.

در پایان یادآوری میشود که از طرف دوستان و علاقه مندان، مبلغ 700 یورو برای کمک به خانواده زندانیان سیاسی اهداء شد.

در گرامی داشت عباس عاقلی‌زاده

ویدئوها و عکس‌های مراسم خاکسپاری و بزرگداشت

 هانوفر – آلمان

25 اوت 2017 – 3 شهریور 1396

——————————————————————–

 در گرامی داشت عباس عاقلی زاده: مبارز آزادی‌خواه  

عباس عاقلی زاده

(١٣٩٦-١٣١٥ / ٢٠١٧-١٩٣٦)

عباس عاقلی زاده، عباس دوست ، همنشین،  همراه، همرزم یکدل و پاکباختۀ ما، دیگر نیست (١٩ مرداد / ١٠ اوت).  سالها بود که بیماری درمان ناپذیری بر او چیرگی می­گرفت.

زندگی عباس زندگی مبارزه برای استقلال، آزادی و برابری بود. پیکاری برای رهائی از جهان بهره ­ها و بهره کشیها و در راستای  بهروزی و بهزیستی مردمان: جهانی بیگانه با ستم زر و زور و زنجیر و زندان.  عباس این مبارزه را از سالهای دانش­آموزی و در نهضت ملی کردن نفت به رهبری دکتر مصدق آغاز کرد:   نخست در حزب زحتکشان ملت ایران بود که به فعالیت سیاسی پرداخت  و آن زمان که رهبری این حزب به نهضت ملی پشت کرد و به مخالفت با مصدق برخاست، او هم  همچون اکثریت بزرگ فعالان و تودۀ حزبی، به همراه خلیل ملکی و در چارچوب حزب زحمتکشان ملت ایران (نیروی سوم) همچنان در طریق نهضت ملی پایدار ماند و همچنان و در همه جا، همراهی و همکاری با مصدق و دولت  ملی او را پیگیرشد.

آن جنبش و آن سالها و همۀ پست و بلندهایش، بر دیدگاهی استوار بود که  نه جهان را اردوگاهی می­دید  و نه این چنین می­خواست. چرا که در واقع جدائی و گذر از چنین دیدگاهی بود و از همین رو بیانی  از واقعیت ناهمگونی شد که “دنیای سوم” نام گرفت و در فرداهای جنگ جهانی دوم، سنگ بنای جنبش کشورهای غیر متعهد شد.

عباس از جملۀ مبارزان راه برابری انسانها بود و درپی خلیل ملکی بود که درین راه گام نهاده بود، راهی که هربار و هرکجا، می بایست از نو یافت،  ساخت و پیمود. چرا که نسخه ای عام و دستورالعملی  جهانشمول و مرجع تقلیدی واجب الاطاعه وجود ندارد.  این چنین است که درینجا هم استقلال در عمل و دوری از وابستگیهای اردوگاهی، از جملۀ شرایط اصلی موفقیت در نبرد برای برابریها  می گردد.

عباس از آن پس  از جملۀ آنانی بود که هرگز ضرورت مبارزه با وابستگیها و پیکار برای آزادی و حقوق مردمان را به فراموشی نسپرد و هر جا که بود و آن زمان که می بایست،  بیهراس، یکسره تلاش و کوشش می شد.  در  دوران آریامهری، عباس دو بار هم به زندان افتاد و ماهها و سالهائی را در زندان گذراند اما این همه موجب آن نگردید که لحظه ای به انفعال و خاموشی تسلیم شود.   عباس از جملۀ  ٥٨ نفرامضاکنندگان بیانیه ای بود که دریازدهم آبان ١٣٥٦، در تهران انتشار یافت و اعلام می کرد که “نظامی که در ٢٤ سال اخیر قدرت سیاسی و اقتصادی را در کشور ما اعمال می کند با بحران آشکاری روبرو شده است” . این” بحران عمیق” هم از”وابستگی حیات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور به منافع قدرتهای استعماری” سرچشمه می گیرد و هم از “فضای خفقان آور سیاسی و نفی آزادیهای اجتماعی”  در جامعه.  بیانیه ، ترازنامۀ ٢٤ سالۀ نظام آریامهری را به دست می دهد تا براین نکته تکیه کند که  یک چنین ترازنامه ای “اعتراض مردم را  اجتناب ناپذیر می نماید”  و از آن پس و با استناد به دستاوردهای گرانبهای انقلاب مشروطیت، اعلام  کند که   “احیای حاکمیت مردم، یگانه شرط لازم و ضروری دفع بحران کنونی است”.

