پرتوان باد اتحاد مبارزاتی توده های ستمديده

همبستگی برای آزادی و برابری در ايران*

‎در آستانە  اول ماه مه، روز جهانی کارگر قرار داریم. بیش از130 سال است که اول ماه مه به روز همبستگی بین المللی کارگران جهان و اعتراض آنان علیە نظام سرمایەداری و بیعدالتی ها و تبعیضاتی که ازنتایج این سیستم می باشند، تبدیل شدە است.

در ایران طبقە کارگر و میلیونها مزد بگير و حقوق بگیر در شرایطی به پیشواز اول ماە مە می روند که 40سال حاکمیت “جمهوری اسلامی”، نه تنها کارگران و میلیونها خانوادە را به خاک سیاە نشاندە است، بلکه یک جامعە ۸٠ میلیونی را در زندانی بزرگ به وسعت ایران، گرفتار سرکوب های بی امان ساخته است. حاکمیتی که سران جنایتکار، غارتگر وفاسد آن ازیک سو سرمایه های افسانه ای به جیب زده اند و از سوی دیگر جامعه را دچار، فقر، گرسنگی و بیکاری و آسیب های ناهنجار اجتماعی دیگر، نظیر کودکان خیابانی، زنان تن فروش، کارتن خواب و گور خواب کرده است.

130 سال پیش کارگران در سرتاسر جهان، اول ماه مه را به  عنوان روزی نمادین دراعتراض به استثمار، تبعیض و نابرابری و روز مبارزه مشترک برای جهانی بهتر و عادلانه تر، برگزیدند.

هرچند نظام سرمایه داری همچنان بر جهان حاکم است، اما  در پی مبارزات کارگران در بسیاری از کشورها، آنان از برخی حقوق از جمله داشتن سندیکا و حق اعتصاب و اعتراض برخوردارند. در کشور ایران اما، نه تنها اعتصاب ممنوع، تظاهرات و تجمع غیر قانونی است بکله رهبران و فعالان  جنبش کارگری مورد ضرب و شتم قرارگرفته و دستگیر، شکنجه و زندانی می شوند. کولبران کردستان که روزمره به خاطر یک لقمه نان راههای صعب العبور کوهستانی را می پیمایند و حق و حقوقشان درحد بردگانی است که اهرام مصر را ساختند، مسلحانه مورد حمله قرار گرفته وکشتار می شوند.

از صد سال پیش به این طرف، جهان از همه سو تغییر کرده و بکلی دگرگون شده است، اما وضع طبقه ای که خود خالق ثروت و رفاه در جهان هست، همچنان تباه است. در ایران، این تباهی فقط دامنگیر کارگران نیست. اکثريت عظيم این جامعه به معنی اخص کلمه با فقر و محروميت و گرسنگی و فلاکت دست و پنجه نرم میکند. درست در حالیکه نظام جمهوری اسلامی در طی این چهل ساله یک قشر جدید میلیاردرهای آقا زاده، آیت الله هایی با حسابهای نجومی تحویل جامعه داده است. مردم نان ندارند بخورند، در حالیکه بخش عمده بودجه کشور، توسط افراد يا نهادهای مختلف نظام، اختلاس یا صرف سرپا نگهداشتن این حکومت و دستجات تروریستی اسلامی در خاورمیانه میشود.

در شرایطی به اول ماه مه نزدیک میشویم که موج جنبش های مختلف از اعتراضات هفت تپه تا فولاد اهواز، از مبارزات فرهنگیان و مالباختگان تا دانشجویان، از مبارزات خانواده های کارگری تا حمایت و شرکت فعال زنان،  همه و همه نشان از “نه بزرگ” اکثریت مردم به اوضاع آکنده از فقر، اختلاس، تباهی، اختناق، به تبعیض و نابرابری در سرتاسرایران دارد.

در همین راستا و در آستانه روز جهانی کارگر، تشکل ها و نهادهای کارگری ، فرهنگیان، دانشجویان و.. با انتشار فراخوان های گوناگونی ،مردم را  دعوت به تجمع اعتراضی کرده اند.

