پيشنهادات و مطالبات کمپاين 50% زنان افغانستان به کنفرانس بين المللي افغانستان در لندن
افغانستان 16 جنوري 2010
همه ما افغانستان را مي شناسيم. همه ما نيک مي دانيم که در طول ساليان بسيار چه بر سر زنان اين سرزمين زير نام طالبان، جنگ، آواره گي و خشونت آمده است. از گذشته سخن نمي گوييم چرا که امروز موسم ديگري است و ما زنان افغانستان ديگر نمي خواهيم به هيچ بهانه اي حقوق اوليه و انساني خويش را از دست بدهيم. ما ديگر نمي خواهيم حق انتخاب سرنوشتمان را به ديگري واگذاريم.
در طي دومين انتخابات رياست جمهوري افغانستان ما زنان در کمپاين 50% مطالبات و خواسته هاي خود را به طور واضح و شفاف به اطلاع جامعه و کانديداهاي رياست جمهوري رسانديم. امروز به نمايندگان دولت افغانستان و جامعه بين المللي شرکت کننده در کنفرانس لندن که به وضعيت افغانستان مي انديشند و در صدد يافتن راه حل هايي براي آن هستند اعلام مي داريم که ما زنان توقع داريم که به تعهدات خود در برابر شهروندان زن اين کشور پايبند بوده و عزم راستين خود را براي پرداختن به اين خواسته ها نشان دهند.
کمپاين 50% زنان افغانستان در سال 1388 (2009) و با شرکت 70 تن از فعالان اجتماعي و مدني و حمايت سازمان هاي مختلف از جمله بنياد آرمان شهر، اتحاديه سراسري زنان افغانستان و کميته مشارکت سياسي زنان افغانستان گردهم آمد و تا کنون از حمايت و همصدايي بيش از 10000 زن و مرد آگاه و راسخ در مناطق مختلف کشور بهره برده است. ما به عنوان نمايندگان نيمي از جمعيت کشور مطالبات زير را اعلام مي داريم:
از دولت افغانستان
1. هر نوع مذاکره غير شفاف با مخالفان مسلح دولت که در آنها ذره اي از حقوق انساني ما که سالهاي بسيار و در مواجهه با خطرات بزرگ براي به دست اوردن آنها مبارزه کرده ايم، ناديده گرفته شود از حمايت ما زنان برخوردار نخواهد بود.
2. رشد و توسعه همه جانبه کشور بدون مشارکت زنان، تحقق نخواهد يافت. مشارکت سياسي زنان در مقامات تصميم گيري از سطوح محلي تا ملي، منطقه اي و بين الملي در همه عرصه ها بايد به معناي تمام کلمه و نه سمبليک و با استفاده از تمام توانمنديها، استعدادها و شايستگي هاي زنان صورت بگيرد.
3. بيسوادي يکي از بزرگترين موانع پيشرفت و به ثمر رسيدن فعاليت ها در زمينه توسعه پايدار و بهبود اوضاع اجتماعي و اقتصادي شهروندان اين کشور و مانع مشارکت فعال انان در زندگي سياسي است. لذا از دولت مي خواهيم که اعلان بسيج عمومي مبارزه با بي سوادي را با اختصاص بودجه هاي مکفي و استفاده بهينه از ظرفيت انساني کشور در صدر اولويت هاي خويش براي 5 سال آينده قرار داده و به ارتقا کميت و کيفيت مراکز آموزشي براي جامعه و علي الخصوص دختران و زنان همت گمارد.
