از سوی فوروم دمکراتیک ایرانیان شهر ماینس

بهروز اسدی

Mainz, den 05.03.2020

جناب وزیر محترم آقای اسپان

ما بدلیل گسترش ویروس کرونا و خطرات ناشی از گسترش آن و همچنین نگرانی از وضعیت فاجعه بار کنونی مردم ایران واز انجا که اطلاعات در ایران دستکاری می شوند و از گزارشات داده شده از سوی رژیم ایران نمی توان به تعداد واقعی درگذشته گان و مبتلاشدگان پی برد، از طریق این نامه سرگشاده با شما سخن می گوئیم.

شما در تاریخ 4 مارس 2020 از طریق اطلاعات انستیتود روبرت کوخ، شهرهای تهران و قم را بعنوان مناطق در معرض خطر طبقه بندی نمودید. این در حالی است که در این فاصله خود دولت ایران اعلام کرده است که شهرستان های بیشماری در ایران در  معرض خطر قرار گرفته اند از جمله استان گیلان در شمال ایران.  از این روی ما از شما تقاضا داریم به این مسئله توجه نمایید که با بررسی شرایط کنونی  میبینیم که این ویروس در تمامی مناطق ایران گسترش یافته است. تنها توجه به گزارشات هیئتی که به این منظور به ایران رفته است، کاملا روشن بیانگر این مسئله است که اوضاع در ایران تا چه اندازه جدی است.

نگرانی بزرگ بر سر اشخاص و مسافرین و توریست هائی است که از ایران به آلمان می آیند و یا از ایران به آلمان برمیگردند و در باره ویروس کرونا اطلاعات کافی نگرفته اند. آنها از فرودگاه به خانه می ایند و سپس معلوم میشود که مبتلا گشته اند. در همین فاصله کوتاه بین خانه امدن و مبتلا شدن، میتوانند اشخاص بیشماری را که با آنها در رابطه اند، مبتلا سازند. تا کنون چندین مورد برای مثال اتفاق افتاده است. از این روی برای جلوگیری از این مسئله ما بشما توصیه می کنیم که مسافرین مستقیما بعد از ورود به مرزهای آلمان معاینه پزشکی بشوند ودر صورت مبتلا به این ویروس مورد معالجه قرار گیرند. لذا کارت سلامتی که شرکت لوفتانزوا برای سوار شدن مسافرین به هواپیما درخواست می نماید کافی نیست و می بایست اقدامات پزشکی در فرودگاه های آلمان هم انجام پذیرد.

جناب محترم آقای اسپان وزیر بهداشت و تندرستی دولت آلمان فدرال

نگرانی ما تنها متوجه مسافرین از ایران نیست بلکه ما همچنین بزرگترین نگرانیمان مردم داخل ایران می باشند. مردمی که در حال حاضر با این ویروس دست و پنجه نرم می کنند. دولت ایران به خاطر ضعف در امکانات پزشکی و داروئی و همچنین کمبود اطلاعات، پشتیبانی بزرگی از مردم نمی کند. مردم به رژیم ایران اعتماد ندارند اما متاسفانه آنها مجبورند به تصمیمات رژیم تن در دهند. از این روی مهم است که این خطر بزرگ که نه تنها سلامتی مردم ایران بلکه سلامتی کل منطقه را تهدید می کند، جدی گرفته شود.

این مسئله نباید تحت نام مناسبات سیاسی و یا تحت نام ” دیالوگ نقادانه ”  با رژیم ایران مورد توجه قرار گیرد بلکه می بایست بر مبنای کمک های بشردوستانه و رسیدگی به انسانهایی که در خیابان های ایران هیچگونه دسترسی به نیازهای پزشکی برای مقابله با ویروس کرونا ندارند، به آن رسیدگی شود.

با اجازه شما کپی این نامه برای رئیس سازمان بهداشت اروپا، انستیتود روبرت کوخ و رسانه ها ارسال می گردد.

با احترام فراوان

از سوی فوروم دمکراتیک ایرانیان شهر ماینس

بهروز اسدی

i.A. Behrouz Asadi
Demokratische Forum der Iraner
C/O Initiativausschuss für Migrationspolitik in RLP ‚
Albert-Schweitzer-Str 113-115 in 55128 Mainz

برگردان بفارسی ناهید جعفرپور

رامین کامران

اخباری که از بابت شیوع کرونا در ایران میرسد برای همۀ ما نگران کننده است، . نه به حکومت و کارآییش اعتقادی داریم و نه میتوانیم به اخباری که رسانه های معلوم الحال با قصد بهره برداری سیاسی در همه جا رواج میدهند، اعتمادی بکنیم.

