بیانیه

اعلامیه جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران در سوگ علی اصغر حاج‌سیدجوادی

دکتر علی اصغر حاج‌سید‌جوادی نمونه یک روزنامه نگار آزادی‌خواه، متعهد و مستقل و یک روشنفکر جمهوریخواه، دموکرات و لاییک از جنبش مشروطیت تا امروز است. فقدان دکتر علی اصغر حاج سید جوادی ضایعه ای جبران ناپذیر برای جامعه روشنفکری ایران است.
 جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران ضمن تسلیت به خانواده های گرامی سید جوادی و کاتوزیان و دوستداران ایشان، فقدان علی اصغر حاج سید جوادی را به مردم و جامعه روشنفکری ایران تسلیت می گوید.

در سحرگاه شنبه ١٦ يونى ٢٠١٨، دوست و همراه هميشه مبارز ما، محمود رحمانيان مارا بدرود گفت و از ميان ما رخت بربست. محمود یکی از چهر های فعال و مبارز در عرصه سیاسی و فرهنگی بود که قلبش برای مردم می طپید و تا اخرین لحظه حیات به جامعه و مردم دردمند می اندیشید. دریغ که پس از یک دوره بیماری جانکاه از پیش ما رفت.

با بازنگری تجربه مبارزات این دوره باید بر این نکته پای فشرد که تقویت و گسترش پایدار خیزش‌های آینده قبل از هر چیز مشروط به پشتیبانی سازمان یافته اپوزیسیون رادیکال متکی بر شبکه‌هائی از پیوندهای منسجم با جنبش‌ها و نیروهای جمهوری‌خواهِ دموکرات و آزادی‌طلب است. پیش شرط ایفای چنین نقشی در وهله نخست بستگی به ایجاد صفوف متشکل و گسترده نیروهای اپوزیسیونِ مصممِ براندازی نظام جمهوری اسلامی در ایران دارد و پاسخ به این امر تنها از راه همکاری‌های وسیع نیروهای مخالف در سطوح گوناگون در راستای  پشتیبانی و کمک به مبارزات جاری مردم امکان‌پذیر خواهد شد.

هشتمين گردهمآیی سراسری جنبش جمهورى‌خواهان دموکرات و لائيك ايران (ج.ج.د.ل.ا.) طى روزهاى ۵ و ٦ خرداد ١٣٩٧ برابر با ٢٦ و ٢٧ مه ٢٠١٨ در شهر هانوفر آلمان برگزار شد. گردهمآیی با نام على اشرف درويشيان و عباس عاقلی زاده و با يك دقيقه کف زدن به احترام همه‌ی جان‌باختگان راه آزادی در ايران كار خود را شروع كرد.

جنبش جمهوری‌خواهان دموکرات و لائیک ایران هشتمین گردهمآیی سراسری خود را در روزها 26 و 27 مه 2018 (پنجم و ششم خرداد 1397) در شهر هانوفر آلمان برگزار می‌کند.

خیزش مردمی علیه جمهوری اسلامی نشانه‌ی آن است که بیش از پیش بخش‌های هر چه گسترده‌تری از مردمان ایران، از جوانان، زنان، زحمتکشان، ملیت‌ها و دیگر اقشار تحت ستم رژیم سرمایه‌داری دینی، در شهرهای کوچک و بزرگ و در شهرستان‌های مختلف کشور خواهان برچیده شدن نظام جمهوری اسلامی در تمامیت‌اش می‌شوند. آن‌ها به کوچه و خیابان می‌ریزند و هراسی به دل راه نمی‌دهند. آن‌ها توهمی نسبت به بهبود شرایط در چارچوب نظام  اسلامی و یا تحول آن از طریق اصلاحات ندارند. بدین سان، سرنگونی جمهوری اسلامی به دستان توانای خود مردم تحت ستم، از طریق جنبش‌های آگاه و سازمان‌یافته شان، دیگر آرزویی دور نیست، بلکه به امر ممکن و کنون تبدیل می‌شود.