مرکز اسناد حقوق بشر ایران گزارش زیر را منتشر می‌کند:

«ارعاب پنهانی: نهادهای اطلاعاتی موازی ایران»
اطلاعیه رسمی
پنجشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۸۸ – ۰۴ ژوين ۲۰۰۹

(نیوهیون، کانتیکت، 11 خرداد 1388) – گزارش جدید مرکز اسناد حقوق بشر ایران فعالیتهای مخفیانه و غیرقانونی نهادهای اطلاعاتی موازی که در دوارن خاتمی، از 1376 تا 1384، فعال بودند را بررسی می‏‏کند. گروههای غیرقانونی‏ای که به عنوان نهادهای اطلاعاتی موازی شناخته می‏شوند وابسته به دستگاه‏های دولتی بیشماری مانند قوه قضاییه بودند اما کاملاً خارج از قوانین ایران عمل می‏کردند. عناصر محافطه‏کار از این گروه‏ها استفاده کردند تا تسلط خود بر اهرمهای قدرت در ایران را در دوران خاتمی تثبیت نمایند.
مأموران نهادهای موازی مسئول تهدید، ارعاب و ساکت کردن اصلاح‏طلبان، مخالفان سیاسی و منتقدین جناح محافظه‏کار بودند. اهداف اولیه این مأموران روزنامه‏نگاران، فعالان دانشجویی و دیگر فعالان جامعه مدنی بودند. قربانیان این نهادها در بازداشتگاههایی خارج از نظارت سازمان زندانهای کشور نگاه داشته می‏‏شدند. بعضی از این بازداشتگاه‏ها در آن زمان شناخته شده بودند و بعضی بعدها شناخته شدند و بعضی نیز هنوز ناشناخته باقی مانده‏اند. قربانیانی که در بازداشت غیرقانونی بودند، به طرز وحشیانه‎ای بازجویی شده و برای مدتهای طولانی در حبس انفرادی نگاه داشته می‏شدند. آنها حتی بعد از آزادی مورد اذیت و آزار قرار می‏گرفتند.
آزادی قربانیان که به جنایاتی از قبیل برهم زدن امنیت کشور، جاسوسی، تهیه اطلاعات به نفع دول خارجی و توهین و اهانت به مسئولین نظام متهم می‏شدند، معمولاً مشروط به موافقت آنها به تهیه اعتراف‏نامه‏ای که توسط نهادهای اطلاعات موازی دیکته شده و توسط رادیو و تلویزیون ایران پخش می‏شد بود. این اعترافات اجباری معمولاً تحت نظارت قضایی صورت می‏گرفت.
رنه ردمن، مدیر اجرایی مرکز اسناد حقوق بشر ایران می‏گوید: «وسعت دامنه این فعالیتهای مخفیانه درداخل و خارج از ایران نامعلوم است. ما امیدوار هستیم که این گزارش تعدادی از این فعالیتها را افشا نماید. همچنین امید داریم که این فعالیتها دیگر تکرار نشوند».
برای تهیه این گزارش که هفتاد صفحه می‏باشد، مرکز اسناد حقوق بشر ایران با هشت نفر مصاحبه کرد. گزارش همچنین شامل توضیحی از فضای سیاسی ایران که منجر به ایجاد نهادهای اطلاعاتی موازی شد به همراه تحلیل تفصیلی از مدارک واقعی و فعالیتهای غیرقانونی آنها می‏باشد. مدارک واقعی شامل شهادتنامه‏های جامع از شهود است که به توضیح تچربیات آنها طی دستگیری، بازداشت و پس از آزادی از زندان می‏پردازد.
گزارش «ارعاب پنهانی: نهادهای اطلاعاتی موازی ایران» به زبان فارسی در پایگاه اطلاعاتی مرکز اسناد حقوق بشر ایران در http://www.iranhrdc.org موجود می‏باشد.
مرکز اسناد حقوق بشر ایران مؤسسه‏ای غیرانتفاعی می‏باشد که در سال 1383 توسط گروهی از پژوهشگران، فعالان، و تاریخدانان حقوق بشر تأسیس شد. کادر این مرکز که از وکلا و پژوهشگران حقوق بشر تشکیل شده است گزارشهای جامع و کامل از وضعیت حقوق بشر در ایران از زمان انقلاب 1357 تاکنون تهیه می‏کنند. هدف این مرکز تشویق گفتگوی آگاه بین محققین و عموم مردم در داخل و خارج از ایران می‏باشد. گزارشهای حقوق بشری و آرشیو اسناد حقوق بشر این مرکز در پایگاه اطلاعاتی آن برای دسترسی و آموزش عموم موجود می‏باشند.

گزارش «ارعاب پنهانی: نهادهای اطلاعاتی موازی ایران» به زبان فارسی
برای اطلاعات بیشتر درباره این گزارش با مرکز اسناد حقوق بشر ایران تماس بگیرید:

مرکز اسناد حقوق بشر ایران
2218-772-203
info@iranhrdc.org