در این میان، یک رشته خبر هست که ضعیف است و تبلیغی هم پشت سرش نیست، مگر خوشبینی و خیرخواهی یا شاید در برخی موارد خوشخیالی ایرانیان دلنگران. اینکه مردم خودشان، در حدی که امکاناتشان اجازه میدهد، هر کدام به فراخور حال یا توان مالی یا شناخت علمی، کوششی میکنند تا گرهی از کار هموطنانشان خویش بگشایند.

یکی با پخش کردن ماسک رایگان، دیگری با تولید داروی ضد عفونی و… خلاصه هر کس هر کاری از دستش بربیاید، انجام میدهد. رفتار مردم مانند رفتار ملتی است که در حال جنگ است. البته در جنگ هم هست، ولی نه به طور رسمی. از یک طرف تحریم دارویی آمریکا که جنگ و رسماً جنایت است و از طرف دیگر دولتی که فاسد است و ناکارآمد واستبدادی و مردم تحت حکم خویش را از هر بیگانه بیشتر دشمن میدارد و تازه افکار راهنمایش در مبارزه با بیماری کشنده و واگیردار، دقیقاً قرون وسطایی است ـ خلاصه اینکه همۀ‌ محاسن را یکجا گرد آورده است.

ولی این وضعیت، در عین ایجاد نگرانی برای همه، تحسین برای ابتکار عمل و نوعدوستی برخی و برانگیختن خشم نسبت به حکومتیان، یک پیام سیاسی هم دارد که تا به حال چندان مورد توجه واقع نشده است و آن تقویت جامعۀ مدنی است. همان جامعۀ مدنی که سید کلاهبردار اصلاحات، نوید تأسیسش را میداد و برخی هم بی توجه به اینکه این جامعه سر جایش هست، دنبال او راه افتاده بودند تا تحصیل حاصل کنند و یک رأیی هم نذر دغلی بنمایند که میخواست رئیس جمهور بشود.

این واکنش سالم مردم که به هیچوجه به امید دولت ننشسته اند و خودشان در یاری به دیگران، پا در میدان گذاشته اند، مثال بارز و نمونۀ سالم ابراز وجود جامعۀ مدنی است. در حقیقت کار جامعۀ مدنی درست همین است، اینکه کارهایی را که دولت نمیتواند خوب انجام بدهد بر عهده بگیرد و خودش به خودش برسد.

البته در اینجا بحث از کارهایی نیست که دولت بیجا بر آنها چنگ انداخته، از وظایفی است که بر عهدۀ اوست و حیاتی هم هست، ولی به هیچوجه از عهدۀ آنها برنمیاید. مهم این است که جامعۀ مدنی ایران، در حد امکاناتش و به هر صورت با ابتکار عمل و به دور از انفعال، پا در میان نهاده تا به داد خودش برسد. نمونه ای دیگر از این امر که غیر از ایرانی، کسی به فکر ایرانی نیست ـ حتی در چنین مصیبتی.

حاصل کار، در یک کلام، تقویت جامعۀ ‌مدنی است. امری که از بابت سیاسی بسیار به ضرر حکومت است و در هنگام مصاف خود را نشان خواهد داد. حکومت با ناتوانی خویش، جامعۀ ‌مدنی را به ورزشی واداشته که یکی از ثمراتش، توانمند شدن است و این توانمندی برای برانداختن همین دولت به کار خواهد رفت. شروع داستان بهداشتی است، ولی عاقبتش سیاسی خواهد بود ـ از نوع خوشش.

غیر از ایرانی کسی خیرخواه ما نیست

همدیگر را دریابیم

رامین کامران

۲۸ فوریۀ ۲۰۲۰، ۹ اسفند ۱۳۹۸

این مقاله از سایت (iranliberal.com) برگرفته شده است

رژیم جمهوری اسلامی ارزشی برای جان شهروندان قائل نیست

با پیدایش و شیوع سریع ویروس خطرناک کرونا در چین و انتشار کم و بیش آن در دیگر کشورها در طول دو هفتهء گذشته، آژیر خطر گسترش یک اپیدمی در منطقه و حتی جهان به صدا درآمد و دولتهای مختلف را به اتخاذ سیاست‌های ویژه برای پیش گیری و درمان مبتلایان به این بیماری کشاند. اما در این میان و به یکباره شیوع نسبتاً وسیع این ویروس در ایران خبرساز شد و ایران نه تنها به دومین کشور صدمه دیده بعد از چین، چه از جهت تعداد مبتلایان و چه از جهت تعداد افرادی که به خاطر ابتلا به این مریضی جان خود را از دست داده‌اند تبدیل شد، بلکه این کشور کانون انتشار ویروس کرونا به کشورهای مختلف جهان شد.

