روز جهانی حقوق بشر را گرامی می داریم!

دهم دسامبر، روز جهانی حقوق بشر و سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر است. پیمان جهانی حقوق بشر دارای اهداف و ارزش های والای بشر دوستانه ای مانند، رعایت کرامت انسانی در راستای تأمین ضرورت های بنیادین زندگی، آزادی، عدالت، صلح و امنیت در سراسر دنیا است.

در حالی که در بسیاری از کشورها روز جهانی حقوق بشر جشن گرفته می شود، ما باید صدای اعتراض مردمی باشیم که در طول ۴۶ سال حاکمیت رژیم اسلامی، از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم بوده‌اند.

نقض حقوق بنیادین و جنایات در ایران نه یک اتفاق ساده، بلکه یک روش حکمرانی نظام مند و مستمر است که ریشه های تاریخی دارد. اعدام‌های دسته جمعی و پنهانی دهه شصت را هرگز فراموش نخواهیم کرد، که جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود. این کشتارها سیاست سرکوب و حذف مخالفین سیاسی و عقیدتی را در ایران بنیان نهاد.

نیروهای امنیتی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که یک سازمان تروریستی محسوب می‌شوند، نقش محوری در سرکوب و نقض گسترده حقوق بشر در ایران را ایفا می‌کنند. اکثر بازداشت‌ شدگان توسط این نیروها دستگیر می‌شوند و در معرض شکنجه‌های شدید قرار می‌گیرند و وادار به اعترافات اجباری می‌شوند. این اعمال وحشیانه، نقض آشکار تمامی موازین بین‌المللی حقوق بشر است و مستلزم اقدام فوری جامعه جهانی برای پاسخگو کردن عاملان است. همچنین از احکام اعدام برای جرایم مرتبط با مواد مخدر، به عنوان ابزاری برای به حاشیه راندن و سرکوب گروه های اتنیکی و قومی، به‌ویژه بلوچ‌ها، استفاده می‌شود.

دستگاه امنیتی رژیم ایران به صورت هدفمند و مستمر، فعالان را در تمامی حوزه‌های مشروع مدنی دستگیر می‌کند تا هر گونه تشکل و صدای مستقل را خفه سازد. این دستگیری‌ها نقض آشکار حق آزادی بیان، تشکل و تجمع است. مدافعان حقوق بشر، کنشگران مدنی مرتباً تحت تعقیب قرار می‌گیرند و با اتهامات مبهم امنیتی به زندان‌های طولانی‌ مدت محکوم می‌شوند. دانشگاهیان، معلمان، محققین، کارگران و رانندگان و … که تنها به دنبال حقوق صنفی و بهبود شرایط معیشتی خود هستند، با ضرب و شتم، بازداشت و با احکام سنگین روبرو می‌شوند تا تشکل‌های مستقل آن‌ها از بین برود. زندانی کردن اهل قلم، رسانه و هنر نشان می‌دهد که حکومت حتی نمی‌تواند صدای بی‌طرفانه‌ترین نقدها را تحمل کند.

استمرار سیستماتیک فشار بر فعالان مدافع حقوق زنان، در کنار نهادینه شدن کامل آپارتاید جنسیتی در کلیه ساختارهای حکومتی، وضعیت فاجعه‌باری را رقم زده است. ابعاد گسترده نقض فاحش حقوق جامعه رنگین‌کمانی (+LGBTQIA) ، تداوم زن‌کشی‌های سیستماتیک و قتل‌های ناموسی، شواهدی انکارناپذیر از نقض وسیع حق حیات و تضعیف کرامت انسانی زنان و سایر اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در ایران است.

سوء مدیریت گسترده و فساد در پروژه‌های محیط زیستی، منجر به تخریب گسترده محیط زیست و به خطر افتادن حق مردم بر زندگی سالم شده است.

تداوم محرومیت سیستماتیک اتنیک ها (کرد، عرب، ترک، بلوچ) از حقوق سیاسی و اقتصادی، و ادامه سرکوب شدید مذاهب و ادیان غیر شیعه (بهائیان، مسیحیان، دراویش) که تنها به دلیل عقاید خود مورد آزار قرار می‌گیرند.

فشار بر خانواده‌های زندانیان سیاسی-عقیدتی از طرف دستگاه های قضایی و امنیتی ایران هم چنان و به اشکال مختلف ادامه دارد.

ما امضاکنندگان این بیانیه، از جامعه جهانی، از تمامی نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های مدافع حقوق بشر می‌خواهیم در پاسخگو کردن ناقضان حقوق بشر در ایران دست به عمل بزنند. از کسانی که زیر خطر اعدام هستند و از دستگیر شدگان، حمایت فوری به عمل آورند. از عادی‌ سازی روابط دیپلماتیک با رژیم ایران در حالی که حقوق بشر در این کشور به صورت فاجعه‌ بار نقض می‌شود، اجتناب ورزند.

” قطعنامه محکومیت نقض حقوق بشر در ایران در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل در روز نوزدهم نوامبر ۲۰۲۵ تصویب شد. در این قطعنامه از افزایش اعدام‌ها، نقض حقوق زنان و ادامه سرکوب توسط حکومت ایران انتقاد شده است.” نادیده گرفتن سرکوب مردم در ایران، به معنای چشم‌پوشی از اصول جهانی کرامت انسانی است. ما تا تحقق آزادی و برقراری عدالت در کنار مردم ایران ایستاده ایم.

زن، زندگی، آزادی

شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران

دسامبر ۲۰۲۵ برابر با آذر ۱۴۰۴

 

کپی به سازمان ملل  و‌نهادهای  بین‌الملل حقوق بشر

امضاکنندگان:   

۱  – انجمن زنان ایرانی – آلمانی کلن

۲  – انجمن زنان پرتو

۳  – انجمن زنان مونترال

۴  – اتحاد چپ زنان

۵  – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ

۶  – انجمن فرهنگی ایران و سوئیس- ژنو

۷  – انجمن حقوق بشر در قرن ۲۱، آلمان

۸  – بنیاد اسماعیل خویی

۹  – جبهه آزادی و نجات ایران

۱۰ – جمعيت ایرانی حقوق بشر شمال کالیفرنیا 

۱۱- جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران

۱۲- جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران

۱۳- جمهوری خواهان جنوب کالیفرنیا

۱۴- حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ

۱۵- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو

۱۶- زنان برای آزادی و برابری پایدار

۱۷- صدای زنان سوسیال دموکرات ایران

۱۸- فدراسیون اروپرس

۱۹- کانون فیلم – تئاتر “روند”

۲۰- کانون فرهنگ و هنر – فرزنو

۲۱- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس

۲۲- کمیته دفاع از حقوق بشر و برابری جنسیتی/ هجا

۲۳- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو

۲۴- کمپین توقف قتل های ناموسی

۲۵- کمیسیون حقوق بشر حزب جمهوری خواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران

۲۶- کمیسیون حقوق بشر زنان  حزب جمهوری خواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران

۲۷- گروه «نه به جمهوری اسلامی – اورنج کانتی، کالیفرنیا»

۲۸- مادران پارک لاله – آلمان (دورتموند تا کلن)

۲۹- مادران صلح مونترال

۳۰- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»

۳۱- همبستگی ملی ایرانیان فرزنو – کالیفرنیا

۳۲- همبستگی جمهوری‌خواهان ایران – مونترال

۳۳- همکاری کلکتیو – کلن

با حمایت:

۳۴- حزب آزادی و رفاه ایرانیان (آرا)