برای نجات جان احمد رضا جلالی

 

 

نامه چهار انجمن حقوق بشری، فرهنگی و مدنی ایرانیان ساکن بلژیک

به روسای عالی اتحادیه اروپا

در رابطه با نجات جان دکتر احمد رضا جلالی

آقای ژوزف بورل نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی

نماینده عالی عزیز؛

گزارش روز گذشته سازمان عفو ​​بین الملل و همچنین بیانیه محکمی را که امروز گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد خطر اعدام قریب الوقوع دکتر احمدرضا جلالی در ایران منتشر کردند، را مشاهده کرده اید. ما از شما فوراً می خواهیم که تمام اقدامات لازم ممکن را برای تأثیرگذاری بر مقامات ایرانی برای در امان ماندن زندگی دکتر جلالی به کار بگیرید.

همانطور که بدون شک از آن مطلع هستید دکتر جلالی، متهم به جاسوسی و محکوم به اعدام بر اساس اعترافات به دست آمده زیر شکنجه، ظاهراً در روزهای اخیر به سلول انفرادی در زندانی دیگر منتقل شده است که معمولاً برای اعدام استفاده می شود. و به او اجازه داده شده است برای “خداحافظی” با همسرش تماس تلفنی داشته باشد.

دکتر جلالی یک شهروند سوئدی است و دارای ارتباطات شغلی محکمی با بلژیک و همچنین سوئد است. وزرای امور خارجه هر دو کشور امروز با مقامات ایرانی تماس گرفته اند و خواستار نجات جان وی هستند. ضروری است که نهادهای اتحادیه اروپا نیز در عرض چند ساعت و نه چند روز همین کار را انجام دهند. شما به عنوان رابط اصلی ایران در اتحادیه اروپا نقش مهم و ویژه ای دارید.

نجات زندگی دکتر جلالی تنها با فشار سیاسی فوری و پایدار در بالاترین سطوح می تواند انجام گیرد. ما از شما می‌خواهیم تماس های لازم را برقرار کرده و وزرای خارجه اتحادیه اروپا را سازماندهی کنید که همین کار را انجام دهند.

چهارشنبه پنج آذر ۱۳۹۹ برابر با ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰
با احترام

انجمن امید
فدراسیون اروپرس
انجمن فرهنگی- اجتماعی پرسپولیس
انجمن دوستی ایران – بلژیک

 

To Mr. Josep Borrell, High Representative of the EU for Foreign Policy

Dear High Representative

You will have seen the report yesterday by Amnesty International, as well as the strong statement issued in Geneva today by the UN Human Rights Special Rapporteurs on the case of Dr. Ahmadreza Jalali, at risk of imminent execution in Iran. We call on you urgently to take all measures at your disposal to influence the Iranian authorities to spare Dr. Jalali’s life

As you are no doubt aware, Dr. Jalali was convicted of espionage and sentenced to death on the basis of confessions obtained under torture. He has apparently been moved in recent days to solitary confinement in a prison usually used for executions, and has been permitted a phone call to « say goodbye » to his wife

Dr. Jalali is a Swedish citizen with strong professional links to Belgium as well as Sweden. The Foreign Ministers of both countries have today taken contact with the Iranian authorities to call for his life to be spared. It is essential that the institutions of the EU do the same, within hours rather than days. You have a particularly important rôle to play as chief interlocutor of Iran within the EU

Dr. Jalali’s life can only be saved by urgent and sustained political pressure at the highest levels. We call on you to make the necessary contacts, and to organise EU Foreign Ministers to do the same

Yours sincerely

25/11/2020  
OMID ASBL  

Fédération EuroPerse ASBL

Association socio-culturelle Persepolis ASBL

Amitiés belgo-iraniennes ASBL

 

 

آقای دیوید ساسولی، رئیس پارلمان اروپا
کپی نامه به:
آقای داوید مک آلیستر، رئیس کمیته روابط خارجه پارلمان اروپا
خانم ماریا آرنا، رئیس زیر کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا
خانم کورنیلیا ارنست، رئیس گروه ایران در پارلمان اروپا

آقای رئیس؛
در حالی که پارلمان اروپا جلسه عمومی خود را برگزار می کند، ما از شما می خواهیم که فوراً تمام تدابیر لازم ممکن را برای تحت تاثیر قرار دادن مقامات ایرانی برای نجات جان دکتر احمدرضا جلالی، که در حال حاضر در ایران زندانی است و اعدام وی قریب الوقوع است، انجام دهید.