مدیریت به غایت غیرشفاف و ناسالم بحران، و سرعت شیوع این بیماری در شهرهای مختلف در واقع ریشه در فرصت طلبی رژیم جمهوری اسلامی و امنیتی کردن اپیدمی کرونا از سوی آنست. سیاستهای غیرمسئولانه رژیم حاکم و بی دقتی در این زمینه ایران را به کانون صدور ویروس کرونا تبدیل کرده است. سیاست ضد انسانی و فرصت طلبانهء رژیم در کتمان این اپیدمی در قبل از برگزاری به اصطلاح انتخابات مجلس شورای اسلامی که میتوانست حضور مردم را بیش از پیش در انتخابات کم رنگتر کند، زمینه های شیوع وسیع و هولناک ویروس کرونا در میان شهروندان ایران را فراهم آورد.

رهبران جمهوری اسلامی و حتی مدیران رده بالای دولتی در مرحله اول وجود ویروس کرنا و مبتلایان به آن را در ایران را بکلی انکارکردند. اما سرعت شیوع این ویروس به‌ قدری بالا بود که دامن همان مسئولینی که خود وجود ویروس کرونا در کشور را انکار میکردند گرفت و آن‌ها را در بستر این بیماری انداخت. خبرهای غیررسمی از عدد های نجومی بالائی را از جهت تعداد مبتلایان به ویروس کرونا و حتی قربانیان این بیماری سخن میگویند و افکار عمومی در ایران در هاله ایی از بهت، شبهه و بی اعتمادی کامل به مسئولیت دولتی قرار دارد.

باوجود اینکه ملاقاتهای رهبری جمهوری اسلامی بکلی و تا اطلاع ثانوی لغو شده است، حسن روحانی بی شرمانه قرنطینه را در هر سطحی مردود شمرده و حتی میگوید که از آغاز هفته دیگر زندگی عادی به کشور باز خواهد گشت. این در حالیست که خبرهای بسیار نگران کننده ایی از کشور به گوش میرسد. سازمان بهداشت جهانی در نهایت نسبت به شرایط بحرانی در ایران واکنش نشان داده و نگرانی خود را نسبت به چند و چون مقابله با پیشرفت ویروس کرونا ابراز کرده است.

همه دلایل و شواهد در برخورد با بحران اخیر نشان میدهد که جمهوری اسلامی ایران ارزشی برای جان انسان‌ها و جان شهروندان کشور قائل نیست و چون هر زمان دیگری به فکر نمایش‌های مسخره برای تثبیت و تبلیغ رژیم پوسیده خویش است.

 ما، ضمن آرزوی پایان یافتن اپیدمی اخیر و بهبودی هر چه سریعتر مبتلایان به این بیماری،  از مردم میخواهیم که ضمن رعایت احتیاط و برای سلامت خود، به مشاورهء پزشکان متخصص و مستقل در این زمینه گوش فرا دهند و خود مبتکرانه با تکیه بر توصیه پزشکان از شیوع غیرمتعارف این ویروس در کشور ممانعت کنند.  ما همچنین از ابتکاراتی چون دعوت «دانشجویان متحد» از دانش آموزان و دانشجویان تا در روز 10 اسفند در اعتراض به تصمیمات غیر مسئولانه حکومت در قبال این اپیدمی خطرناک به مدرسه و دانشگاه نروند و یا هشدار شورای بازنشستگان و جمعی از خانواده‌های زندانیان  اجتماعی و سیاسی در شیوع این بیماری در زندان ها و بازداشتگاههای تحت کنترل قوه قضائیه و نهادهای امنیتی ست، استقبال میکنیم.  تاکید داریم که با توجه به ناکارامدی دولت جمهوری اسلامی همکاری با جامعه جهانی در این زمینه از جمله همکاری موثر با متخصصان سازمان بهداشت جهانی اهمیت بسیاری  برای مقابله با این بیماری همه‌گیر دارد.

همبستگی برای آزادی و برابری در ایران

‍ بیانیه اتحاد سراسری بازنشستگان ایران

مردم شریف ایران!

بهر دلیلی ویروس مهاجم و خطرناک، ناخوانده در میهن ما جا خوش کرده و جان مردم بی دفاع را در معرض نابودی قرار داده است. کرونا به سرعت هر چه تمامتر در سراسر ایران گسترش یافته و می‌رود که جامعه ی فقرزده ی ما که آسیب دیده از تحریم دشمن خارجی و سیاست های اقتصادی مسوولان کشور و دزدی ‌ها و اختلاس ها، رنج فراوان دیده را آن‌چنان مشغول سازد که میلیون ها نفر از ادامه زندگی طبیعی محروم گردند.   

تشوش و نگرانی ِ آمیخته با ترس و ناامنی از شیوع ویروس کرونا و نیز بی اعتمادی ناشی از رفتارهای متناقض و دروغ پردازی مسوولان، بستر مناسبی برای گسترش این بیماری و کنترل ناپذیری آن فراهم می‌آورد.