رژیم جنایتکاراسلامی حاکم بر ایران ، در هراس از جنبش اعتراضی اقشار گوناگون مردم و در تداوم سیاست های سرکوبگرانه خود، تعدادی از فعالان کارگری را بازداشت کرده وبه عبث می کوشد ازگسترش این اعتراضات جلوگیری کند. اما کارگران و زحمتکشان جان به لب رسیده ، با شهامت و شجاعتی قابل تحسین و با وجود پرداخت هزینه های سنگین ، به نبرد و مبارزه  حق طلبانه خود ادامه می دهند.

اول ماه مه روز همبستگی و اتحاد ما برای طنین انداختن “نه” مردم به این اوضاع است.

“نه” به ظلم، “نه” به استبداد و استثمار، “نه” به جمهوری اسلامی!

“همبستگی برای آزادی و برابری در ايران” *

ارديبهشت ماه 1398 – ماه می 2019

*- احزاب و سازمانهای تشکيل دهنده : کومه له زحمتکشان کردستان، شورای موقت سوسياليست‌های چپ ايران، سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران، حزب مردم بلوچستان، حزب کومه له کردستان ايران، حزب دمکرات کردستان، حزب دمکرات کردستان ايران، حزب تضامن دمکراتيک اهواز، جنبش جمهوري‌خوهان دموکرات و لائيک ايران، اتحاد دمکراتيک آذربايجان – بيرليک

هموطنان گرامی ؛

همچنان که آگاهید، در ظرف یک هفته گذشته، جاری شدن سیل های عظيم در بسياری از مناطق کشورمان،  متاسفانه باعث مرگ دهها نفر، و وارد شدن ضرر و زيانهای سرسام آور به مردم شده است. بنا به پيش بينی های مراکز گوناگون هواشناسی، ادامه  بارندگی ها ابعاد این فاجعه را بیشتر خواهد کرد.  علاوه بر آسیب های جانی، روانی و بی خانمانی، شیوع بیماریهای گوناگون، از عواقب بسیارنگران کننده ای می باشد که مردم مناطق سیل زده را شدیدا در معرض خطر قرار داده است.

سیل، زلزله و سایر پدیده های ناخوشایند طبیعی، اتفاقاتی می باشند که مردم در بسیاری از کشورها با آنها دست بگریبان هستند. هم از این رو حکومت ها و دولت ها موظف و متعهدند در صورت وقوع  این بلایا،  با اختصاص بودجه های لازم  و اعزام گروه های امداد رسانی، به یاری مردم آسیب دیده بشتابند. در ايران، مردم همراه با فشارهای اقتصادی – اجتماعی و سياسی در جمهوری اسلامی، هر ساله مجبور به تحمل عواقب و خسارت‌های جانی و مالی ناشی از حوادث نامترقبه طبیعی نیز می باشند. خانه های مسکونی مردم با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی از حفاظت و ایمنی لازم برخوردار نیستند . درکشور ثروتمندی چون ایران، طی چهل سال، درآمدهای نفتی بین قدرتمداران و رانت خواران جمهوری اسلامی تقسیم شده و نه تنها بهبودی در شرایط زندگی مردم حاصل نشده بلکه به علت وضعیت بد سکونت و عدم ایمنی شهرها و روستاها، هر ساله حوادث غیرمترقبه طبیعی، خسارت‌های بزرگ می آفریند.

عدم تعهد  حاکمان در برابر سرنوشت مردم، مردمان و طبیعت ایران را به کام مرگ کشانده‌ است. تخریب درصد بالایی از اراضی جنگلی و از بین بردن مراتع، خشکاندن تالاب ها و دریاچه ها، انقراض دهها گونه از حیوانات وحشی و در یک کلام نابودی طبیعت، حاصل اقدامات سود جویانه حکومت اسلامی می باشند که نتیجه آن خسران و آسیب های جانی و اقتصادی غیر قابل جبران بر مردم می باشد.

بر اساس نظریات کارشناسان محیط زیست، مهمترین عوامل سیل ویرانگر اخیر نه تنها بارندگی شدید بلکه، قطع درختان جنگل ها، سد سازی های بی رویه، مسدود و منحرف کردن مسیر طبیعی رودخانه ها و … در مناطق سیل زده می باشند.  اقدامات و پروژه های اقتصادی که حاصلی جز ضرر و آسیب برای مردم و طبیعت در ایران  بدنبال نداشته است اما سودهای هنگفت آن نصیب سپاه پاسداران، بنیاد علوی رهبر، و سایر مقامات و مسئولین  این حکومت جنایتکار و سرکوبگر شده است. هم از اين رو، دستگیری، مرگ، شکنجه و فشار بر فعالان محیط زیست در سالهای اخیر، نشانگر آن است که حکومت اسلامی در هراس از افشاگری این فعالان ، به خیال واهی می کوشد مسئولیت و نقش خود را در تشدید عواقب و یا حتی ایجاد پدیدهایی چون سیل  پنهان وانکار کند.