گزارش روز گذشته سازمان عفو بین الملل راجع به این موضوع و همچنین بیانیه محکمی که امروز گزارشگران ویژه سازمان ملل در ژنو صادر کرده اند را مشاهده کردید. دکتر جلالی ، متهم به جاسوسی و محکوم به اعدام بر اساس اعترافات به دست آمده زیر شکنجه، ظاهراً به سلول انفرادی در زندانی دیگر منتقل شده است که معمولاً برای اعدام استفاده می شود. و به او اجازه داده شده است برای “خداحافظی” با همسرش تماس تلفنی داشته باشد.

دکتر جلالی یک شهروند سوئدی و دارای ارتباطات شغلی محکمی با بلژیک و همچنین سوئد است. وزرای امور خارجه هر دو کشور امروز با مقامات ایرانی تماس گرفته اند و خواستار نجات جان وی هستند. ضروری است که نهادهای اتحادیه اروپا نیز در عرض چند ساعت و نه چند روز همین کار را انجام دهند.

نجات زندگی دکتر جلالی تنها با فشار سیاسی فوری و پایدار در بالاترین سطوح می تواند انجام گیرد. به همین منظور، ما از پارلمان اروپا می خواهیم که یک بحث اضطراری را در این هفته در جلسه عمومی خود پیش ببرد.

چهارشنبه پنج آذر ۱۳۹۹ برابر با ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰
با احترام

انجمن امید
فدراسیون اروپرس
انجمن فرهنگی- اجتماعی پرسپولیس
انجمن دوستی ایران – بلژیک

متن به انگلیسی:

Mr. David Sassoli, President of the European Parliament

Copies: Mr. David McAllister, Chair of the Foreign Affairs Committee

Ms. Marie Arena, Chair of the Sub-Committee on Human Rights

Ms. Cornelia Ernst, Chair of the Parliamentary Delegation to Iran

Mr. President,

As the European Parliament meets in Plenary session, we call on you urgently to take all measures at your disposal to influence the Iranian authorities to save the life of Dr. Ahmadreza Jalali, currently detained in Iran and whose execution may be imminent.

You will have seen the report yesterday by Amnesty International on this subject, as well as the strong statement issued in Geneva today by the UN Special Rapporteurs. Dr. Jalali, convicted of espionage and sentenced to death on the basis of confessions obtained by torture, has apparently been moved to solitary confinement in a prison usually used for executions, and has been permitted a phone call to « say goodbye » to his wife.

Dr. Jalali is a Swedish citizen with strong professional links to Belgium as well as Sweden. The Foreign Ministers of both countries have today taken contact with the Iranian authorities to call for his life to be spared. It is essential that the institutions of the EU do the same, within hours rather than days.

Dr. Jalali’s life can only be saved by urgent and sustained political pressure at the highest levels. To that end, we call on the European Parliament to schedule an emergency debate this week during its Plenary Session.

Yours sincerely

25/11/2020

OMID ASBL

Fédération EuroPerse ASBL

 

Association socio-culturelle Persepolis ASBL

Amitiés belgo-iraniennes ASBL

 

توضیح– تشکل های امضا کننده انجمن هایی هستند که به لحاظ قانونی در قوانین کشور بلژیک ثبت شده اند.

 




اینترنت خاموش، کشتار بی‌صدا

 

 

 

 

قطعی اینترنت در اعتراضات آبام 98 در ایران

گزارشی ار عفو بین‌بین‌الملل

 

برای خوانش گزارش در فرمات پی دی اف روی تصویر بالا و یا این سطر کلیک کنید.

