وریشه مرادی، زندانی سیاسی کرد در زندان اوین بیش از 16 روز در اعتصاب غذا بسر میبرد. او از زمان بازداشت تحت فشارهای طاقت‌ فرسا و آزار‌های فیزیکی و روانی برای اعتراف اجباری قرار داشته است. او می‌گوید: «مرا به بند ۲۰۹ بازداشتگاه اوین منتقل کردند، در آنجا به مدت چهار ماه و نیم در بازجویی‌ها، تحت فشارهای بسیار، از جمله شکنجه‌های سفید، سناریوسازی‌های متناقض و فریبنده و تهدید به ترور شخصیت، گرفتن اعتراف اجباری و … نگه داشته شدم. سردردهای شدید و خون‌ریزی‌های مداوم (از ناحیه‌ی بینی)، ‌شدیدتر شدن دردهای گردن و کمر،‌ ارمغان روزهای حضورم در سلول انفرادی بود.

وریشه مرادی با وجود شرایط بس دشواری که در آن به سر می‌برد با کارزار سه شنبه های نه به اعدام که اینک سی و هشتمین هفته خود را پشت سر گذاشته است, همراه و اعلام همبستگی کرده و می‌گوید: جهت به بارنشستن اعتراض و موضع‌گیری صریح و شفاف کمپین‌های نه به اعدام در سراسر جهان که گروه‌ها، نهادها و سازمان‌های بین‌المللی با هدف متوقف کردن اعدام به راه انداخته‌اند، اعتصاب غذای نامحدود خود را ادامه خواهم داد.

مقاومت، همبستگی و اراده‌ای چنین رشک‌برانگیز البته مایه افتخار همه کسانی است که دل در گروی رهایی انسان از دارند. ما زندانیان سیاسی سابق, فعالین سیاسی, اجتماعی, فرهنگی و هنری در حالی که به مقاومت او درود می‌فرستیم و اراده پولادین او را می ستائیم. همزمان آگاهیم که جمهوری اسلامی و دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی آن قتل خاموش زندانیان سیاسی مقاوم در زندان ها ی سراسر کشور را همواره در برنامه خود داشته و با بی اعتنایی به درخواستهای بحق زندانیان سیاسی و بی توجهی به وضعیت سلامتی و جسمی آنها در پی ستاندن جان آنهاست.

بدین جهت از او می‌خواهیم که به اعتصاب غذای طولانی خود پایان داده و در کنار مبارزات جاری با حضور خود به اعتراضات گسترده کنونی یاری رساند, چرا که تندرستی او بیش از هر چیز دیگری برای ما حائز اهمیت است. وانگهی ما برای تداوم مبارزه برای رهایی، به انسان‌هایی چنین دلاور و مبارز نیاز داریم.  از این رو ما زندانیان سیاسی سابق, فعالین سیاسی, اجتماعی, فرهنگی و هنری از وریشه مرادی می‌خواهیم جهت باروری و افزایش توان مقاومت و اعتراض همگانی با پایان دادن به اعتصاب غذای طولانی خود در مسیر ناهموار پیش رو همگام ما باشد.

جمعی از زندانیان سیاسی سابق, فعالین سیاسی, اجتماعی, فرهنگی و هنری