 در مقابل مرگ و ضرر‌های  جانی، معنوی و مادی مردم،  حکومت اسلامی در ایران، بجای کمک به مردم بلادیده ، یا در سیر و مسافرت هستند و یا در فکر آنند که اگر مردم اعتراضی کردند، چگونه آن را خاموش کنند و يا بر طبق آخرين اظهارات حکومتی، هرنوع کمک رسانی و سازماندهی مستقيم مردمی، ممنوع اعلام شده است.

هموطنان گرامی

“همبستگی برای آزادی و برابری در ايران”، خود را شریک غم مردم آسیب دیده می داند و ضمن تسلیت به همه خانواد‌های قربانيان و ابراز همدردی با زخمی شدگان، اعلام می‌کند که عوامل جمهوری اسلامی در هربحران‌ و اتفاق طبیعی که بر سر مردمان ایران می‌آید، از خود سلب مسئولیت نموده و از تلاشی جدی برای حل مشکلات مردم سرباز می زنند. عملکرد آنان طی 40 سال نشان داده است که آنها تعهدی در برابر جان و مال مردمان ایران ندارند.

ما عمیقا بر این باوریم که مردم با اتکا به روحیه همیاری که ریشه در فرهنگ دیرینه ما دارد، با اقدامات و ابتکارت گوناگون به یاری هموطنان بلا زده خواهند شتافت و دگر باره همبستگی خود را ، بخصوص در این روزهای سخت و درد ناک به نمایش گذاشته و خواهند گذاشت.

ما به سهم خود و با همبستگی کامل با همه آسیب دیدگان “فاجعه سيل”، و ضمن قدردانی صمیمانه از مردمی که با کمک های بیدریغ خود یه یاری سیل زدگان شتافته اند، همگان را در هر کجا و با هر امکاناتی که در اختيار دارند، برای کمک رسانی به هموطنانمان فرامی خوانيم.

همبستگی برای آزادی و برابری در ايران

8 فروردين ماه 1398 – 28 مارس 2019

پيام نوروزی

همبستگی برای آزادی و برابری در ايران

هم ميهنان آزاده!

چهل و یکمین نوروز مقاومت تان در برابر ارتجاع حاکم، پیروز و بهارانتان خجسته باد!

بحران همه‌جانبه، سرتا پای نظام خفقان، سرکوب و ترور و غارتگری جمهوری اسلامی را فراگرفته، به گونه ای که رویارويی مردم با حکومت ‌اسلامی در یکی از لحظات سرنوشت ساز خود و رژيم در معرض اضمحلال و در آستانه فروپاشی قرار گرفته است. جنبش دمکراتيک مليتها، جنبشهای کارگران، زنان، معلمان، دانشجویان، بازنشستگان، کشاورزان، کولبران و سایر اقشار جامعه در سرتاسر ایران در اشکال متنوع، کلیت نظام را بیش از پیش نشانه رفته اند.

در بدترین شرایطی که نظام جنایتکار جمهوری اسلامی جامعه ما را نه تنها با سرعت هرچه تمام تر به سمت تباهی و ویرانی مطلق گسیل می دهد، بلکه روزی نمی گذرد که زنان و مردان معترض به وضعیت اسفبار سیاسی و اقتصادی و فرهنگی، به بهانه های واهی، هدف اذیت و آزار، زندان و شکنجه، تجاوز، ترور و یا اعدام قرار نگیرند!

چهل و یکمین نوروز ما در شرایطی از راه می رسد که بر تعداد قتل ها و ترورها،  زندانیان سیاسی و مبارزین در بند در سال گذشته نيز افزوده شده و  در آستانه عيد، خانواده های دربندانی چون سپیده قلیان و اسماعیل بخشی، نسرین ستوده، نجاتی، محمود بهشتی و محمد حبیبی و يا فعالين مدنی ديگری چون عباس لسانی در اردبيل،  فعالان محیط ‌زیستی و مدنی در کردستان و … بسياری از فعالين جنبشهای مليتهای گوناگون و هزاران فعال مدنی بی صدای دیگر، تحت بدترین شرایط غیر انسانی، ایام نوروز را در غم و ماتم، پشت درهای زندان و در انتظار شنیدن خبری و یا گرفتن اجازه ملاقات با عزیزان در بندشان می گذرانند.