4. تهيه و تدوين برنامه ملي با همكاري جامعه مدني براي ايجاد كميسيون هاي حقيقت ياب و دادخواهي در سطح كشور و برنامه ريزي براي دادخواهي از قربانيان (پرداخت غرامت و به رسميت شناختن صدمات وارده بر قربانيان)
5. ايجاد كميسيون ملي با صلاحيت و خوشنام با قدرت اجرايي در راستاي پياده كردن برنامه ملي عدالت انتقالي و عملي شدن برنامه دولت براي صلح، آشتي و عدالت در افغانستان
6. لازمه تامين امنيت اجتماعي و اقتصادي جامعه و پرهيز و رفع خشونت عليه زنان، تامين امنيت حقوقي و قانوني زنان و تلاش در جهت رفع قوانين تبعيض آميز وتقويت قوه قضاييه عادل است.
7. جنگ ها، مهاجرت ها و بلاياي طبيعي باعث به جاماندن ميليونها کودک بي سرپرست و زن بيوه در اين سرزمين شده است که خود سرپرستي خانواده خود را بر عهده دارند. تلاش در جهت ايجاد فرصت هاي اشتغال و همياري براي زنان سرپرست خانوار و معلولين و معيوبين بايد در صدر برنامه هاي اقتصادي و اجتماعي دولت قرار بگيرد.
8. سلامت مادر، تضمين کننده سلامت کودک و جامعه است. بايد اقدامات ويژه اي به منظور بهبود دسترسي مادران به امکانات صحي و بهداشتي انجام شود.
از جامعه بين المللي و شرکت کننده گان در کنفرانس بين المللي
1. عدم حمايت از مذاکرات غيرشفاف با نيروهاي مسلح و جنگجو که بيم آن مي رود حقوق انساني زنان دوباره به مسلخ کشانيده شود.
9. مسئوليت پذيري و پايبندي به فوانين بين الملي نظامي و جلوگيري از کشتار افراد غير نظامي که بيشترين قرباني را از ميان زنان و کودکان مي گيرد و ايجاد شفافيت در مورد چارچوب قانوني عمليات نيروهاي ائتلاف
10. جامعه بين المللي بايد دوباره به اجراي کامل برنامه عمل دولت براي صلح، آشتي و عدالت متعهد شود، از جمله اقدام هماهنگ براي معنادار و مثمر ثمرکردن بورد مشورتي به عمل آورد.
11. تشخيص وجود ارتباط بين معافيت از پيگرد قانوني و نقض پيوسته حقوق بشر، که کوشش براي کاهش فقر و دست يافتن به توسعه عادلانه و پايدار اجتماعي و اقتصادي و ايجاد فضاي آزاد سياسي را تضعيف مي کند.
2. حمايت از ايجاد تغييرات بنيادين در بهبود زندگي زنان از طريق به وجود آوردن زمينه هاي اشتغال، خودکفايي و استقلال اقتصادي آنان.
3. تاکيد و حمايت از طرح هاي مبارزه با بيسوادي.
4. حمايت از برنامه ها و طرح هاي حساس به جندر.
5. رشد و توسعه افغانستان با در نظر داشت عدالت اجتماعي، تامين حقوق بشر و دموکراسي امکان پذير خواهد بود. فلذا ما جامعه بين المللي را به حمايت همه جانبه از حقوق زنان در تمامي عرصه ها فرا مي خوانيم.
ليست سازمان هاي حامي کمپاين 50%
اتحاديه سراسري زنان اقغانستان، کميته مشارکت سياسي زنان افغانستان، بيناد آرمان شهر، مرکز آموزش حقوق بشر براي زنان، مجتمع جامعه مدني افغانستان، نهاد همبستگي براي عدالت، نشريه دنياي زن، روزنامه 8 صبح، موسسه زن امروز افغان، مرکز مطالعات اجتماعي – فرهنگي آسيا، موسسه سلام، مرکز جوانان کابل، موسسه حمايت از زنان بي بضاعت افغانستان، موسسه نوا، روزنه صلح براي زنان افغانستان، زنان افغان به سوي انکشاف، نشريه سروش ملت.
آدرس هاي تماس با کمپاين 50%
www.campign50darsad.blogfa.com
Campaign50darsad@gmail.com