 

 

قطعیِ تقریباً کامل اینترنت در ایران در آبان 98، حق مردم برای آزادی بیان و تجمعات مسالمت آمیز را زیر پا گذاشت. این قطعی کمک کرد که روی موارد جدی نقض حقوق بشر، از جمله کشتار معترضان و عابران، رفتارهای بیرحمانه و غیر انسانی، و استفاده مفرط از قوه‌ی قهریه، سرپوش گذاشته شود.




نویسندگان ِدر بند را بدون قید وشرط آزاد کنید!

بیش از هزار نویسنده ، شاعر، روزنامه نگار، هنرمند و کنشگر مدنی و سیاسی

با حمایت از بیانیه کانون نویسندگان ایران ” در تبعید” و انجمن قلم ایران ” در تبعید”

خواستار آزادی نویسندگانِ در بند شده اند.

 

جمهوری اسلامی ایران درادامۀ موج خفقان، سانسور، دستگیری، ترور و اعدام های گسترده، تعدادی دیگر از نویسندگان و شاعران و روزنامه نگاران  را طی ماه های اخیر دستگیر و زندانی کرده است. جمهوری اسلامی روز شنبه پنجم مهرماه ۱۳۹۹ رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان ایران و کیوان باژن عضو پیشین هیات دبیران این کانون را به این دلیل به اسارت گرفته است که از آزادی اندیشه و بیان بدون حصر و استثا دفاع می کردند.

اتهام های بی پایه و اساس این سه نویسنده “تبلیغ علیه نظام” و “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” است که شامل “انتشار نشریه‌ داخلی کانون، مشارکت در تدوین کتاب تاریخچه‌ کانون و صدور بیانیه‌ها و حضور در مراسم سالگرد محمدجعفر پوینده، محمد مختاری و احمد شاملو” عنوان شده است. طی هفته ها ی گذشته  نویسندگان، شاعران و روزنامه نگارانی دیگر نیزبه بیدادگاه های جمهوری اسلامی فراخوانده و یا زندانی شده اند: آرش گنجی، گیتی پورفاضل، آرمان اسماعیلی، شبنم آشوری، ائلوارقلی وند، ندا پیرخضرائیان، آرش جوهری، اندیشه صدری، مینا راد، خسرو صادقی بروجنی و….از جمله این عزیزان هستند.

مردم آزادیخواه جهان

جمهوری اسلامی ایران که بنیانگذارش روح الله خمینی با فرمان “بشکنید این قلم ها را”، ونیز فتوای قتل سلمان رُشدی سرشت آزادی ستیزی وسانسورگرانه اش را درسال های اولیۀ به قدرت رسیدن اش نشان داد، طی بیش ازچهاردهه اِعمال حاکمیتی جنایتکارانه وناقض موازین حقوق بشر، ده ها نویسنده، شاعر و روزنامه نگار را به قتل رسانده و صدها تن از این عزیزان را مورد ضرب وشتم، توهین و تحقیر، محرومیت های اجتماعی، تبعید، زندان و شکنجه  قرار داده است.

ما، امضاء کنندگان این “بیانیه” اقدام های خلاف موازین حقوق بشر این رژیم  را محکوم می کنیم و رهبر و دیگر حاکمان جمهوری اسلامی، قوه‌ی قضائیه و وزارت اطلاعات را مسئول حفظ جان و سلامت نویسندگان دربند می دانیم .

ما امضاء کنندگان این “بیانیه” از شما مردم آزادیخواه جهان، ازنویسندگان وتشکل های اهل قلم در سراسر جهان، از نهاد ها حقوق بشری در خواست می کنیم صدای اعتراض خود را علیه ستمگری‌های جمهوری اسلامی و صدور حکم های ناعادلانه وضد انسانی به گوش جهانیان برسانید و اجازه ندهید رژیمی که اشتهای سیری ناپذیرش به بازداشت و زندان و شکنجه و اعدام را پایانی نیست، به کردار ضد بشری ادامه دهد.

بیائید برباور خود دردفاع از این نویسندگان، یعنی برباورخود در دفاع از آزادی اندیشه وبیان وقلم، وحرمت وکرامت انسانی پای بفشاریم وبر پیمان خود با نویسندگان زندانی استوارترشویم .

