کمک تیم کرونا ـ مالتزه به هایم های پناهندگی در شهر ماینس – آلمان

این تیم در ماینز مامور رسیدگی به مبتلایان به کرونا است و برای جلوگیری از شیوع سریع ویروس، انتقال مبتلایان به قرنطینه های مخصوص را ترتیب می دهد. بدین ترتیب آنها تعهد کامل خود را در این بحران، برای مهار شیوع ویروس نشان می دهند.

پل لسای از سوی سردبیر محلی روزنامه آلگماینه

ماینز – آلمان

این یکی از صحنه های غیرواقعی و در عین حال روزمره ای است که در حیاط خانه فرهنگ ها در ورمزر اشتراسه ارائه می شود. علاوه بر مبلمان و صندلی های چوبی، که در واقع شما را به استراحت در آفتاب دعوت می کنند، پنج مرد با تجهیزات حفاظتی کامل بر تن دیده می شوند که مجهز به ماسک تنفسی، عینک ایمنی، دستکش پلاستیکی وروپوش مخصوص می باشند. در واقع، قرار بود نخستین جشنواره بزرگ در همین روزها در این حیاط برگزار شود، اما مطمئناً اکنون همه چیز فرق می کند و امسال. بهروز اسدی، رئیس امور پناهندگان مالتزه، تیم کرونا را در اطراف خود جمع کرده است و جلسات توضیحی ترتیب می دهد زیرا وضعیت جدی است. در هایم پناهندگی روبروی خانه فرهنگ ها، اولین مبتلایان به کرونا خود را نشان دادند. بدین طریق اولین مورد جدی پیش روی تیم ـ کرونا قرار گرفت. آنها خانواده های مبتلا به ویروس را در یک وسیله نقلیه مخصوص به قرنطینه اختصاسی برای این کار در خیابان گونزنهایم منتقل نمودند. اسدی می گوید”ما امروز دو مبتلای دیگر را به قرنطینه منتقل کردیم. در مجموع در کنار 17 مبتلای قبلی موجود در قرنطینه مجموعا 71 نفر از ساکنین هایم خیابان وایزنایو به قرنطینه خیابان گونزنهایم منتقل شده اند”.

برای تست پزشکی که بتواند گستردگی شیوع ویروس را تخمین بزند و همچنین پیش گیری ازهمه گیر شدن ویروس کرونا، اعضای تیم کرونا: دنیز کی، کیوان ملکی، ابراهیم کاکولی و علی علیزادره در خانه فرهنگها به عنوان سرپرست، لجستیست یا سرایدار کار می کنند.وقتی از کیوان پرسیده شد که آیا او قصد شرکت دارد، او سریعاً در آنجا بود و گفت “بالاخره، همبستگی از همه چیز مهمتر است. اگرهمه فقط از خودشان مراقبت کنند، هیچ کس دیگر نمی تواند به کسی دیگرکمک کند.” با این وجود، نگرانی در مورد امکان آلوده شدن “همه جا است”. فرد 31 ساله دیگری می گوید: “مطمئنا، آدم در خانه فرزندانی نیز دارد.” کار با پناهندگان به رغم شرایط دشوار اما خوب پیش می رود.” طبیعتا همواره مشکل زبان وجود دارد اما آدمها بسیار خوب همکاری می کنند و با وضعیت خیلی خوب و صریح کنار می آیند”. ” تنها کار با این لباس های محافظتی کمی مشکل و سخت است”. ” من خیلی خوشحالم که هنوز هوا 30 درجه نیست. چون همین حالا هم با این لباس خیلی گرممان می شود. تجهیزات حفاظتی هم به زودی کمیاب می شوند”. همکار وی کیوان ملکی هم نیز تأکید کرد که وقتی از او سئوال شد که او هم حاضر به شرکت در تیم است وی فورا پاسخ مثبت داد. این مرد 62 ساله می گوید: “ما باید تلاش کنیم که کمک کنیم.” بالاخره مردم خانواده ما هستند”.  اسدی می گوید ، پیش بینی می شود که در روزهای آینده دو تن دیگر از کارمندان برای تقویت اقدامات حفاظتی به گروه بپیوندند. همچنین افرادی بودند که از کاربا تیم خودداری کردند. “البته من این را می فهمم و تفاهم دارم.” برای او اکنون مسئله در کنار هم بودن مهم است و او دراین  تیم افرادی را پیدا کرده است که می تواند به آنها اعتماد کند. او می گوید “مسئله ای که ما را نگران می کند کمبود وسایل و البسه حفاظتی است زیرا این وسائل بسختی پیدا می شوند و آنچه که ما داریم تنها برای چند روز دیگر کافی است” و از این روی او امیدوار است که بزودی این وسائل بدست آنها برسد”.  “ما در جبهه هستیم”این تیم بیشتر در مواردی وارد عمل می شود که مجبور شوند افراد مبتلا رااز محل اسکان پناهندگان به قرنطینه منتقل نمایند. علاوه بر این، اعضای تیم مراقبت ساکنین در خانه های قرنطینه در گنزنهایم را هم بعهده دارند، برای آنها لوازمی را که احتیاج دارند خریداری می کنند، تا این آدمها بتوانند در داخل قرنطینه بمانند و بیرون نروند. اسدی می گوید: “اما ما نیز به دیدارآنها به داخل قرنطینه می رویم، با آنها صحبت می کنیم. البته با لباس محافظ مناسب. زیرا آنها باید بدانند که ما برای آنها آنجا هستیم و تنها نیستند.” او و تیمش به صورت 24 ساعته در دسترس بیماران مبتلا به ویروس می باشند. خوشبختانه ساکنین قرنطینه تا کنون بیماری در بدنشان پیشرفت سختی نداشته است و انتظار می رود پس از پایان قرنطینه به اسکان عادی  خود برگردند. اسدی توضیح می دهد: “ما در خط مقدم هستیم.” توضیح مترجم:درکنار عملیات بشر دوستانه و انسانی تیم آقای اسدی عده ای از پناهندگان و اعضای فوروم دمکراتیک شهر ماینس با سازماندهی مالتزه و مدیریت بهروز اسدی به دوختن ماسک حفاظتی مجانی برای ساکنین هایم ها هم مشغولند. آفرین بر همه این انسانهای شریف و مدافع انسانیت    

برگردان بفارسی ناهید جعفرپور