ما در آستانه  نوروز و فرارسیدن بهار هستیم. جشن نوروز یکی از نمادهای هم پیوندی و همبستگی همه ی ما، زنان و مردان، اقوام، ملیت ها، ادیان و فرهنگ های رنگارنگ درسرتاسر ایران است. با فرا رسیدن بهار، طبیعت جامه ی تیره وکهنه  زمستان از تن برکنده و رنگین تن،  فصل تازه را به ارمغان می آورد. در ایام نوروز، زن و مرد، در هر سن و سال، نیز جامه ی کهنه به دورافکنده و با لباسهای نو و رنگارنگ و با جشن و سرور به استقبال این زایش دوباره طبیعت  می روند. اما در سال جاری نيز، مردمان بسیاری در جامعه ی ما ایران، در چنان وضعیت ناهنجار معیشتی و اجتماعی بسر می برد که برای شان امکان پذیر نیست، سفره خانواده را رنگین و قامت فرزندانشان را به جامه ای نو بیارایند و چه بسیار سفره هائی که بازهم همچون گذشته، خالی خواهد ماند.

هم مينهان گرامی!

اميدواريم نوزائي طبيعت با رهائي مردم کشورمان از استبداد و بي حقوقي، درهم آميزد و بهار آزادي هرچه زودتر فرارسد تا رنج هائي که براي دستيابي به دموکراسي و عدالت، بر مردم کشور ما تحميل شده است و تلاش هائي که عليرغم کشتار، زندان، شکنجه، تهديد و اعدام، هر روز افزون تر گشته است، به بار نشيند. با اين آرزو که استبداد نيز همچون زمستان طبيعت رخت بر بندد، چهره مردم ميهن مان شکفته تر،خانه هاي دلشان از مهر و دوستي آکنده ترو زندگي آن ها از اميد و خوشبختي، سرشار شود. زندان ها، به زباله داني تاريخ سپرده شود و فقر و گرسنگي، نابرابري و ستمگری و تبعيض براي هميشه از ميهن مان رخت بربندد.

همبستگی برای آزادی و برابری در ایران که مجموعه ای از احزاب و سازمانهای سياسي جمهوري خواه مدافع آزادي و برابري، دموکراسي، حقوق بشر، جدايي دين و دولت و مخالف هرگونه تبعيض، را در برمی گيرد، فرا‌رسيدن نوروز را با ارج گذاري به مبارزات آزاد زنان و مردان دليري که براي رهائي از جور و ستم استبداد در تلاش‌اند، با احترام به خاطرۀ جانباختگان راه آزادي، دمکراسي و عدالت اجتماعي و با درود به زندانيان دليري که نهال اميد را با مقاومت خود در دل ها مي نشانند، شادباش گفته و براي همگان نوروزي خوش و نوبهاري خجسته آرزو مي کند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران

برقرار باد آزادی و برابری و دموکراسی در ايران

همبستگی برای آزادی و برابری در ایران

27 اسفند ماه 1397 – 18 مارس 2019

بیش از صد سال از انتخاب 8 مارس بعنوان “روز جهانی زن”، می گذرد.امروزه در بسیاری از کشورها، 8 مارس ” روزجهانی مبارزه برای حقوق زنان” نامیده می شود.

 زنان که درتمام روزهای سال وبه اشکال گوناگون برای دستیابی به حقوق انسانی خود مبارزه می کنند ، در روز 8 مارس همزمان و همبسته  در ابعادی جهانی، در بسیاری از کشورها، اعتراض خود  نسبت به سیستم مرد سالاری به ستم ، تبعیض، خشونت و  نابرابری را بر کف خیابانها فریاد می زنند و همصدا و همگام  با همراهان خود و از جمله مردانی که آنان نیز سیستم مرد سالاری را بر نمی تابند ،برای دنیایی بهتر و انسانی ترمبارزه می کنند. هم از این رو 8 مارس به سمبل مبارزات زنان تبدیل گشته است.