ما، امضاء کنندگان این ” بیانیه” خواستار لغو سریع احکام صادر شده در رابطه با نویسندگان دربند و آزادی همۀ زندانیان سیاسی و عقیدتی، دگراندیشان و فعالان جنبش های صنفی و مدنی هستیم.

 
هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران”درتبعید”

حسین افصحی ( نویسنده و گارگردان تئاتر)، احسان حقیقی نژاد( شاعر)، منوچهر دوستی ( شاعر)، علی اصغرفرداد ( شاعر و مترجم)، مسعود نقره کار( نویسنده و پژوهشگر)

هیئت دبیران انجمن قلم ایران “در تبعید”

زیبا کرباسی( شاعر)، علی کامرانی ( بازیگر تئاتر و شاعر)، سیاوش میرزاده ( شاعرو نویسنده)

29 مهرماه 1399

 

این بیانیه توسط هزار نویسنده، شاعر، روزنامه نگار، هنرمند و کنشگر مدنی و سیاسی مورد حمایت قرار گرفته است.




جان نسرین ستوده در پی انتقال به زندان قرچک به‌شدت در خطر است

بیانیه ی مشترک

برنامه نظارت و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران

 

پاریس، ژنو، ۲۰ اکتبر ۲۰۲۰ (۲۹ مهر ۱۳۹۹) 

مدافع حقوق بشر برجسته ی حقوق بشر نسرین ستوده امروز بدون هر توضیحی به زندان قرچک منتقل شد. برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران فراخوان خود به دولت‌مردان ایران برای آزادی فوری او را تکرار کردند.

ماموران بند عمومی زندان اوین به نسرین ستوده گفتند که به بیمارستان اعزام می‌شود، اما او را به زندان قرچک منتقل کردند که از جنبه های مختلف و از جمله ازدحام و نبود امکانات مراقبت پزشکی شرایط بسیار بدتری دارد.

خانم ستوده دچار مشکلات جدی قلبی و ریوی ناشی ناشی از اعتصاب غذاست که از ۱۱ آگوست ۲۰۲۰ (۲۱ مرداد ۱۳۹۹) ۲۵ سپتامبر (۴ مهر) ادامه داشت. او روز ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۹ شهریور ۱۳۹۹) از زندان اوین به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد و پس از پنج روز و پیش از پایان درمان در تاریخ ۲۳ سپتامبر (۲ مهر ۱۳۹۹) وی را به زندان اوین بازگرداندند و از مراقبت پزشکی محروم کردند. در پی آن متخصصان گفتند که او باید دوباره به بیمارستان منتقل و فوری تحت معاینات قلب و آنژیوگرافی قرار گیرد.

برنامه‌ی نظارت و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران به‌شدت از انتقال خانم نسرین ستوده به زندان قرچک و خطر بزرگ ناشی از آن برای جان او نگران هستند و دولت‌مردان ایران را به آزادی فوری و بدون‌قیدوشرط خانم ستوده فرا می‌خوانند.

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامه‌ی مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که سازو‌کار مدافعان حقوق بشر در اتحادیه‌ی اروپاست و جامعه‌ی مدنی بین‌المللی آن را برپا کرده است.

جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ايران (LDDHI)، در پی بسته شدن جمعيت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر (تاسيس ۱۳۵۶) در ايران در سال ۱۳۶۰ و تبعيد رهبران آن به خارج، در فروردين ۱۳۶۲ در پاريس تاسيس شد. جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران پیگیرانه نقض حقوق بشر در ايران را افشا و علیه آن مبارزه کرده است. کانون این فعالیت‌ها به‌ویژه الغای مجازات اعدام در ايران، حقوق زنان، زندانيان سياسی و عقيدتی و اقليت‌های قومی و دينی،‌ آزادی بیان،‌گردهمایی و تشکل و موضوع‌های دیگر،‌ بوده است. جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ايران در سال ۱۹۸۶ به عضويت فدراسيون بين المللي جامعه‌های حقوق بشر در آمد.

