قتلهای ناموسی «زن‌کُشی» را محکوم می‌کنیم
یکی از بارزترین نوع خشونت، قتل های ناموسی «زن‌کُشی» است که یکی از اساسی‌ترین مورد نقض حقوق بشر است. بوسیله قتلهای ناموسی یا «زن‌کُشی» یکی از بدیهی ترین حقوق انسانی زنان گرفته میشود. در سال اخیر آمار قتل های ناموسی و زن کشی بشدت بالا رفته است، بطوریکه گزارش ها نشان می دهد در طی سه هفته گذشته دست‌کم ۲۲ زن در نقاط مختلف ایران قربانی قتل های ناموسی شده‌اند. البته آمار واقعی بیش از این‌ها است زیرا بخشی از قتل ها هیچ‌گاه گزارش نمی‌شوند.
دلایل اینکه چرا این چنین آمار قتلهای ناموسی یا «زن‌کُشی» بالا می‌رود، بسیار است که می‌توان این عوامل را برشمرد:
قوانین زن ستیز، مذهب، مردسالاری، فقر، وابستگی اقتصادی، کودک همسری، سنتها، محافظت از « ناموس، غیرت، آبرو و شرف» و فرهنگ جامعه.
بطور کل در قوانین اسلامی ایران، جان انسان‌ها بر اساس مادی قیمت گذاری میشود و می‌بینیم که ارزش مادی زن نصف ارزش مرد است. نگاهی به قوانین جزا و قصاص اسلامی بی‌ارزشی جان انسان‌ها و به ویژه زنان را نشان می‌دهد.
بر اساس قوانین مدنی ایران، زنان در تملک پدر، پدر بزرگ، برادر، عمو و همسر و بطور کل نرینه های خانواده و جامعه اند که زمینه‌ای بسیار قوی برای قتل های ناموسی «زن‌کُشی» را فراهم میسازند. به عبارت دیگر می‌توان گفت مجوزهای قانونی غیر مستقیم برای این عمل وجود دارد.
یکی از فعالین حقوق زنان می گوید که در بیست سالی که در کردستان در مورد قتلهای ناموسی کار میکردم ندیده ام، که قاتل یک زن قصاص شود: “آن کسانی که میکشند، میدانند که قانون با آنها هیچ کاری ندارد و حتی به نوعی مورد حمایت نیز قرار میگیرند”.
بطور کل می‌توان گفت که مرد سالاری، مذهب، سنت و فقر بسیار اثر گذار است. در شرایط حاضر که در اثر بحران اقتصادی، فقر مطلق در جامعه بیداد می‌کند و اکثریت زنان استقلال اقتصادی ندارند و وابسته به مردان هستند نمی‌توانند خود را از شرایطی که احتمال قتل وجود دارد، رها سازند. طبق آمار، قتلهای ناموسی در مناطق فقیر نشین بیشتر است. در خانواده‌های فقیر شرایط دختران بسیار بدتر از پسران است و دختران محدودیت‌های بیشتری دارند. به دلیل همین محدودیتها امکان قتلهای ناموسی بالا می‌رود و همچنین بدلیل فقر اقتصادی احتمال ازدواج زودرس برای اینکه پدر توانایی تامین هزینه دختر را ندارد بالا می‌رود.
همچنین در جامعه مرد – پدرسالار که تحت حکومت اسلامی است زنان بصورت ناموس، غیرت و آبروی مردان- پدران جامعه درآمده‌اند و این سالارهای جامعه برای حفظ ناموس، غیرت و آبرو به قتل زنان می‌پردازند.
کمبود آگاهی زنان و مردان جامعه باعث میشود که تمام موارد بالا تشدید شود و بالا بردن آگاهی‌ها باعث میشود که آحاد جامعه در مقابله با قتل های ناموسی اقدام کنند. محکوم کردن این قتل ها و ایجاد کمپین هایی که برای توقف قتل های ناموسی و زن کشی فعالند، بسیار اهمیت دارد و هستند کمپین هایی که در این زمینه فعالند.
البته باید در نظر داشت که با بالا رفتن آگاهی زنان و نقش جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی و همچنین رشد و آگاهی زنان و موفقیت آنان در تحصیلات دانشگاهی و عدم پذیرش قواعد جامعه و فرهنگ عقب مانده مرد سالار، بخشی از زنان و دختران ممکن است که زورگویی و مردسالاری را تحمل نکنند و در مقابله با آن اقدام کنند که ممکن است باعث قتل‌ها ی ناموسی گردد. تعدادی از قتلهای ناموسی اخیر که در مقابله با تبعیض، ازدواج اجباری، اصرار در جدا شدن، داشتن رابطه دوستی و یا روابط جنسی با جنس مخالف اتفاق افتاده، هزینه ایست که زنان در نبود قوانین مناسب برای حمایت زنان می پردازند.
ما از همه تشکل های زنان، سازمان های حقوق بشری و نهادها و احزاب دموکراتیک می خواهیم که با ما همراه شده، قتل های ناموسی «زن‌کُشی» را محکوم کرده و به کمپین ها برای کاستن این نوع قتل ها بپیوندند و آنچه در توان دارند بکار ببرند تا بتوانند زنان را از این نوع خشونت که زندگی را نابود می‌کند، رها سازند.
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
ماه می ۲۰۲۵ برابر با اردیبهشت ۱۴۰۴
امضا کنندگان:
۱ – انجمن زنان ایرانی – آلمانی کلن
۲ – انجمن زنان پرتو
۳ – انجمن زنان مونترال
۴ – اتحاد چپ زنان
۵ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ
۶ – انجمن فرهنگی ایران و سوئیس – ژنو
۷ – انجمن حقوق بشر در قرن ۲۱، آلمان
۸ – بنیاد اسماعیل خویی
۹ – جبهه آزادی و نجات ایران ( جان ایران )
۱۰- حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۱۱- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۱۲- زنان برای آزادی و برابری پایدار
۱۳- صدای زنان سوسیال دموکرات ایران
۱۴- فدراسیون اروپرس
۱۵- کانون فیلم – تئاتر “روند”
۱۶- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۷- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۱۸- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – هجا
۱۹- کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۲۰- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو
۲۱- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۲۲- کمپین توقف قتل های ناموسی
۲۳- کمیسیون حقوق بشر حزب جمهوری خواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران
۲۴- کمیسیون زنان حزب سوسیال دموکرات لائیک ایران
۲۵- گروه نه به جمهوری اسلامی – اورنج کانتی، کالیفرنیا
۲۶- مادران پارک لاله – آلمان (دورتموند تا کلن)
۲۷- مادران صلح مونترال
۲۸- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۹- همبستگی ملی ایرانیان فرزنو – کالیفرنیا
۳۰- همکاری کلکتیو – کلن
حمایت کنندگان:
۳۱- انجمن جمهوری خواهان آلمان
۳۲- جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران
۳۳- حزب آزادی و رفاه ایرانیان (آرا)