عباس از بنیانگذاران جامعۀ سوسیالیستهای نهضت ملی ایران (١٣٣٩) بود و در آغاز انقلاب و به هنگام  تشکیل جبهۀ دموکراتیک ملی ایران (١٤ اسفند ١٣٥٧) و  در دوران نخست فعالیت آن (١٣٥٧-٥٨) ، همو بود که نمایندگی جامعه در جبهۀ دموکراتیک ملی ایران را  بر عهده داشت و جبهه را از حضور و همکاری فعال خود  و یارانش برخوردار می داشت.  آن “بهار آزادی” به سرعت نور، به ظلمات خونین زمستان سخت سرکوب و زندان و شکنجه و اعدام بدل شد و عباس هم به همراه  خانوادۀ  کوچکش همچون صدها هزارایرانی دیگر،  به ترک وطن ناگزیرشد (تیر ١٣٥٩) و پس از قریب دو سالی اقامت در اتریش، به  آلمان نقل مکان کرد (فروردین ١٣٦١) و چند ماهی بعد بود که شهر هانوفر را برای محل اقامت قطعی خود بر گزید.

 عباس بیش از نیم قرن مبارزه بود: از آن ماههای آغازین سال سی که  در دکه ای کوچک، در نزدیکی میدان بهارستان، به کار  و کسب مداد و کاغذ و دفثر و کتاب پرداخته بود  تا امروز  که درین غربت ناگزیر و ناخواسته، چهرۀ خندان و همواره پویان و همیشه در خدمت “کارگاه ایرانیان” هانوفر بود و یکی از بنیانگذاران “شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران” و یار کوشا و پایدار  و عضو شورای همآهنگی”جنبش جمهوریخواهان دموکرات و لائیک ایران”  .

عباس تداوم در مبارزه بود. صمیمی و هشیار. همچنان  و همواره کوشش و تلاش برای آزادیها و برابریها و  آکنده از همبستگیها و همراهیها. همواره همچنان بودن که راه دراز است و استوار و پایدار باید بود. عباس در کار جمعی، افتادگی بود و ایثار. هیچ اهل منم منم نبود و هیچ از خود نمی گفت.  عباس  مالاما ل بود از ذوق و شوق زندگی. به گفتۀ  آن دوست ، عباس چنان شوخ طبعانه  و بخوشی از  زندان می گفت که شنونده ای گفت “ما را به هوس انداختی که ما هم برویم و ببینیم! “.  خنده  رو و خوشرو، در مراعات اصول هرگز کوتاه نمی آمد و استوار می ماند و پایدار. اهل سخن و گفت و شنود بود و هیچ اصلی رادر پی دستیابی به این و آن توافق ، به مسلخ سازشها روانه نمی کرد. با او همه چیز روشن بود و در همراهی او، راهها هموارتر می نمود و شادمانه و سبکبارانه پشت سر گذاشته می شد.

یادش بیدار. راهش پایدار. با همدلی و همدردی با هما ، مینا و خلیل.

رسول آذرنوش، احمد آزاد، م.آزرم، فرهاد آسور، باقر ابراهیم زاده، بانو اسکندانی، قادر اسکندانی، سیمین اصفهانی، رضا اکرمی، صدرالدین الهی، شهین امیری، بهمن امینی، مرجان انصاری، منصور انصاری، فریدون بابائی، مهدی برزین، فرامرز بهار، ناصر پاکدامن، امیر پیشداد، پروین تاج، تقی تام، اسفند جاوید، فلور جاوید، میهن جزنی، علی جلال، فرشید جمالی، اشرف حاج سید جوادی، علی لصغر حاج سید جوادی، علی حجت، شاهو حسینی، نسیم خاکسار، مهدی خانبابا تهرانی، بهروز خسروی، رضا درخشان، مهرداد دروش پور، احسان دهکردی، مهدی ذوالفقاری، محمود رحمانیان، ناصر رحمانیان، ناصر رحیم خانی، منوچهر رسا، محمود رفیع، احمد روناسی، مجید زربخش، هوشمند ساعدلو، اکبر سردوزامی، اکبر سوری، بهروز سیاح پور، بهزاد سیاح پور، هوشنگ سیاح پور، اسد سیف، اکبر سیف، حماد شیبانی، علی شیرازی، مانی شیرازی، کامران صادقی، منوچهر صالحی، جمال صفری، علی صمد، رضا علامه زاده، مسعود علوی بحرینی، بهروز عارفی، فرزانه عظیمی، مسعود فتحی، ملیحه فرهنگ، وجیه قاسمی، شهرام قنبری، هایده قهرمانی، کیان کاتوزیان، محمدعلی همایون کاتوزیان، مقصود کاسبی، اسفندیار کریمی، بهزاد کریمی، حجت کسرائیان، زریون کشاورز، رضا کعبی، رئوف کعبی، ثریا کهزادی، منوچهر گلشن، علی گوشه، علی متین دفتری، هدایت متین دفتری، مصطفی مدنی، باقر مرتضوی، محمد مروج، نواز مصلی نژاد، بهروز معظمی، مجتبی مفیدی، اصغر منجمی، سیامک مؤید زاده، فردوس میرآبادی، انور میرستاری، علی ندیمی، محسن نژاد، حسین نقی پور، جواد نوائی، ضامن علی نیرومند، ایرج نیری، شیدان وثیق، هرمز هوشمند، محسن یلفانی.