 

برگرفته از جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران




همبستگی با قربانیان سرکوب در ایران

 

اعلامیه‌ی

سندیکاهای کارگری فرانسه با قربانیان سرکوب در ایران

 

در ایران خواست ایجاد تشکلات سندیکایی مستقل از حکومت یک جرم محسوب می شود.

جعفر عظیم زاده از رهبران “اتحادیه آزاد کارگران ایران”، در حال گذراندن محکومت ۶ ساله اش در زندان بود که در ۱۸ مارس ۲۰۲۰ خبر آزادی اش را به اطلاعش می رسانند. اما به ناگهان او را به زندان رجایی شهر در شهرستان کرج واقع در غرب تهران منتقل و در یک سلول انفرادی زندانی می کند. او به خاطر اعتصاب غذاهای متعدد و ابتلا  به کرونا ویروس به شدت تضعیف شده است.

اسماعیل عبدی و محمد حبیبی، دو معلم سندیکالیست در شرایط بینهایت وخیمی در زندان به سر می برند.

بسیاری از دگراندیشان و افرادی که حکومت از عقایدشان خشنود نیست، در وضعیت مشابه ای قرار دارند، از جمله سه عضو کانون نویسندگان ایران به نام های بکتاش آبتین، رضا خندان و کیوان باژن. آن ها با محکومیت های ۳ تا ۵ سال زندانی می شوند. علت محکومت آن ها فعالیت در چارچوب فعالیت های فرهنگی کانون نویسندگان و سازماندهی یک مراسم بزرگداشت برای احمد شاملو، شاعر ایرانی که در سال ۲۰۰۰ فوت کرد.

نسرین ستوده وکیل دادگستری و مبارز حقوق بشر، محکوم به ۱۲ سال زندان به خاطر وکالت از یک زن جوان معترض به حجاب. او در اعتراض به شرایط زندان در تاریخ ۱۱ اوت ۲۰۲۰ به اعتصاب غذا دست می زند. به دلیل وخامت سلامتی اش در ۱۹ سپتامبر به بخش مراقبت های ویژه بیمارستانی در تهران منتقل می شود. در ۲۴ سپتامبر، علی رغم وضعیت سلامتی اش، او را دوباره  به زندان اوین برمی گردانند.

تراکم جمعیتی زندان ها در ایران به مراتب بیشتر از ظرفیت آن ها است و زندان ها بسیار غیر بهداشتی هستند. دسترسی به امکانات درمانی بسیار محدود و حتی به میزان صفر می باشد. این شرایط محیط مناسبی برای شیوع کرونا ویروس هستند، همان طور که گزارش ژوئیه ۲۰۲۰ سازمان عفو بین الملل، از وضیعت وحشتناک زندان های ایران پرده برمی دارد.

به دلایل فوق ما سازمان های سندیکایی فرانسوی خواستار:

  • آزادی بدون قید و شرط نسرین ستوده، جعفر عظیم زاده، اسماعیل عبدی، محمد حبیبی و کلیه کارگران، سندیکالیست ها و نویسنده ها و  زندانیان عقیدتی زندانی هستیم. 
  • اتخاذ اقدامات لازم به منظور حفاظت همه افراد زندانی در برابر کرونا ویروس و ارائه خدمات درمانی به آن ها هستیم.

 

۶ اکتبر ۲۰۲۰

کنفدراسیون دموکراتیک فرانسوی کار (س. اف. د. ت)

کنفدراسیون عمومی کار (س. ژ. ت)

کنفدراسیون متحده سندیکایی (اف. اس. او)

اتحاد سندیکایی همبستگی (سولیدر)

اتحاد ملی سندیکاهای مستقل (او. ان. اس. آ)                                                     




آزادی فوری همه رفقای زن و مرد زندانی در ایران

 بیانیه ۸۰ سندیکای کارگری در سراسر دنیا

 

۲ اکتبر ۲۰۲۰

حبس فعالان مبارز

جعفر عظیم زاده رئیس هیات مدیره “اتحادیه آزاد کارگران ایران”، به خاطر فعالیت های سندیکایی چندین بار محکوم شده و در زندان بارها متوسل به اعتصاب غذا شده است. برای نمونه در سال ۲۰۱۶ به مدت ۶۲ روز اعتصاب کرد که نزدیک بود به قیمت جان اش تمام شود.