اولين مراسم روز 8 مارس بلافاصله پس از انقلاب، يعنی هفدهم اسفندماه 1357، براستی نقطه عطفی در تاریخ مبارزات حق طلبانه زنان ایران می باشد. در این روز تاریخی ، هزاران زن در اعتراض به صدور” فرمان حجاب اجباری”  خمینی ،حاکم تازه به قدرت رسیده، که همزمان دستورلغو قانون حمایت خانواده را نیز صادر کرده بود، به پا خاسته و در تهران و چند شهر دیگر طی 5 روز دست به تظاهرات و تجمع زدند. این زنان آگاه و پیشتاز، با شعارهایی نظیر”ما انقلاب نکردیم تا به عقب بر گردیم” شجاعانه کوشیدند ، ناقوس هشدار و خطراستقراراستبداد مذهبی در ایران را به صدا در آورند. این زنگ خطر اما توسط بسیاری از نیروهای  سیاسی سهیم در انقلاب شنیده نشد. حمله به حقوق زنان، آغاز سرکوب همه مطالبات دموکراتیک برخاسته از انقلاب مردم ایران بود، که هم چنان بعد از چهل سال ادامه دارد.

امسال 8 مارس زمانی فرا می رسد که در ایران تحت حاکمیت اسلامی، زنان  هر روزه و در عرصه های مختلف اجتماعی و اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، متحمل خشونت، تحقیر، اهانت و تبعیضات جنسیتی هستند. ولی با وجود سیاست های سرکوبگرانه رژیم ،ما شاهد حضور پر رنگ و چشمگیر زنان در عرصه‌های متفاوت مبارزاتی ، علیه سنگسار، علیه جدا سازی جنسیتی و علیه قوانین زن ستیز اسلامی  هستیم.

نقش پررنگ زنان در جنبشهای ملی – دموکراتیک خلقهای کشورمان، برگهای زرینی از مبارزات زنان ایران را به خود اختصاص داده است و به افتخار، سمبل مقاومت آنها، به شمار هم می رود.

از مشارکت فعال در جنبش اعتراضی ۸۸ تا جنبش اعتراضی دی‌ماه ۹۶، حرکت” دختران انقلاب ”  علیه حجاب اجباری که همچنان ادامه دارد، شرکت چشم گیر زنان در اعتصابات و تظاهرات  مختلف و… همه نشانگر آنند که  قوانین ضد زن و ابزار اجرایی آنان چون دادگاهای اسلامی ،گشت ارشاد، دسته جات حزب اللهی و اسید پاش نه تنها نتوانسته است مبارزه زنان را متوقف کند ، بلکه این مبارزات علیرغم پستی و بلندی ها همچنان  ادامه دارند و هر روزه  اشکال گوناگون و گسترده تری می یابند.

زنان ایرانی نشان داده‌اند که خواهان جهانی دیگرند، جهانی که در آن، زنان از حقوق انسانی برابر با مردان برخوردار باشند و هیچ انسانی به واسطه تبعیض، به ویژه به دلیل جنسیت خود مورد ظلم و ستم قرار نگیرد، جهانی که همه انسان‌ها در صلح، آرامش، آزادی و امنیت زندگی کنند و از تمامی امکانات جامعه به شکل عادلانه بهره‌مند شوند.

“همبستگی برای آزادی و برابری در ایران”  ضمن حمایت از مبارزات به حق زنان در همه عرصه‌ها، خواهان استقرار جامعه‌ای عاری از هر گونه تبعیض جنسیتی، نژادی، قومی، ملی هست وآگاه است که جنبش زنان همانند سایر جنبش‌ها برای رسیدن به آزادی و برابری و جهت دستیابی  به اهداف نهایی ، باید به سازماندهی مستقل خود بپردازد.

 ما “روز جهانی مبارزه برای حقوق زنان”  را به همه زنان و مردان آزاده و دلیر کشورمان، به ویژه زنان مبارزی که اکنون در زندان‌های جمهوری اسلامی در برابر استبداد ایستادگی می‌کنند، شاد باش می‌گوییم و بر این باور هستیم که بدون برچیده شدن بساط تبعیض جنسیتی، نمی‌توان به رهائی دست یافت. ما از همه زنان و مردان آزاده، سازمان‌های سیاسی و نهادهای مدافع حقوق بشر می‌خواهیم که در روز ۸ مارس امسال زندانیان سیاسی و به ویژه زنان زندانی را به فراموشی نسپرند و برای آزادی آنها از هیچ تلاشی دریغ نورزند.

