برگزاری میتنگ اعتراضی به مناسبت سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در ایران

حمعه ۲۶ شهريور ۱٣٨۹ – ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۰
شبکه جوانان ایرانی هانوفر و کانون همبستگی و دفاع از مبارزات مردم ایران- هانوفر امشب در حرکتی مشترک میتنگ اعتراضی به مناسبت سالگرد کشتار زندانیان سیاسی و در مخالفت با شکنجه، سنگسار، و اعدام در جمهوری اسلامی برگزار کردند.
این میتینگ اعتراضی در سکوت و با نشان دادن شعارها بصورت لگوهای بزرگ ، نظیر «آزادی برای ایران» ، «دمکراسی برای ایران» و «اعدام ممنوع» انجام شد.
در این میتینگ اعتراضی «مینا هانی» با رقصی منحصر به فرد که ترکیبی از رقص مدرن امروزی و رقص سنتی است شرایط کنونی ایران را به تصویر کشید.

شبکه جوانان ایرانی هانوفر و کانون همبستگی و دفاع از مبارزات مردم ایران- هانوفر در اعلامیه مشترکی آورده اند: برای اعتراض به سیاهترین جنایت حاکمیت سی ساله جمهوری اسلامی گردهم آمده ایم. ما نسلی که در انقلاب تازه به دنیا آمده بودیم و نسلی که انقلاب کرده بودیم. نسل جوان تا سال ها نمی دانست و نمی توانست بداند که چه بر سر انقلاب مردم ایران آمده است. نمی دانست و تازه بعدها از پدرها و مادرها ،عمه ها و خاله ها، از عموها و دائی ها و از آن نسل انقلاب شنید که چگونه حاکمیت اسلامی کردستان را به خون کشید، چگونه جوانان ترکمن را تیرباران کرد. چگونه در دهه ۶۰ و بالاخص در تابستان ۶٧ جوانان را تیرباران می کرد و اسامی شان را برای ایجاد رعب و وحشت در روزنامه های رسمی اعلام می نمود. و بعدها بود که شنید چگونه زندانیان اسیر را که دوران محکومیت شان را می گذراندند، تنها با سه سئوال عقیدتی، گروه گروه به چوبه های دار سپردند. نه یک نفر، نه دو نفر، حتی نه صد نفر، بلکه هزاران نفر را. در آن تابستان داغ و سوزان ۶۷ ، زندانیان سیاسی را قتل عام کردند. این اوج جنایتی بود که در پرونده جمهوری اسلامی می توان دید. جنایتی که حتی قائم مقام رهبر را نیز به فغان آورد تا لب به اعتراض بگشاید.

در ادامه این اعلامیه آمده است: برای نسل جوان، نسلی که در انقلاب بدنیا آمده بود، شنیدن این همه جنایت، غیرقابل فهم بود. بعدها که ماجرای قتل های سیاسی (قتل های زنجیره ای) را شنید تازه متوجه شد که براین مملکت چه گذشته است. اما بازهم باور این همه جنایت آسان نبود. و این نسل انقلاب کرده ها بود که تمامی این تجارب را با خون دل تجربه کرده بود و گاه خون گریسته بود.
در ادامه این بیانیه آمده است: اما آنچه برای نسل جوان باورش آسان نبود، برای نسلی که انقلاب کرده، دیده وشنیده ،داغ عزیزان را تجربه کرده و لحظات آن را به خاطر دارد، بس دشوار و جانکاه بود. این نسل از میان آتش و خون، پیش آمده است.

در این بیانیه تصریح شده است: امروز ما متعلقین به این دو نسل در کنار هم ایستاده ایم. ما همراهان دو نسل، دریک سال گذشته، دیگر همدرد و هم رزم شده ایم. ما به چشم خود دیده ایم که چگونه تک تیراندازان حاکمیت در سال گذشته، قلب نداها و سهراب ها را نشانه رفتند؛ چگونه جوانان را از پل به زیر افکندند؛ چگونه پیکر زنان را با ماشین هایشان له کردند؛ چگونه در زندان هایشان، در کهریزکشان، در اوین شان، به همرزمانمان، به دختران و پسران جوان تجاوز کردند و آن ها را به شهادت رساندند؛ دیدیم که چگونه با یک نیش قلم به همراهانمان حکم محاربه دادند و آن ها را به چوبه های دار سپردند. خود شاهد بودیم و دیدیم که چگونه کوی دانشگاهمان را به خاک و خون کشیدند. و چگونه با چوب و چماق و باتون و زنجیز و قمه در خیابان ها به جان تظاهرکنندگان، که تنها آزادی را فریاد می زدند افتادند. آری با چشمان خود دیدیم و با گوش های خود شنیدیم و به تجربه دریافتیم که این حاکمیت، همان حکومتی است که در ظرف چند ماه هزاران زندانی سیاسی را قتل عام کرد.

در این بیانیه تاکید شده است: آری، اگر امروز بخواهیم جلو این حد از جنایت پیشگی را بگیریم، باید که به دادخواهی آن جنایت سیاه برخیزیم و در کنار خانواده های همۀ آن ها که مظلومانه در آن تابستان خونین قتل عام شدند قرار بگیریم و با فریاد درد آن ها هم آوا شویم. از این روست که در اینجا گردهم آمده ایم تا این جنایت فراموش نشود. تا آن ها که شریک این جنایت ها هستند و بویژه امثال رئیس صدا و سیمای جنایت یا شهردار تهران، نتوانند بی اعتنا به این کارنامه سیاه، به اینجا بیایند و مورد استقبال قرار گیرند. ما موظف هستیم با آگاه کردن افکار عمومی مردم این دیار، هزینۀ چنین ارتباطات سیاسی را برای آن ها که با رآی مردمشان انتخاب شده اند بشدت بالا ببریم. ما گردهم آمده ایم که اعتراض خود به سیاست های دولت آلمان و دولت محلی این ایالت نشان دهیم و به آنها بگوییم که ارتباطات سیاسی شان با این جنایت کاران، بی اعتنائی به خون های زیادی است که ریخته شده است. چشم بستن به جنایت های تبه کارانه ای است که حاکمیت جمهوری اسلامی بر مردم ایران روا داشته است. ما گردهم آمده ایم تا افکار عمومی و جریانات مترقی و آزادیخواه را نسبت به این همه جنایت آگاه کرده و از آن ها بخواهیم به دولت فدرال و دولت محلی شان اعتراض کنند.
این اولین بار است که شبکه جوانان ایرانی هانوفر و کانون همبستگی و دفاع از مبارزات مردم ایران- هانوفر بصورت اشتراکی میتینگ اعتراضی برگزار می کنند.