عضیم زاده در حال گذراندن اخیرین محکومت ۶ ساله اش در زندان بود که در ۱۸ مارس ۲۰۲۰ خبر آزادی اش را به اطلاعش می رسانند. علیرغم این حکم آزادی، اداره اطلاعات «سپاه پاسداران انقلاب» بدون کوچک ترین دلیلی اورا به زندان رجایی شهر در شهرستان کرج واقع در غرب تهران منتقل و در یک سلول انفرادی زندانی می کند. او که به خاطر اعتصابات غذا وضعیت سلامتی اش به شدت تضعیف شده بود، در این زندان جدید به کرونا ویروس مبتلا می شود.

در پی ابتلا به بیماری او اعتصاب غذا می کندـ. در طی مدت اعتصاب از هرگونه تماسی با نزدیکانش محروم می شود. با وعده مدیریت زندان در خروج اش از سلول انفرادی و انتقالش به زندان دیگری، جعفر عظیم زاده پس از ۲۱ روز به اعتصاب غذایش خاتمه می دهد.

جعفر عظیم زاده، نظیر اسماعیل عبدی و محمد حبیبی، دو معلم زندانی سیاسی، و سایر زندانیان سیاسی در شرایط بینهایت وخیمی در زندان بسر می برند.

در ۲۵ سپتامبر سه عضو کانون نویسندگان ایران به نام های بکتاش آبتین، رضا خندان و کیوان باژن (با محکومیت های ۳ تا ۵ سال) زندانی می شوند. علت محکومت آن ها فعالیت در چارچوب فعالیت های فرهنگی کانون نویسندگان و سازماندهی یک مراسم بزرگداشت برای احمد شاملو، شاعر ایرانی که در سال ۲۰۰۰ فوت کرد.

نسرین ستوده وکیل دادگستری و مبارز حقوق بشر، محکوم به ۱۲ سال زندان به خاطر وکالت از یک زن جوان معترض به حجاب، هم در اعتراض به شرایط زندان از تاریخ ۱۱ اوت ۲۰۲۰ به مدت ۴۰ روز در اعتصاب غذا به سر می برد. به دلیل وخامت سلامتی اش در ۱۹ سپتامبر به بخش مراقبت های ویژه بیمارستانی در تهران منتقل می شود. در ۲۴ سپتامبر، علی رغم وضعیت سلامتی اش، او را دوباره  به زندان اوین برمی گردانند.

وضعیت زندان ها و کرونا ویروس

شرایط زندان ها در ایران، که به داشتن تراکم جمعیتی به مراتب بیشتر از ظرفیت زندان ها شهرت دارند، به زندانیان امکان آن را نمی دهد که از امکانان درمانی حداقل برخوردار شوند. زندان ها محیط مناسبی برای شیوع کرونا ویروس هستند. سازمان عفو بین الملل در گزارش ژوئیه ۲۰۲۰ از وضیعت وحشتناک زندان های ایران پرده برمی دارد: از سهل انگاری و بی توجهی عامدانه دولت ایران در رابطه با بحران ناشی از اپیدمی کرونا ویروس در زندان ها، از عدم معالحه زندانیان مبتلا شده به بیماری، از عدم تجهیزات درمانی برای مقابله با اپیدمی، و حفاظت زندانیان در برابر آن.

 

  • ما خواستار آزادی بدون قید و شرط نسرین ستوده، جعفر عظیم زاده، اسماعیل عبدی، محمد حبیبی و کلیه کارگران، سندیکالیست ها و نویسنده ها و  زندانیان عقیدتی زندانی هستیم.

 

  • ما از مقامات جمهوری اسلامی ایران می خواهیم که به منظور حفاظت همه افراد زندانی در برابر کرونا ویروس و در جهت ارائه خدمات درمانی به آن ها اقدامات لازم مبذول دارد.