نروژ، درآستانه شصتمین سال اعلامیه جهانی حقوق بشر
|
هادی صوفی زاده
دهم دسامبر امسال مصادف است با شصتمین سالروز انتشار اعلامیه جهانی حقوق بشر که مهمترین سند جهانی برای برپائی دنیای بهتروحقوق کرامت انسانها به‌دورازستم تبعیض می باشد. سند یادشده بعداز پایان جنگ جهانی دوم و بمنظور جلوگیری از رفتارهای ضدانسانی علیه بشریت وتوسط 48 کشور دنیا درآن مقطع تصویب گردیده ومتعاقب آن کشورهای تازه‌تاسیس نیزدرچند دهه گذشته آن را امضا نموده‌اند. جزئیات بیشتر در مورد مبانی حقوق بشر را که توسط بنده تنظیم ودرروزنامه کردستان درج شده می توان در لینک زیرخواند. ( 1 ) کشورودولت نروژ که مفاهیم حقوق بشری را به بهترین شیوه در کشور خود نهادینه نموده‌اند، درششمین دهه درج اعلامیه جهانی حقوق بشربا جدیت به اهمیت و بیشتر نهادینه کردن مبانی حقوق بشر در سطح جهانی نیز گام نهاده و درآستانه شستمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر درداخل کشور آموزشهایی درقالب سیمینار، کنفرانس و شیوه‌های گوناگون برای دانش آموزان و لایه‌های اجتماعی درجریان است. به همین مناسبت جلسه‌ای درتاریخ 11 نوامبر برای آقای “ماریولوس مونزون” دردانشگاه برگن به منظور بررسی مسئله حقوق بشر و سیاست خارجی این کشورترتیب که وزیر امور خارجه آقای “یوناس گارستوره” درآن شرکت نمود. باید گفت که درسیاست خارجی نروژ مسئله حقوق بشر دراولویت است .دراقدامی دیگر آقای “اریک سولیام” وزیر توسعه نروژ با حضور در مدرسه کودکان در مدارس مقطع ابتدایی درشهرهای آرندال و کریستیانساند به اهمیت سازمان ملل پرداخته و گفته که اگر چنانچه آن سازمان وجودنداشت، وظیفه‌ما این بود که امروز آنرا تاسیس می کردیم. ایشان اهمیت یوان را در سه‌امر مهم محیط زیست، فقر و جنگ برای دانش آموزان برشمرد. نروژ یکی از اعضای مهم سازمان ملل متحد و پیشاهنگ کمک وتوسعه جهانی و ششمین کشور دنیاست که بودجه سازمان ملل متحد و ارگانهای همجوار را تامین می کند. سازمانهای مدنی مدافع حقوق بشر نروژی درکم گوشه‌ای ازجهان هست که فعال نباشند و درسطح دولتی نیز بخشهای از کار وزارت خارجه و پارلمان کشور به‌این امر مهم اختصاص یافته است. کشورهایی چون اندونزی، ویتنام، چین، ایران و ترکیه که درزمینه حقوق بشر کارنامه سیاهی دارند، مورد توجه کشور نروژ برای گفتگو در مورد حقوق بشر قرار گرفته‌اند. درسطح دیپلماتیک کشور نروژ با کشورهای اندونزی، ویتنام و ترکیه باب دیالوگ حقوق بشر راگشوده، واخیرا” نیز خوشبختانه بعداز تلاشهای سازمانهای صنفی ومدنی نظیر امنستی انترناشنال و سازمان کارگران جهانی ال او زمینه گفتگو میان دولتمردان نروژی و چین فراهم گردید و بنا به گزارشاتی که در سایت وزارت خارجه نروژدرج گردیده، منشی دولت آقای رایموند یوهانسن گفتگوی دیالوگ حقوق بشری را باکشور چین وهمزمان با بخش تبت که اختلافات دیرینه با چین دارد به پیش برده است. و تنها کشوری که حاضر به رویکرد دیالوگ برسر حقوق بشر نگردیده ایران است. ناگفته نماند آقای ینس ستولتنبرگ نخست وزیر نروژ در مقاله ای بسیار ارزشمند در روزنامه معروف داگ بلاده، تحت نام انتظارات بیشتر از یوان ( 1 ) که اشاره‌ای به‌پایان سال 2008 است به‌ابعاد فاجعه‌های جهانی و بررسی بحرانهای ناشی از تغییرات آب وهوا، بحران مواد خوراکی، مرگ ومیر کودکان، بحران مالی اخیر در دنیا و سوال در مورد اینکه چگونه به چاره‌جویی بپردازند سازمان ملل را تنها حلال مشکلات جهانی مبنا قرار داده‌است. نکته مهمی که درسخنان ایشان بچشم می خورد این است که ازنظر ایشان اقتصاد نروژ از نظردسترسی به منابع اجتماعی ، اقتصادی وامنیتی درگرو نیرومندشدن قواعد بین المللی است وایشان معتقد است که هیچ سازمان دیگری همچون یوان نمی تواند نیازهای جهان را گارانتی نماید. ایشان درقسمت دیگری از مطلب خود می افزاید که امیدواریم یوان تلاش کند برای اهداف و مصوباتی همچون مسائل حقوق بشر، دموکراسی، برابری، توسعه وآب وهوا، حقوق دریایی، صلح، رسیدگی به حقوق نوزاد، که جامعه جهانی به تصویب رسانیده‌است وامیدواریم که تا سال 2015 آن راه را بپیمائیم. آقای نیول هوستمیلینگن، استاد حقوق بشر دانشگاه اسلودرکتاب حقوق بشر خود اعلامیه جهانی حقوق بشر را به مثابه خانه‌ای امن با وجودچهار ستون برای افراد جامعه تشبیه نموده که متضمن نیازهای حقوق بشری است و به مثابه اینکه هرفرد بایددرخانه خود احساس امنیت کند |
