نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور
زنده باد اول ماه مه
امروز اول ماه مه است، روز جهانی کارگر، روز همبستگی بین المللی کارگران، آغاز سال نو کارگری، جشن کارگران …، جشن؟
جشنی که در آن میلیون¬ها کارگر در زیر خط فقر زندگی می¬کنند!
جشنی که کارگر کوچکترین حق و دخالتی در تعیین نرخ فروش کالایش (کار) را ندارد و دیگران برایش حداقل دستمزد را تعیین می¬کنند
جشنی که میلیاردها تومان ثروت کارگران در بیمه¬های اجتماعی توسط غارتگران نظام سرمایه به یغما برده می¬شود!
جشنی که میلیون¬ها کارگران بی¬کار برای لقمه¬ای نان، به هر شرایط غیر انسانی سرمایه¬داران تن در می¬دهند!
جشنی که زنان زحمتکش دو سویه مورد ستم و اجحاف قرارگرفته و حتّا از همان حقوق ناچیز کارگران مرد نیز بی بهره¬اند!
جشنی که کارگران مهاجر از کشورهای منطقه، برده¬وار مورد ستم و استثمار و همه¬گونه تحقیر و توهین و بی¬حقوقی قرار دارند!
جشنی که ملیون¬ها کودکان کار، به علت فقر خانواده، به جای نشستن در کلاس درس، ناگزیر به حاشیۀ خیابان¬ها روآورده و مظلومانه برای لقمه¬ای نان به هر کار سنگین و پستی تن در می¬دهند!
جشنی که کارگران از حق تشکل، اعتصاب و اعتراض محرومند!
جشنی که کوچکترین اعتراض و حق طلبی با اخراج، سرکوب، زندان، شکنجه و مرگ مواجه می¬شود!
جشنی که در آن کارگر زندانی بیماری را از بیمارستان به زندان می¬کشانند و مانع از ادامۀ مداوای او می¬شوند (رضا شهابی)
جشنی که به کارگر زندانی دیگری با چندین بیماری سخت، اجازۀ معالجه و مرخصی نمی¬دهند (محمد جراحی)
جشنی که به یک کارگر بیمار زندانی مرخصی برای ملاقات فرزند مبتلا به سرطانش نمی دهند (بهنام ابراهیم زاده)
جشنی که کارگر مبارزی در اعتراض به شرایط غیر انسانی و قرون وسطایی زندان¬ها، بیش از یک ماه در اعتصاب غذا به سر برد، اما کوچک¬ترین توجهی به خواست¬های او نمی¬شود تا از پای درآید (شاهرخ زمانی)
جشنی که …!
چنین “جشنی” در گوشه¬ای از جهان به نام ایران برگزار می¬شود که خود تصویری از “جشن¬”های مشابه در سایر نقاط جهان است.
نظام جهانی ضد کارگری سرمایه، سوار بر اسب مراد؛ غارتگری، چپاول و استثمار را به حدی رسانده که ناشی از فقر و فلاکت و بی¬حقوقی تحمیل شده بر کارگران، رمق و دلیلی برای جشنی واقعی در اول ماه مه برای آنها باقی نگذاشته است. بی¬سبب نیست که هرساله برنامه¬های اول ماه مه کم¬رنگ¬تر و محدودتر می¬شود.
اما طبقۀ جهانی کارگر، به حکم همبستگی ذاتیش، به سبب هم سرنوشتیش و به دلیل دردهای مشترکش، علارغم این اوضاع، در این روز به دور هم جمع می¬شوند، مشت¬ها را گره می¬کنند و با شعار تاریخ ساز: “کارگران جهان متحد شوید” تجدید عهد می¬کنند که برای کسب حقوق از دست رفتۀ خود، برای آزادی هم¬طبقه¬ای¬های خود از زندان، برای ایجاد تشکلات مستقل، برای تأمین یک زندگی انسانی و سرانجام برای سرنگونی نظام ضد بشری سرمایه¬داری و استقرار سوسیالیسم، هم¬دوش و هم¬صدا یک لحظه از پای ننشینند. فریادهای رسای: “دیگر بس استِ!” کارگران در اقصی نقاط جهان، بشارت دهندۀ فرا رسیدن اول ماه مه¬ای است که کارگران جشن واقعی خود را برگزار کنند.
زنده باد اول ماه مه!
کارگران جهان متحد شوید!
کارگر زندانی آزاد باید گردد!
نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور
مه ۲۰۱۴ – اردیبهشت ۱۳۹۳
nhkommittehamahangi@gmail.com
http://nahadha.blogspot.com/
boltanxaberi@gmail.com
متشکل شویم،
سازماندهی کنیم!
کارگران متحد شویم!