پيام شوراى هماهنگى جنبش جمهورى خواهان دمكرات و لاييك ايران

پنجشنبه, دهم اوت ۲۰۱۷ شمع وجود عباس عاقلى زاده يار ديرينه ما به خاموشى گرائيد، بى شك از دست دادن او براى خانواده، دوستان و جنبش ازادى خواهانه مردم ايران ضایعه ای بزرگ است. او بهترین و بیشترین سالهای عمرش را در راه مبارزه براى ازادى، عدالت اجتماعى و براى ايرانى عارى از استبداد و خودكامگى سپرى كرد. مبارزه خستگى ناپذير او توام با پايبندى به اصولی بود که مسِئله استقلال و عدم وابستگی به خارجی سرلوحه فعالیتهای سیاسیش بود. از اين روى او در ميان طيف گسترده اپوزيسون ازادى خواه  و مستقل، از اعتبار و احترام خاصى بر خوردار است.

در دوران مبارزه براى ملى شدن صنعت نفت در كنار خليل ملكى و از پشتیبانان دکتر محمد مصدق بود.

در طول دوران مبارزاتیش، عليه نظام پادشاهى چند بار نيز به زندان افتاد و در تب و تاب انقلاب 1357 نماینده جامعه سوسیالیستها در شورای مرکزی جبهه ملی چهارم بود.

بعد از شکل گیری جمهوری اسلامی از همان ابتدا و بدون هيچ توهمى به مبارزه عليه حاكمين وقت پرداخت.

در اين دوران، فعاليت هاى او در جبهه دمكراتيك مردم ايران متمركز بود ولی خيلى زود و مانند هزاران مبارز ديگر، ناگزير به ترك ايران شد. او به آلمان مهاجرت كرد.

در تمام دوران تبعيد دست از مبارزه نكشيد و در تأسیس و شکل دهی به نهادهای سیاسی، دموکراتیک و آزادیخواه در خارج از كشور در راستای مبارزه عليه جمهورى اسلامى نقشى موثر داشت. او يكى از بنيان گذاران جنبش جمهورى خواهان دمكرات و لائيك ايران,  عضو نخستين شوراى هماهنگى و چند دوره آینده آن بود. او همچنين  از بنيان گذاران و  فعالین شوراى موقت سوسياليست های چپ ايران، كانون دفاع از زندانيان سياسى  و چند تشكل ديگر بود.

شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران درگذشت این مبارز خستگی ناپذیر و راستین جنبش ازادى خواهی مردم ایران را به خانواده، دوستان و همه مبارزين راه آزادى  تسليت مى گويد.

ياد و خاطرات او هميشه در ميان ما زنده خواهد ماند.

شوراى هماهنگى جنبش جمهورى خواهان دمكرات ولاييك ايران

23 اوت 2017 – اول شهریور 1396

مراسم آخرین وداع و
یادبود عباس عاقلی زاده

روز جمعه ٢۵ آگوست ٢۰۱٧: ساعت ۱٣ در محل گورستان
Sankt-Nikolai-Friedhof
An der Strangriede 41, 30167 Hannover

https://goo.gl/maps/M87u7yztzRP2

مراسم یادبود: ساعت ۱٦ در خانه کارگاه ایرانیان- هانوفر
Zur Bettfedernfabrik 1, 30451 Hannover

لطفن پیام های خود را تا تاریخ ٢٣ آگوست به ایمیل زیر ارسال فرمایید.
yadmane-abbas-aghelizadeh@kargah.de
شماره تلفن تماس: 004917684302931

عباس عاقلی زاده رفیق و دوست یگانه ما با کوله باری از تجربه‌های تلخ و کمتر شیرین در بامداد روز پنج شنبه دهم آگوست 2017 برابر با نوزدهم مرداد 1396 از میان ما رفت.

از دهلیز تاریک زمان می‌گذریم و تحقق رویای آزادی را چون رمانی گیرا و ژرف به آنان که هستند و آنان که خواهند آمد می‌سپاریم.

زندگی عباس را در دو وجه عمده و محوری میتوان چنین خلاصه کرد: زندان و تبعید

پیرامون این دو وجه، وقایع و رویدادهای بسیاری شکل گرفته اند که می­توان از کار در چاپخانه و ویراستاری تا عضویت در نیروی سوم، تا زندان تهران و برازجان، فعالیت در جبهه دمکراتیک ملی و در زندگی در تبعید همراه با کاروان کوچک خانواده (همسر و فرزندان)، شرکت در بنیان‌گذاری کارگاه ایرانیان، کانون زندانیان سیاسی، فعالیت موثر در شورای موقت سوسیالیست‌های چپ ایران و جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات لائیک ایران و کانون کنشگران سوسیالیست و دمکرات-هانوفر نام برد.

عباس عاقلی زاده سمبل و نماد یک دوره تاریخی معین در کشور بلازده ماست.

حکایت فعالیت‌های‌آزادی خواهانه عباس و رنج‌های او، در متن این دوره تاریخی خود حکایتی است پر آب چشم، که بررسی آن فرصتی در خور می طلبد. متاسفانه عباس از میان ما رفت.

کمیته برگذارکننده مراسم بزرگداشت-هانوفر

18 اوت 2017 – 27 مرداد 1396