عربیمآبی بلایِ جان و توشِ زبان فارسی
کاظم کردوانی
همهی زبانهای زندهی دنیا آنگاه که واژهای را از زبانی بیگانه وام میگیرند آن را در دستگاه صرفی و نحوی خود و در مفردها و ترکیبهای خود به کار میبندند و نه در دستگاه صرفی و نحویِ زبانِ خارجیِ مبدأ. کاری که در زبان فارسی رعایت نشد و زیانهای زیادی به زبان ما زد. یکی از نمونههای بارز این پدیده در کاربردهای نادرست و شلختهیِ جمع در زبان فارسی دیده میشود.