براساس آمار منابع حکومتی تا روز جمعه نهم اسفند ماه، 388 نفر به این ویروس آلوده و 34 تن از آنان فوت کرده اند. البته آمار غیر رسمی تعداد قربانیان این بیماری هولناک را بیش از دویست و ده نفر و شمار مبتلایان را هزاران نفر برآورد کرده است.

دایره مبتلایان و قربانیان این ویروس از بین پزشکان و پرستاران بیانگر این واقعیت است که این زحمتکشان به رغم فداکاری و از جان‌گذشتگی هایشان، از شرایط مناسب و امکانات لازم از قبیل تجهیزات ایمنی، نظیر ماسک، الکل، گان و سایر اقلام ضروری برای درمان بیماران محروم اند. 

میلیون ها نفر در ایران فاقد پوشش بیمه ی درمانی هستند، میلیون ها نفر بیکار و فاقد درآمد، میلیون ها نفر با حداقل درآمد و میلیون ها نفر در مشاغل کارمزدی و روزمزدی بدون قراردادهای معتبر و نیز جمعیت فراوانی خویش فرما هستند و درآمدشان در شرایط بحران برابر صفر خواهد شد. این درحالیست که گروهی از مردم از نوجوان و کودکان کار و خیابان تا جوانان و میانسالان دستفروش دوره‌گرد، در اتوبوس ها و قطار های شهری و همچنین رانندگان تاکسی و اتوبوس مستقیما در معرض آلودگی هستند و ضمن بی دفاعی مطلق، می توانند ناقلین بی گناه این ویروس باشند.

در چنین شرایطی، وظیفه دولت فراهم کردن بسته های حمایتی درمانی برای مردم است تا بتوانند در مقابل این دشمن جان ها، از خود دفاع کنند.

مردم شریف  ایران!

 دولت موظف است که به اجرای فوری هر آنچه “سیاست های تخفیفی” شمرده می‌شود اقدام کند، مانند اجرای قرنطینه، اجرای آموزش‌های موثر و بهنگام و توزیع امکاناتی که به اقدامات پیشگیرانه در برابر ویروس کرونا منجر می شود.

بدون اقدامات حمایتی از مردم بی‌دفاع در برابر ویروس کرونا، هر گونه ادعای شکست دادن این بیماری پوچ و فریبکارانه است. 

به همین منظور ما در «اتحاد سراسری بازنشستگان ایران» به عنوان بخشی از مردم ِ نگران جامعه، ضروری می‌دانیم وظایف دولت را در برابر مردم گوشزد کنیم که عبارتند از: 

1- تشکیل ستادی فارغ از هرگونه نگاه امنیتی و سیاسی و عقیدتی به موضوع بحران کرونا که باید در اختیار پزشکان و متخصصان امر بهداشت و درمان در حوزه بیماری های واگیردار قرار گیرد و بودجه لازم در این مورد به این ستاد تخصیص داده شود.

2- ستاد مدیریت کرونا برای مقابله با این بحران که اختیار تام، برای کنترل ویروس از طریق قرنطینه شهرها و تعطیلی اماکن عمومی پرخطر و مستعد انتشار ویروس را داشته باشد.

3- از آن جا که اقشار کم درآمد به دلیل سوء تغذیه از ایمنی بالایی برای مقابله با این ویروس برخوردار نیستند، دولت موظف است با تمهیدات حمایتی به تقویت بنیه مالی و تامین معیشت آن‌ها اقدام فوری به عمل آورد.

4- زندانیان و سربازان پادگان ها در برابر ابتلا به بیماری کرونا آسیب پذیرترند حفظ سلامتی و جان آن‌ها برعهده دولت است. حاکمیت اسلامی باید هرچه زودتر نسبت به آزادی و ترخیص زندانیان سیاسی اقدام کند و شرایطِ فوق‌العاده را برای تامین حداکثری ویروس زدایی از زندان ها و پادگان ها و حفظ سلامت و جان سربازان و زندانیان، بهر طریق ممکن فراهم آورد.

5- بی شک اشاعه ویروس کرونا علاوه بر تهدیدِ جانِ انسان ها، حیات روانیِ جامعه را نیز به مخاطره انداخته است. حکومت موظف است با تشکیل کارگروه های روانپزشکی و مددکاری اجتماعی و تجهیز آنها به امکان دسترسی آسان به رسانه‎‌های دیداری و شنیداری صدا و سیما، نسبت به کاهش عوارض روانی و ایجاد فضایی امن و آرام، امکان همکاری آگاهانه و بی اضطراب مردم را برای مقابله با این شرایط بحرانی فراهم سازد .

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران 

دهم اسفند 1398