هشتم مارس (۱۷ اسفند) “روز جهانی مبارزه برای حقوق زنان” ، روزهمبستگی زنان و مردان برای برچیدن بساط تبعیضات جنسیتی و قوانین مردسالار، به همه زنان و مردان آزاده کشورمان مبارک باد.

همبستگی برای آزادی و برابری در ایران

16 اسفند ماه 1397 – 7 مارس 2019

 جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران

یک‌شنبه ٢٧ ژانویه ٢٠١٩ ـ از ساعت ٢٠:٣٠ تا ٢٣:٣٠

در تالار مجازى پالتالک

موضوع :

ضرورت اتحاد عمل نيروى هاى جمهورى خواه دمكرات

(نگاهى به فراخوان همكارى مشترك ده جريان جمهورى خواه و تفاهم نامه مورد توافق آنان)

 آغازگران بحث:

احمد ازاد: سازمان اتحاد فدائيان خلق

منا سيلاوى: سخنگوى حزب تضامن دمکراتيک اهواز   

خسرو اميرى: جنبش جمهورى خواهان دموكرات و لائيك ايران

سعيد عزيزى: اتحاد دمکراتيک آذربايجان – بيرليک 

آدرس تالار مجازی

Paltalk

1– Asia and pacific

2– Iran

3–Jonbesh Jomhouri Khahan Democrat va Laic Iran

شورای هماهنگی جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران

ساعت هشت و هفت دقیقە عصر ديروز، چهارم آذرماه 1397 ، بار دیگر زلزلەای با شدت 6/4 (شش و چهاردهم) درجە “ریشتر”، استانهای ایلام ،کرمانشاە و کردستان را تکان دادە و ویرانی و خسارات جانی و مالی فراوانی ببار آورده است. بنا بە گزارشهای اولیە تاکنون صدها نفر زخمی و دهها نفر جانشان را ازدست دادەاند. شهرهای سرپل‌ذهاب، قصرشیرین وگیلان‌غرب در مرکز این زلزلە قرارداشته و بیشترین تلفات و خسارات را متحمل شدە‌اند.

درحالیکە هنوز غم ازدست‌دادن عزیزان زلزلە سال گذشتە بر دل هموطنان کرد باقی است، و هنوز ویرانیها و آوارها مرمت نشدەاند، حاکميت نەتنها کمکی بە مردم آسيب ديده منطقه ننمودە است، بلکه با ايجاد فضای امنيتی در منطقه، از ياری رساندن ديگر مردم ايران و جهان جلوگیری کرده است.

از سوئی ديگر، زندگی در شرايط نامطلوب آب و هوائی منطقه، سرما، برف و باران، زندگی بر مردم اين منطقه را سخت کرده است. اما مردم مبارز کشورمان، بار دیگر با همياری، فداکاریهای انسانیشان، کمکهای مادی و همراهی معنويشان، در کنار هموطنان خود خواهند بود.

تجربه های گذشته نشان داده است که مسئولین جمهوری اسلامی در چنین شرایطی نه تنها با تمام امکانات موجود به یاری آسیب دیدگان نمی شتابند و به وظایف انسانی خود عمل نمی کنند بلکه از ترس خشم مردمی و امکان ایجاد یک اعتراض همگانی به مسائل امنیتی بیشتراز یاری رسانی به آسیب دیدگان اهمیت می دهند.

ما نه تنها وظیفه خود می دانیم که به آسیب دیدگان از هر طریق ممکن یاری رسانیم بلکه از همه مردم نیز درخواست می کنیم که با تشکيل کميته های امداد رسانی در داخل و خارج از کشور، به یاری هموطنانشان در آن منطقه بشتابند.

اتحاد دمکراتيک آذربايجان – بيرليک

جنبش جمهوريخوهان دموکرات و لائيک ايران – شورای هماهنگی

حزب تضامن دمکراتيک اهواز

حزب دمکرات کردستان ايران

حزب دمکرات کردستان

حزب کومه له کردستان ايران

حزب مردم بلوچستان

سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران

شورای موقت سوسياليست‌های چپ ايران

کومه له زحمتکشان کردستان

پنجم آذرماه 1397 – 26 نوامبر 2018