یادمان و یادنامه ها
خسرو پارسا
ابتهاج به‌نظر من انسانی فرهیخته، شاعری بسیار توانا و موسیقی‌شناس و معلمی برجسته بود. با آن‌که بسیار نکته‌سنج و باهوش بود از این‌که آن‌قدر به حزب توده ایمان داشت و وفادار بود خوشحال نیستم، او حتی هشدار همرزم خود کسرائی را در مورد مشاهداتش از شوروی نادیده گرفت، ولی این یک را هم مهم‌ترین ویژگی شخصیت او نمی‌دانم. از آن مهم‌تر به‌صراحت می‌گویم که من برای سکوت نسبی او در مقابل مسائل اجتماعی سال‌های اخیر توضیح و توجیهی ندارم.
انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران – پاریس
امسال، شب یادمان جان باختگان کشتارهای تابستان 67 و دهه 60 در زندان های جمهوری اسلامی را همراه با نزدیک به سی انجمن و نهاد دموکراتیک دیگر به صورت مجازی و از طریق “کلاب هاوس” برگزار می کنیم.
باقر مرتضوى
قلب مهربان رفيق هادى جفرودى در سوم نوامبر ٢٠١٩ در پاريس از طپش بازايستاد. هادى در چهارم مرداد ١٣١٨ در شهر رشت در يك خانواده مرفه بدنيا آمد. در دبيرستان اسدآبادى و بعد اديب تهران تحصیل کرد و ديپلم گرفت. در همين زمان بود كه با مسائل سياسى آشنا شد.
طرح هر روایتی، از این شب طولانی چهل ساله، دردناک است. اما در سایه روشن هر یک از این شب ها، داستان امیدی نهفته است، امیدی نشئت گرفته از خون جان باختگان. جان باختگانی که در امتداد شب، سوسوی امید را بسان جرقه های نور که به آینده روشنائی میداد، بارور کردند. پیکرها بر خاک افتادند تا ایده ها و اندیشه ها زنده بمانند…
انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی برگزار می‌کند:
شعله‌های یادها و فریادها
شنبه 28 سپتامبر 2019 ساعت 19/30
Bourse du travail – 29 boulevard du temple, 75003 Paris
هر ساله يادبودى از جانب شهردارى پاريس و با حضور اعضاى قديمى گروه هاى مقاومت كه اينك زنان و مردان سالخورده اند ولى افتخارات گذشته را همچنين حفظ كرده اند، برگزار مى شود… اين قسمت از جنگل بولونى، در نزديكى يك آبگير طبيعى، آخرين تابلوى پيش روى ديدگان جانباختگانى است كه زندگى شان را در دشوارى وظيفه زيستند و عليرغم شكنجه هاى بسيار، همرزمانشان را محفوظ نگاه داشتند.
اطلاعیه شورای هماهنگی
جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران
بهمن امینی همواره در درزای مبارزات و فعالیت‌هایش، از زندان دوران شاه تا تبعید دوران جمهوری اسلامی، بر روی چند اصل اساسی همواره پای می‌فشرد: حقوق بشر، جمهوریت، پلورالیسم، دموکراسی، جدایی دولت و دین (لائیسیته)، برابری و منزلت انسان‌ها… این راه آرمانی و عملی او را اپوزیسیون مترقی و رادیکال ایران، در نبود او، در یاد او، همواره باید ادامه دهد و ادامه خواهد داد.
کمتر کسی پیدا می شود که سیاست باشد وحسین شاه حسینی را نشناسد. همینطور، کمتر کسی پیدا می شود که که از نحله ملیون ایران وطرفداران نهضت ملی و مصدق و جبهه ملی باشد که از خاطرای از او به یاد نداشته باشد.
