بیانیه

در مورد همكارى با نيروهاى جمهورى‌خواه

٢٦ و ٢٧ مى ٢٠١٨ –  ٥ و ٦ خرداد ١٣٩٧

هشتمين گردهمآیی سراسری سالانه جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران با تائيد تلاش‌هاى تا كنونى براى همكارى و مبارزه مشترك نيرو‌هاى جمهورى‌خواه و با در نظر گرفتن سند منشور سياسى مصوب پنجمين گردهمآیی سراسری ج.ج.د.ل.ا. به تاريخ ١٩ مى ٢٠١٣ برابر با ٢٩ ارديبهشت ١٣٩٢… توافق خود را با كليت تفاهم نامه پيشنهادى اعلام مى‌دارد و در راه تحقق اهداف آن بر تلاش مشترك تاكيد دارد.

در مورد حمله به نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در اهواز و دستگيري‌های متعاقب آن

اينگونه عملیات در اين منطقهٔ حساس، حاصلی جز تشدید سرکوب و گسترش اختناق و شدت‌بخشیدن به فضای تشنج‌آمیز، همراه با خشونت در سراسر کشور نخواهد داشت و هيچ کمکی به مبارزات آزاديخواهانه و حق طلبانه مردم و زحمتکشان ايران نکرده و نخواهد کرد.

جنايات هولناک اعدام سه زندانی سياسی و تهاجم موشکی به دفاتر احزاب‌‌‌ کردستان را به شدت محکوم می کنيم.

ما عھد میکنیم با تحکیم ھمبستگی میان خود و دیگر نيروهای همراه و همسو در اپوزیسیون، این كردار سرکوبگرانە و تبھکارانە را با تلاش برای ايجاد اتحادی گسترده و سراسری پاسخ داده و با عزمی راسختر، مبارزات خود را برای ايرانی آزاد، آباد و دمکراتيک و برابر برای همه مردمان آن، ادامه دهيم.

اعلامیه جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران در سوگ علی اصغر حاج‌سیدجوادی

دکتر علی اصغر حاج‌سید‌جوادی نمونه یک روزنامه نگار آزادی‌خواه، متعهد و مستقل و یک روشنفکر جمهوریخواه، دموکرات و لاییک از جنبش مشروطیت تا امروز است. فقدان دکتر علی اصغر حاج سید جوادی ضایعه ای جبران ناپذیر برای جامعه روشنفکری ایران است.
 جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران ضمن تسلیت به خانواده های گرامی سید جوادی و کاتوزیان و دوستداران ایشان، فقدان علی اصغر حاج سید جوادی را به مردم و جامعه روشنفکری ایران تسلیت می گوید.

در سحرگاه شنبه ١٦ يونى ٢٠١٨، دوست و همراه هميشه مبارز ما، محمود رحمانيان مارا بدرود گفت و از ميان ما رخت بربست. محمود یکی از چهر های فعال و مبارز در عرصه سیاسی و فرهنگی بود که قلبش برای مردم می طپید و تا اخرین لحظه حیات به جامعه و مردم دردمند می اندیشید. دریغ که پس از یک دوره بیماری جانکاه از پیش ما رفت.

با بازنگری تجربه مبارزات این دوره باید بر این نکته پای فشرد که تقویت و گسترش پایدار خیزش‌های آینده قبل از هر چیز مشروط به پشتیبانی سازمان یافته اپوزیسیون رادیکال متکی بر شبکه‌هائی از پیوندهای منسجم با جنبش‌ها و نیروهای جمهوری‌خواهِ دموکرات و آزادی‌طلب است. پیش شرط ایفای چنین نقشی در وهله نخست بستگی به ایجاد صفوف متشکل و گسترده نیروهای اپوزیسیونِ مصممِ براندازی نظام جمهوری اسلامی در ایران دارد و پاسخ به این امر تنها از راه همکاری‌های وسیع نیروهای مخالف در سطوح گوناگون در راستای  پشتیبانی و کمک به مبارزات جاری مردم امکان‌پذیر خواهد شد.